Praca siedząca

Praca siedząca jako istotny czynnik ryzyka chorób przewlekłych i zaburzeń zdrowotnych

Praca siedząca

Spis treści

Podstawowe dane

Praca siedząca, charakteryzująca się długotrwałym pozostawaniem w pozycji siedzącej, jest coraz powszechniejsza w nowoczesnych społeczeństwach. Liczne badania naukowe wykazały, że taki tryb pracy wiąże się z podwyższonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, zaburzeń psychicznych oraz dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego, co prowadzi do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia i jakości życia.

Wpływ: Negatywny

Poziom dowodów: Silne

Szkodliwość: Wysoka

Opis działania

Długotrwałe siedzenie powoduje negatywne zmiany metaboliczne i fizjologiczne, takie jak zaburzenia funkcji naczyń krwionośnych, insulinooporność oraz wzrost stanu zapalnego w organizmie. Siedzący tryb pracy ogranicza aktywność mięśniową, co prowadzi do osłabienia mięśni, sztywności oraz bólu. Ponadto, siedzenie przez wiele godzin bez przerw negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne, zwiększając ryzyko wystąpienia depresji i lęku. Regularne przerwy na ruch oraz aktywność fizyczna zmniejszają te negatywne skutki, poprawiając metabolizm, ukrwienie i samopoczucie.

Poziom szkodliwości

Szkodliwość: Wysoka

Siedzący tryb pracy ma dobrze udokumentowany negatywny wpływ na zdrowie, przyczyniając się do wzrostu ryzyka wielu chorób przewlekłych i obniżenia jakości życia. Liczne badania epidemiologiczne i metaanalizy potwierdzają jego szkodliwość dla układu sercowo-naczyniowego, psychicznego oraz mięśniowo-szkieletowego.

  • Zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, takich jak choroba wieńcowa, nadciśnienie i udar
  • Podwyższone ryzyko zaburzeń psychicznych, w tym depresji i lęku
  • Wzrost dolegliwości bólowych i zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego, szczególnie pleców, szyi i barków
  • Obniżona wydolność mięśniowa i sztywność mięśni spowodowana brakiem ruchu
  • Zwiększone ryzyko śmiertelności ogólnej i chorób przewlekłych nawet u osób aktywnych fizycznie

Skala problemu

Skala problemu pracy siedzącej jest globalna, dotyczy milionów osób na całym świecie, zwłaszcza w krajach wysoko rozwiniętych. Wzrost udziału pracy biurowej i technologii zwiększa narażenie na długotrwałe siedzenie, co przekłada się na rosnące koszty zdrowotne i społeczne.

  • Ponad połowa pracowników w krajach rozwiniętych spędza większość dnia pracy w pozycji siedzącej
  • Siedzący tryb pracy przyczynia się do wzrostu zachorowalności na choroby sercowo-naczyniowe i metaboliczne
  • Problem dotyczy zarówno osób młodych, jak i starszych, zwiększając obciążenie systemów opieki zdrowotnej
  • Regularne przerywanie siedzenia i zwiększenie aktywności ruchowej w pracy jest rekomendowane przez organizacje zdrowotne na całym świecie

Praktyczne wskazówki

Wprowadzaj regularne przerwy od siedzenia

Co 30-60 minut wstawaj na kilka minut, rozciągnij się lub przejdź się, by zmniejszyć negatywne skutki siedzenia.

Zmieniaj pozycję pracy

Stosuj stanowiska pracy umożliwiające pracę na stojąco lub w ruchu, np. biurka regulowane wysokością.

Zwiększ aktywność fizyczną poza pracą

Codzienna umiarkowana aktywność fizyczna znacznie łagodzi skutki siedzącego trybu pracy.

Zadbaj o ergonomię stanowiska

Dostosuj krzesło, monitor i klawiaturę tak, by minimalizować napięcia mięśni i zapobiegać bólom.

Główne obszary wpływu

Układ sercowo-naczyniowy

Praca siedząca negatywnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy poprzez zwiększenie ryzyka chorób serca, udaru i nadciśnienia. Wielogodzinne siedzenie prowadzi do zaburzeń metabolizmu, stanu zapalnego oraz pogorszenia funkcji naczyń, niezależnie od poziomu aktywności fizycznej poza pracą.

Wpływ na zdrowie sercowo-naczyniowe
  • Zwiększone ryzyko chorób serca, udaru i śmiertelności sercowo-naczyniowej nawet u osób aktywnych fizycznie poza pracą.
  • Ryzyko rośnie liniowo z czasem siedzenia: każda dodatkowa godzina to ok. 5% wzrost ryzyka.
  • Wyraźny wzrost ryzyka pojawia się powyżej 9–10,5 godziny siedzenia dziennie.
  • Negatywne skutki siedzenia są niezależne od aktywności fizycznej poza pracą.
  • Zamiana jednej godziny siedzenia na lekki ruch obniża ryzyko chorób serca nawet o 20%.
Mechanizmy i skutki zdrowotne
  • Długotrwałe siedzenie prowadzi do zaburzeń metabolizmu glukozy i lipidów, wzrostu ciśnienia krwi oraz przewlekłego stanu zapalnego.
  • Obniżenie przepływu krwi i pogorszenie funkcji śródbłonka naczyniowego.
  • Wzrost reakcji organizmu na stres, co dodatkowo obciąża serce.
  • Nawet krótkie przerwy na ruch w ciągu dnia poprawiają markery zdrowia sercowo-naczyniowego.
Praktyczne zalecenia
  • Regularne przerwy na ruch i ograniczanie czasu siedzenia są kluczowe dla ochrony serca i naczyń.
  • Każda zamiana czasu siedzenia na aktywność fizyczną ma wyraźny, korzystny wpływ na zdrowie sercowo-naczyniowe.

Zdrowie mentalne

Długotrwała praca siedząca wiąże się z pogorszeniem zdrowia psychicznego. Osoby spędzające dużo czasu w pozycji siedzącej częściej doświadczają depresji, lęku, obniżonego nastroju i zmęczenia. Regularne przerywanie siedzenia może korzystnie wpływać na samopoczucie.

Związek czasu siedzenia z problemami psychicznymi
  • Dłuższy czas siedzenia w pracy związany jest z większym ryzykiem depresji i lęku.
  • Osoby siedzące przez dłuższy czas częściej zgłaszają obniżony poziom energii i gorszy nastrój.
  • Obserwuje się zależność dawka-odpowiedź: im więcej siedzenia, tym wyższe ryzyko problemów psychicznych.
  • Niższe zaangażowanie w pracy wśród osób wykonujących pracę siedzącą.
Różnice między siedzeniem zawodowym a rekreacyjnym
  • Siedzenie w czasie wolnym (np. oglądanie telewizji, korzystanie z komputera) silniej powiązane z negatywnym wpływem na zdrowie psychiczne niż siedzenie w pracy.
  • Długotrwałe siedzenie zawodowe również może prowadzić do pogorszenia samopoczucia psychicznego.
  • Regularne przerywanie siedzenia (np. wstawanie co 30 minut) zmniejsza ryzyko wystąpienia depresji i lęku.
Praktyczne zalecenia
  • Warto wprowadzać regularne przerwy w czasie siedzenia – zarówno w pracy, jak i w czasie wolnym.
  • Ograniczanie czasu spędzanego w pozycji siedzącej wspiera dobre samopoczucie psychiczne i pomaga zapobiegać objawom depresji i lęku.

Układ mięśniowo-szkieletowy

Praca siedząca wiąże się ze zwiększonym ryzykiem bólu dolnego odcinka pleców, szyi i barków oraz ze zmianami w architekturze mięśni prowadzącymi do ich osłabienia i ograniczonej elastyczności. Regularna aktywność fizyczna, ergonomiczne stanowisko pracy oraz przerwy w siedzeniu mogą łagodzić negatywne skutki.

Skutki siedzącej pracy na układ mięśniowo-szkieletowy
  • Ból dolnego odcinka pleców częstszy u osób spędzających długie godziny na siedząco.
  • Zwiększone ryzyko bólu szyi i barków związane z długotrwałym siedzeniem.
  • Sztywność i osłabienie mięśni, szczególnie w kończynach dolnych.
  • Ograniczenie elastyczności mięśni, np. pasma biodrowo-piszczelowego, szczególnie przy siedzeniu powyżej 7 godzin dziennie.
  • Zmiany w architekturze mięśni – zmniejszenie objętości i siły mięśniowej.
  • Wzrost ryzyka przewlekłych dolegliwości bólowych i spadku wydolności fizycznej.
Czynniki łagodzące i profilaktyka
  • Aktywność fizyczna poza pracą zmniejsza występowanie bólu związanego z długotrwałym siedzeniem.
  • Częste zmiany pozycji i przerwy podczas pracy redukują dyskomfort i ryzyko bólu mięśniowo-szkieletowego.
  • Ergonomiczne dostosowanie stanowiska pracy zmniejsza ryzyko dolegliwości bólowych.
Ograniczenia badań
  • Wiele badań ma charakter przekrojowy, co utrudnia określenie przyczynowo-skutkowego związku.
  • Wpływ siedzenia może się różnić w zależności od wieku, płci i poziomu aktywności fizycznej.
Podsumowanie
  • Praca siedząca ma negatywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy, zwłaszcza bez równoważenia aktywnością fizyczną i ergonomicznym środowiskiem.
  • Regularne przerwy i ruch w pracy są kluczowe dla zapobiegania bólom i osłabieniu mięśni.

Dane naukowe i źródła

Podsumowanie badań

Poziom dowodów Silne

Liczba załączonych badań: 60

  • Przegląd systematyczny: 12 badań
  • Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT): 12 badań
  • Niezdefiniowany: 10 badań
  • Metaanaliza: 8 badań
  • Badanie obserwacyjne: 8 badań
  • Przegląd literatury: 7 badań
  • Randomizowane badanie kontrolowane (RCT): 2 badania
  • Eksperymentalne badanie nie-randomizowane (Non-RCT): 1 badanie

Finalny komentarz: Istnieje obszerna literatura naukowa, w tym metaanalizy i liczne badania obserwacyjne oraz interwencyjne, które potwierdzają, że długotrwałe pozostawanie w pozycji siedzącej podczas pracy znacząco zwiększa ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, problemów psychicznych oraz zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Badania wykazują, że negatywne efekty siedzącego trybu pracy nie są w pełni kompensowane przez aktywność fizyczną wykonywaną poza pracą, a przerwy na ruch i zmiany pozycji przynoszą wymierne korzyści zdrowotne. W związku z tym, praca siedząca jest uznawana za istotny, samodzielny czynnik ryzyka dla wielu przewlekłych chorób i obniżonej jakości życia.

Lista badań

Zachowania siedzące a ryzyko chorób sercowo-naczyniowych: mechanizmy pośredniczące

Typ badania:

Liczba cytowań: 186

Rok: 2017

Autorzy: S. Carter, Yvonne A. W. Hartman, S. Holder, D. Thijssen, N. Hopkins

Czasopismo: Exercise and Sport Sciences Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące mogą przyczyniać się do ryzyka chorób sercowo-naczyniowych poprzez modyfikowanie procesów hemodynamicznych, zapalnych i metabolicznych, prowadząc do pogorszenia stanu tętnic i rozwoju chorób sercowo-naczyniowych.

Streszczenie: Zachowania siedzące są silnie powiązane z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych (CVD), co może być niezależne od aktywności fizycznej. Dotychczas mechanizmy pośredniczące w tej relacji są słabo poznane. Hipotezujemy, że zachowania siedzące modyfikują kluczowe procesy hemodynamiczne, zapalne i metaboliczne, prowadząc do pogorszenia stanu tętnic. Następnie te zaburzenia naczyniowe bezpośrednio i pośrednio przyczyniają się do rozwoju CVD.

Zobacz badanie

Zachowania siedzące a chorobowość i śmiertelność sercowo-naczyniowa: stanowisko naukowe Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Typ badania:

Liczba cytowań: 541

Rok: 2016

Autorzy: D. Young, M. Hivert, S. Alhassan, S. Camhi, J. Ferguson, P. Katzmarzyk, C. Lewis, N. Owen, Cynthia K. Perry, J. Siddique, Celina M. Yong

Czasopismo: Circulation

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Większa ilość czasu spędzanego w zachowaniach siedzących wiąże się ze wzrostem chorobowości i śmiertelności sercowo-naczyniowej u dorosłych.

Streszczenie: Narastają dowody epidemiologiczne wskazujące, że dłuższy czas spędzany na zachowaniach siedzących wiąże się z ogólną i sercowo-naczyniową chorobowością oraz śmiertelnością u dorosłych, przez co w niektórych krajach rozpowszechniono ogólne zalecenia dotyczące minimalizowania czasu siedzącego. Badania nad możliwymi szkodliwymi konsekwencjami nadmiernych zachowań siedzących rozwijają się dynamicznie, a literatura epidemiologiczna wyprzedza potencjalne biologiczne mechanizmy mogące tłumaczyć obserwowane powiązania. To stanowisko naukowe Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego przegląda obecny stan wiedzy na temat zachowań siedzących w zakresie metod oceny, rozpowszechnienia w populacji, determinantów, powiązań z częstością występowania i śmiertelnością chorób sercowo-naczyniowych, potencjalnych mechanizmów oraz interwencji. Zawarte są rekomendacje do przyszłych badań nad tym narastającym problemem zdrowia sercowo-naczyniowego. Potrzeba dalszych dowodów, aby lepiej ukierunkować interwencje zdrowia publicznego i przyszłe ilościowe wytyczne dotyczące zachowań siedzących i wyników zdrowotnych związanych z układem sercowo-naczyniowym.

Zobacz badanie

Zachowania siedzące, ćwiczenia i zdrowie sercowo-naczyniowe

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 1010

Rok: 2019

Autorzy: C. Lavie, C. Ozemek, S. Carbone, P. Katzmarzyk, S. Blair

Czasopismo: Circulation Research

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Promowanie aktywności fizycznej i treningu wysiłkowego może zapobiegać chorobom przewlekłym, w tym chorobom sercowo-naczyniowym, poprzez poprawę wydolności krążeniowo-oddechowej.

Streszczenie: Zachowania siedzące i brak aktywności fizycznej należą do głównych modyfikowalnych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz śmiertelności ogólnej na całym świecie. Promowanie aktywności fizycznej i treningu wysiłkowego (ET), prowadzącego do poprawy wydolności krążeniowo-oddechowej, jest potrzebne we wszystkich grupach wiekowych, rasowych, etnicznych i obu płciach, aby zapobiegać wielu chorobom przewlekłym, zwłaszcza chorobom sercowo-naczyniowym. W tym przeglądzie przedstawiono negatywny wpływ zachowań siedzących i braku aktywności fizycznej, jak również korzystny wpływ aktywności fizycznej/ET i wydolności krążeniowo-oddechowej na zapobieganie przewlekłym chorobom niezakaźnym, w tym chorobom sercowo-naczyniowym. Przegląd obejmuje także użyteczność prognostyczną wydolności krążeniowo-oddechowej w porównaniu z otyłością i zespołem metabolicznym, a także wzrost aktywności fizycznej/ET u pacjentów z niewydolnością serca jako strategię terapeutyczną oraz dawkowanie ET. Potrzebne są większe wysiłki na rzecz zapobiegania zachowaniom siedzącym i braku aktywności fizycznej przy jednoczesnym promowaniu aktywności fizycznej, ET i wydolności krążeniowo-oddechowej w całym systemie opieki zdrowotnej na całym świecie, a szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie obciążenie chorobami kardiometabolicznymi pozostaje bardzo wysokie.

Zobacz badanie

Siedź mniej i ruszaj się więcej dla zdrowia sercowo-naczyniowego: nowe perspektywy i możliwości

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 176

Rok: 2021

Autorzy: D. Dunstan, S. Dogra, S. Carter, N. Owen

Czasopismo: Nature Reviews Cardiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Siedzenie mniej i większa aktywność fizyczna może znacząco zmniejszyć ryzyko sercowo-naczyniowe i poprawić ogólny stan zdrowia.

Zobacz badanie

Związek między zachowaniami siedzącymi a ryzykiem sercowo-naczyniowym

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 89

Rok: 2015

Autorzy: R. V. Same, D. Feldman, Nishant P. Shah, S. Martin, M. Rifai, M. Blaha, Garth N Graham, Haitham M Ahmed

Czasopismo: Current Cardiology Reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące wiążą się ze zwiększonym ryzykiem otyłości, cukrzycy, zespołu metabolicznego, chorób sercowo-naczyniowych i zgonu, nawet u osób spełniających zalecenia dotyczące aktywności fizycznej.

Streszczenie: Większość dorosłych nie spełnia aktualnych zaleceń dotyczących umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej. Ostatnie badania powiązały dużą ilość zachowań siedzących ze zwiększonym ryzykiem otyłości, cukrzycy, zespołu metabolicznego, chorób sercowo-naczyniowych i zgonu. Ta korelacja z zachowaniami siedzącymi dotyczy nawet osób spełniających zalecenia dotyczące aktywności fizycznej w pozostałej części dnia, co sugeruje, że zachowania siedzące mogą stanowić odrębny czynnik ryzyka sercowo-naczyniowego, niezależny od ogólnej ilości aktywności fizycznej. W ostatnich latach duże zainteresowanie wzbudziła identyfikacja i zrozumienie mechanizmów, za pośrednictwem których zachowania siedzące wpływają na zdrowie układu krążenia. W tym przeglądzie krytycznie oceniono literaturę dotyczącą zachowań siedzących i ryzyka sercowo-naczyniowego, ze szczególnym uwzględnieniem badań opublikowanych w ostatnim roku, oraz przedstawiono możliwe interwencje, które mogą pomóc w ograniczeniu czasu spędzanego w pozycji siedzącej.

Zobacz badanie

Wpływ zachowań siedzących na ciśnienie krwi i choroby sercowo-naczyniowe: umbrella review przeglądów systematycznych i metaanaliz

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 4

Rok: 2024

Autorzy: M. O'Brien, Madeline E. Shivgulam, Angélica Huerta Domínguez, Haoxuan Liu, Jocelyn Waghorn, Molly K Courish, Jorge Tovar-Díaz

Czasopismo: Sports medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące mają negatywny wpływ na występowanie/śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych, z rozbieżnymi raportami dotyczącymi ciśnienia krwi w zależności od projektu badania.

Streszczenie: Choroby sercowo-naczyniowe (CVD) są jedną z głównych przyczyn śmiertelności w świecie zachodnim, a wysokie ciśnienie krwi należy do najważniejszych czynników ryzyka CVD. Biorąc pod uwagę, że większość czasu czuwania spędzamy w zachowaniach siedzących, zrozumienie wpływu siedzącego trybu życia na układ sercowo-naczyniowy jest kluczowe. Mimo że ograniczanie czasu siedzącego jest promowane w przekazach zdrowia publicznego, indywidualne przeglądy analizujące jego wpływ na wyniki sercowo-naczyniowe, takie jak ciśnienie krwi i CVD, wykazują rozbieżne wyniki. Przeprowadziliśmy umbrella review przeglądów systematycznych i metaanaliz podsumowujących wpływ czasu/pozycji siedzącej na ciśnienie krwi lub częstość/śmiertelność CVD. Przegląd objął 40 publikacji spełniających kryteria włączenia (n=22 metaanalizy), w których przeanalizowano 234 unikalne badania z 3 769 755 uczestnikami. Średnia jakość badań była wysoka. Mniejszość badań (7/20) wykazała, że krótszy czas siedzący wiąże się z niższym ciśnieniem krwi, podczas gdy przeglądy interwencyjne zazwyczaj nie wykazywały spójnego efektu, a przekrojowe obserwowały pozytywny wpływ. W przypadku częstości występowania nadciśnienia, większość (3/4) badań wykazała szkodliwy wpływ czasu siedzącego. W odniesieniu do występowania/śmiertelności CVD, krótszy czas siedzący był konsekwentnie powiązany z niższą zachorowalnością/śmiertelnością. Całkowity czas siedzący oraz konkretne zachowania (np. oglądanie telewizji) dawały podobne wyniki. Wnioski: Wysoka jakość dowodów i duża liczebność próby wykazują negatywny wpływ zachowań siedzących na występowanie/śmiertelność CVD, przy rozbieżnych wynikach w odniesieniu do ciśnienia krwi zależnie od projektu badania.

Zobacz badanie

Związek czasu siedzącego z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i śmiertelnością sercowo-naczyniową: przegląd systematyczny i metaanaliza badań kohortowych

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 14

Rok: 2023

Autorzy: S. Onagbiye, A. Guddemi, O. J. Baruwa, F. Alberti, A. Odone, H. Ricci, M. Gaeta, D. Schmid, C. Ricci

Czasopismo: Preventive medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wysoki poziom zachowań siedzących wiąże się z 30% wzrostem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a zastąpienie jednej godziny siedzenia lekką aktywnością fizyczną może zmniejszyć to ryzyko o jedną piątą.

Zobacz badanie

Wpływ interwencji ograniczających zachowania siedzące na markery ryzyka kardiometabolicznego u dorosłych: przegląd systematyczny z metaanalizami

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 104

Rok: 2020

Autorzy: Nyssa T. Hadgraft, E. Winkler, R. Climie, M. Grace, L. Romero, N. Owen, D. Dunstan, G. Healy, P. Dempsey

Czasopismo: British Journal of Sports Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Interwencje mające na celu redukcję czasu siedzącego, samodzielnie lub w połączeniu ze zwiększeniem aktywności fizycznej, wykazują niewielkie, lecz istotne korzyści dla niektórych biomarkerów ryzyka kardiometabolicznego u dorosłych.

Streszczenie: Wyniki badań obserwacyjnych i laboratoryjnych interwencyjnych wykazały, że nadmierny czas siedzący niekorzystnie wpływa na biomarkery kardiometaboliczne. Przegląd systematyczny z metaanalizami podsumowuje wyniki interwencji polegających na redukcji czasu siedzącego lub jego połączeniu ze zwiększeniem aktywności fizycznej. Analizą objęto 54 badania. Łączne efekty wykazały niewielkie, lecz istotne korzyści dotyczące masy ciała, obwodu talii, procentu tkanki tłuszczowej, ciśnienia skurczowego, insuliny i HDL. Pozostałe efekty były również niewielkie i korzystne, z wyjątkiem beztłuszczowej masy ciała. Główne ograniczenia to niedostatek badań wysokiej jakości i krótkie trwanie interwencji.

Zobacz badanie

Ciągła zależność dawka-odpowiedź między czasem siedzącym a ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych: metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 203

Rok: 2016

Autorzy: A. Pandey, Usman Salahuddin, Sushil Garg, C. Ayers, Jacquelyn Kulinski, Vidhu Anand, Helen Mayo, D. Kumbhani, J. D. de Lemos, J. Berry

Czasopismo: JAMA cardiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wyższy czas siedzenia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, ale tylko przy bardzo wysokich poziomach zachowań siedzących.

Streszczenie: Celem badania była ocena zależności dawka-odpowiedź między czasem siedzącym a ryzykiem CVD. Włączono 9 badań kohortowych z ponad 720 000 uczestników i 25 769 zdarzeniami sercowo-naczyniowymi. Porównując najniższy i najwyższy poziom czasu siedzącego (odpowiednio 2,5 h/d i 12,5 h/d), ryzyko CVD wzrastało o 14%. W analizie ciągłej zaobserwowano nieliniową zależność: zwiększone ryzyko pojawia się powyżej 10 godzin siedzenia dziennie. Wnioski: Zależność między czasem siedzącym a ryzykiem CVD jest nieliniowa – wzrost ryzyka pojawia się dopiero przy bardzo wysokich poziomach zachowań siedzących.

Zobacz badanie

Czy zachowania siedzące to nowy czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych?

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 22

Rok: 2022

Autorzy: A. Duran, E. Romero, K. Diaz

Czasopismo: Current Cardiology Reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące mogą zwiększać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, lecz zastąpienie ich aktywnością fizyczną przynosi korzyści kardiometaboliczne.

Streszczenie: Celem pracy jest przegląd najnowszych dowodów dotyczących roli zachowań siedzących w prewencji chorób sercowo-naczyniowych. Ostatnie badania sugerują zależność między zachowaniami siedzącymi a ryzykiem CVD, jednak zależność dawka-odpowiedź oraz znaczenie wzorca i kontekstu siedzenia wymagają dalszych badań. Aktywność fizyczna wpływa na związek między czasem siedzącym a ryzykiem CVD, a zamiana czasu siedzącego na inne aktywności przynosi korzyści kardiometaboliczne. Krótkoterminowe interwencje przerywające długie okresy siedzenia poprawiają biomarkery kardiometaboliczne i funkcje naczyniowe w porównaniu do nieprzerywanego siedzenia, jednak brakuje długoterminowych danych.

Zobacz badanie

Czas siedzenia i jego związek z ryzykiem zachorowania, śmiertelnością i hospitalizacją u dorosłych

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 2257

Rok: 2015

Autorzy: Aviroop Biswas, P. Oh, G. Faulkner, R. Bajaj, Michael A Silver, Marc S Mitchell, D. Alter

Czasopismo: Annals of Internal Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Czas siedzący jest niezależnie związany ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i innych chorób, jednak względne zagrożenie jest niższe u osób bardziej aktywnych fizycznie.

Streszczenie: Dorośli powinni wykonywać co najmniej 150 minut aktywności fizycznej tygodniowo, jednak samo to może nie wystarczyć do redukcji ryzyka chorób. Ponad połowę dnia spędzamy w pozycji siedzącej. To niepokojące, gdyż wydłużone siedzenie ma szkodliwy wpływ na zdrowie, niezależnie od spełnienia zaleceń dotyczących aktywności. Metaanaliza wykazała, że czas siedzenia jest niezależnie związany z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, śmiertelnością i hospitalizacjami. Ryzyko to jest niższe u osób bardziej aktywnych fizycznie, ale nie znika całkowicie. Wnioski: Redukcja czasu siedzenia, nawet przy odpowiedniej aktywności, powinna być zalecana w profilaktyce.

Zobacz badanie

Zachowania siedzące wiążą się z nasileniem reakcji sercowo-naczyniowych, zapalnych i kortyzolowych na ostry stres psychologiczny

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 23

Rok: 2022

Autorzy: Aiden J Chauntry, N. Bishop, M. Hamer, A. Kingsnorth, Yu-Ling Chen, Nicola J. Paine

Czasopismo: Psychoneuroendocrinology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wysoki poziom zachowań siedzących wiąże się ze zwiększoną reaktywnością na stres, co może być powiązane z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.

Zobacz badanie

Wpływ aktywności fizycznej i zachowań siedzących na choroby sercowo-naczyniowe oraz ryzyko śmiertelności ogólnej u osób z nadwagą lub otyłych w średnim i starszym wieku

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 8

Rok: 2024

Autorzy: Yongqiang Zhang, Xia Liu

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Redukcja czasu siedzącego oraz wzrost aktywności fizycznej może zmniejszyć ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i śmiertelności ogólnej u osób z nadwagą lub otyłych w średnim i starszym wieku.

Streszczenie: Celem badania była ocena zależności między aktywnością fizyczną, zachowaniami siedzącymi, a ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i śmiertelności ogólnej u osób z nadwagą lub otyłych w średnim i starszym wieku. Analizowano dane ponad 13 000 osób z bazy NHANES. Po uwzględnieniu czynników zakłócających, osoby o wysokim czasie siedzenia miały wyższe ryzyko CVD i śmiertelności ogólnej. Niewystarczająca aktywność fizyczna również zwiększała to ryzyko. Efekt interakcji wysokiego czasu siedzenia i niskiej aktywności fizycznej dodatkowo nasilał ryzyko. Osoby w różnym wieku i o różnym BMI powinny zwrócić uwagę na ryzyko wynikające z długiego czasu siedzącego i niskiej aktywności fizycznej.

Zobacz badanie

Fizjologia zachowań siedzących

Typ badania:

Liczba cytowań: 118

Rok: 2023

Autorzy: A. Pinto, A. Bergouignan, P. Dempsey, H. Roschel, N. Owen, B. Gualano, D. Dunstan

Czasopismo: Physiological reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące mogą prowadzić do insulinooporności, dysfunkcji naczyniowej, obniżonej wydolności krążeniowo-oddechowej, utraty masy mięśniowej oraz wzrostu masy tłuszczowej, stężenia lipidów i stanu zapalnego.

Streszczenie: Zachowania siedzące (SB) charakteryzują się niskim wydatkiem energetycznym w pozycji siedzącej lub leżącej. Dowody dotyczące fizjologii SB pochodzą z badań z użyciem różnych modeli eksperymentalnych: leżenie w łóżku, unieruchomienie, ograniczenie liczby kroków oraz przerywanie długiego czasu SB. Przeglądano dowody dotyczące masy ciała i równowagi energetycznej, metabolizmu pośredniego, układu sercowo-naczyniowego i oddechowego, mięśniowo-szkieletowego, ośrodkowego układu nerwowego oraz odporności i reakcji zapalnej. Nadmiar i przedłużone SB prowadzą do insulinooporności, dysfunkcji naczyniowej, zmiany substratów energetycznych na korzyść oksydacji węglowodanów, przesunięcia typu włókien mięśniowych z oksydacyjnych na glikolityczne, obniżenia wydolności krążeniowo-oddechowej, utraty masy i siły mięśniowej oraz masy kostnej, a także wzrostu całkowitej masy tłuszczowej i wisceralnej, stężenia lipidów i stanu zapalnego. Długoterminowe interwencje przerywające SB przynoszą niewielkie, choć klinicznie marginalnie istotne, korzyści.

Zobacz badanie

Związek między zachowaniami siedzącymi, aktywnością fizyczną a wynikami zdrowotnymi związanymi z układem krążenia u dorosłych — metaanaliza i przegląd systematyczny

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 38

Rok: 2022

Autorzy: Zhizhuo Liang, Meng Zhang, Chuanfang Wang, Yang Yuan, Jinghong Liang

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Długotrwałe zachowania siedzące zwiększają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, podczas gdy aktywność fizyczna zmniejsza to ryzyko i poprawia wskaźniki zdrowia sercowo-naczyniowego, ale jej wpływ na lipidy jest ograniczony.

Streszczenie: Długotrwałe zachowania siedzące i niska aktywność fizyczna to modyfikowalne czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Przeanalizowano wyniki 148 RCT i 36 badań podłużnych z łącznie 75 075 uczestnikami. Wykazano wyższe ryzyko chorób sercowo-naczyniowych u osób z zachowaniami siedzącymi oraz niższe ryzyko u osób aktywnych fizycznie. Aktywność fizyczna poprawiała profil lipidowy (wzrost HDL, spadek trójglicerydów i cholesterolu całkowitego), lecz jej wpływ był umiarkowany. Szczegóły zależności wymagają dalszych badań.

Zobacz badanie

Redakcja: Zachowania siedzące i zdrowie kardiometaboliczne

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: Liane Beretta De Azevedo, G. Cucato, B. Morseth

Czasopismo: Frontiers in Cardiovascular Medicine

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Zachowania siedzące przyczyniają się do wzrostu poziomu leptyny i pogorszenia zdrowia sercowo-naczyniowego, a aktywność o wysokiej intensywności może korzystnie wpływać na układ krążenia.

Streszczenie: Zachowania siedzące są coraz większym problemem zdrowia publicznego, co odzwierciedlają najnowsze wytyczne WHO dotyczące aktywności fizycznej. Przegląd systematyczny Saunders i in. wykazał powiązanie zachowań siedzących z depresją, zaburzeniami funkcji poznawczych i niską jakością życia, a także że przerywanie czasu siedzenia poprawia skład ciała i markery ryzyka kardiometabolicznego. Zachowania siedzące w USA i Europie są powszechne i rosną, choć wskaźniki chorób sercowo-naczyniowych spadają, głównie dzięki lepszemu leczeniu i stylowi życia. Wysoki poziom leptyny jest związany z otyłością i CVD; wykazano niezależne powiązanie zachowań siedzących z podwyższonym poziomem leptyny. Aktywność o wysokiej intensywności wiązała się z niższym poziomem NT-pro BNP, biomarkera stresu sercowego. Podsumowanie: Literatura podkreśla negatywne skutki przewlekłych zachowań siedzących i potrzebę skuteczniejszych interwencji.

Zobacz badanie

Zachowania siedzące mierzone akcelerometrem a ryzyko przyszłych chorób sercowo-naczyniowych

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 9

Rok: 2024

Autorzy: Ezimamaka C Ajufo, Shinwan Kany, Joel T. Rämö, Timothy W Churchill, J. Guseh, Krishna G. Aragam, P. Ellinor, S. Khurshid

Czasopismo: Journal of the American College of Cardiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące wiążą się ze zwiększonym ryzykiem niewydolności serca i śmiertelności sercowo-naczyniowej, przy czym próg ryzyka pojawia się przy ok. 10,6 godzinach siedzenia dziennie.

Zobacz badanie

Niezależne, stratyfikowane i łączne powiązania czasu siedzenia oraz aktywności fizycznej z chorobami sercowo-naczyniowymi: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: Charles Phillipe de Lucena Alves, Otávio Amaral de Andrade Leão, F. Delpino, G. Mielke, U. Ekelund, E. C. Costa, I. Crochemore-Silva

Czasopismo: Journal of physical activity & health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Czas siedzenia i poziom aktywności fizycznej są odpowiednio pozytywnie i negatywnie powiązane z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, co sugeruje potrzebę promowania zarówno ruchu, jak i ograniczania siedzenia.

Streszczenie: Ostatnie statystyki wskazują, że choroby sercowo-naczyniowe są główną przyczyną zgonów na świecie. Przegląd analizuje metodyczne podejścia do badania niezależnych, stratyfikowanych i łącznych powiązań czasu siedzenia i aktywności fizycznej z wynikami zdrowotnymi dotyczącymi układu krążenia. Wyniki wykazały, że niezależnie od poziomu aktywności, długi czas siedzący zwiększa ryzyko CVD, a wysoka aktywność je obniża. Najwyższe ryzyko występuje u osób z wysokim poziomem siedzenia i niską aktywnością. Wnioski: Zalecenia zdrowia publicznego powinny promować zarówno zwiększanie aktywności fizycznej, jak i ograniczanie czasu siedzącego.

Zobacz badanie

Siedzący tryb życia: przegląd aktualnych dowodów dotyczących potencjalnych zagrożeń zdrowotnych

Typ badania:

Liczba cytowań: 562

Rok: 2020

Autorzy: J. Park, J. Moon, H. Kim, M. Kong, Y. Oh

Czasopismo: Korean Journal of Family Medicine

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Siedzący tryb życia zwiększa ryzyko śmiertelności, chorób sercowo-naczyniowych, nowotworów i zaburzeń metabolicznych, co wskazuje na potrzebę ograniczenia zachowań siedzących i zwiększenia aktywności fizycznej.

Streszczenie: Jedna trzecia populacji światowej w wieku powyżej 15 lat nie jest wystarczająco aktywna fizycznie. Średni dzienny czas siedzenia wynosi 8,3 h w Korei i 7,7 h w USA. Siedzący tryb życia rozprzestrzenia się na całym świecie z powodu braku przestrzeni do ćwiczeń, wzrostu pracy biurowej oraz upowszechnienia mediów elektronicznych. Związane z tym problemy zdrowotne narastają. Siedzący tryb życia wpływa na organizm poprzez różne mechanizmy – obniża aktywność lipazy lipoproteinowej, upośledza metabolizm lipidów i węglowodanów, zmniejsza rzut serca, aktywuje układ współczulny, pogarsza wrażliwość na insulinę i funkcję naczyń. Wpływa także na hormony i stan zapalny, zwiększa ryzyko nowotworów zależnych od hormonów. Siedzący tryb życia zwiększa śmiertelność ogólną, ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, nowotworów i zaburzeń metabolicznych oraz depresji i zaburzeń poznawczych. Ograniczanie zachowań siedzących i zwiększanie aktywności fizycznej są ważne dla zdrowia publicznego.

Zobacz badanie

Łączny efekt zachowań siedzących i aktywności fizycznej o różnej intensywności na zdrowie sercowo-naczyniowe

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 0

Rok: 2023

Autorzy:

Czasopismo: Cardiovascular Therapy and Prevention

Ranking czasopisma: 3

Główne wnioski: Zamiana czasu siedzącego na umiarkowaną aktywność fizyczną może mieć korzystny wpływ na zdrowie sercowo-naczyniowe.

Streszczenie: Zachowania siedzące i niska aktywność fizyczna to dwa negatywne czynniki wpływające na zdrowie układu krążenia. Większość badań analizuje je osobno, a efekt łączny nie jest wystarczająco zbadany. Celem było omówienie wpływu różnych kombinacji czasu siedzącego i aktywności o różnej intensywności na zdrowie ogólne i sercowo-naczyniowe. Zamiana czasu siedzącego na umiarkowaną aktywność może korzystnie wpływać na zdrowie układu krążenia. Potrzebne są dalsze badania nad efektami wzajemnego zastępowania tych zachowań.

Zobacz badanie

Powiązania między zachowaniami siedzącymi a zdrowiem psychicznym wśród nastolatków: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 477

Rok: 2016

Autorzy: E. Hoare, K. Milton, C. Foster, S. Allender

Czasopismo: The International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące, w tym nadmierny czas spędzany przed ekranem, są silnie powiązane z gorszym zdrowiem psychicznym u nastolatków, a efekty różnią się w zależności od płci.

Streszczenie: Wraz z rozwojem technologii i modernizacją stylu życia wzrosła liczba chorób związanych z brakiem aktywności, takich jak otyłość i inne choroby niezakaźne. Pojawiające się dowody sugerują, że czas spędzany w pozycji siedzącej może także wpływać na zdrowie psychiczne. Niniejszy przegląd systematyczny badał powiązania między zachowaniami siedzącymi a problemami psychicznymi u nastolatków. Przegląd przeprowadzono zgodnie z wytycznymi PRISMA oraz zastosowano narzędzie oceny jakości do badań ilościowych, by wyodrębnić najlepsze dostępne dowody. Po rygorystycznym przeszukaniu baz danych zidentyfikowano 32 artykuły kwalifikujące się do przeglądu. Wszystkie badania raportowały czas spędzany przez nastolatków przed ekranem w czasie wolnym, a dwie trzecie badań dotyczyło objawów depresyjnych. Inne mierzone aspekty zdrowia psychicznego obejmowały: objawy lękowe, samoocenę, myśli samobójcze, samotność, stres oraz dystres psychiczny. Silne i spójne dowody wykazano dla związku między objawami depresyjnymi i dystresem psychicznym a czasem spędzanym przed ekranem. Umiarkowane dowody wykazano dla związku niskiej samooceny z korzystaniem z ekranów. Gorszy stan psychiczny obserwowano u nastolatków używających ekranów przez ponad 2–3 godziny dziennie; odnotowano także różnice płciowe. W wielu badaniach brakowało kluczowych danych dotyczących jakości dowodów, w tym różnorodności w pomiarach zdrowia psychicznego i czasu przed ekranem, a także stosowano metody samoopisowe. Wyniki są szczególnie ważne w kontekście globalnych problemów zdrowia publicznego związanych z trybem życia oraz szukaniem nowych podejść do wspierania zdrowia psychicznego. Przyszłe badania powinny oceniać wpływ redukcji czasu przed ekranem na zdrowie psychiczne nastolatków, z uwzględnieniem czynników zakłócających, takich jak aktywność fizyczna czy dieta. Krytyczne jest także uwzględnienie wzajemnych powiązań między zachowaniami a zdrowiem psychicznym zarówno w psychiatrii, jak i zdrowiu publicznym.

Zobacz badanie

Zachowania siedzące w codziennym życiu negatywnie wpływają na nastrój: badanie ambulatoryjne

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 52

Rok: 2019

Autorzy: M. Giurgiu, E. Koch, J. Ottenbacher, R. Plotnikoff, U. Ebner-Priemer, Markus Reichert

Czasopismo: Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące w codziennym życiu negatywnie wpływają na nastrój – więcej czasu spędzanego w bezruchu oznacza niższe samopoczucie i mniej energii.

Streszczenie: Dowody empiryczne wskazują, że zachowania fizyczne korzystnie wpływają na zdrowie człowieka. Ostatnio badacze zaczęli rozróżniać aktywność fizyczną i zachowania siedzące, wykazując ich niezależny wpływ na zdrowie somatyczne. Jednak czy to rozróżnienie ma znaczenie także dla nastroju, pozostaje w dużej mierze niejasne. Aby zbadać dynamiczne zależności między zachowaniami siedzącymi a wymiarami nastroju w codziennym życiu, zastosowano metodologię ambulatoryjną (AA). Przeprowadzono badanie AA wśród 92 pracowników uniwersytetu przez 5 dni. Ciągle monitorowano zachowania siedzące za pomocą akcelerometrów, a nastrój oceniano wielokrotnie każdego dnia za pomocą dzienniczków w smartfonach. Zastosowano algorytm wyzwalany zachowaniem siedzącym. Przeprowadzono modelowanie wielopoziomowe w celu analizy efektów wewnątrzosobniczych zachowań siedzących na nastrój. Czas siedzenia (w 15-minutowych odstępach przed każdą oceną nastroju) i dłuższe epizody siedzenia (30-minutowe nieprzerwane okresy) negatywnie wpływały na dobrostan i poziom energii (wszystkie wartości p < 0,015). Im więcej uczestnicy siedzieli w ciągu dnia, tym gorzej się czuli i mieli mniej energii. Analizy eksploracyjne potwierdziły te obserwacje. Zachowania siedzące mogą być ogólnym czynnikiem ryzyka, bo wpływają zarówno na zdrowie somatyczne, jak i psychiczne. Co najważniejsze, aktywność fizyczna i zachowania siedzące miały niezależny wpływ na nastrój. Przyszłe badania powinny brać pod uwagę oba te aspekty: jak promować aktywność fizyczną oraz jak ograniczać zachowania siedzące.

Zobacz badanie

Czy czas wolny spędzany na siedząco wiąże się z problemami psychicznymi? Dowody z Chińskiego Badania Zdrowia i Żywienia

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 0

Rok: 2025

Autorzy: Hao Li, Weihong Zeng

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wysoki poziom czasu wolnego spędzanego na siedząco wiąże się z problemami psychicznymi u dorosłych w Chinach, a poprawa świadomości zdrowotnej i ograniczanie zachowań siedzących łagodzi ten negatywny wpływ.

Streszczenie: W tle pozostaje niejednoznaczny związek między zachowaniami siedzącymi w czasie wolnym a zdrowiem psychicznym. Badanie to miało na celu ocenę wpływu zachowań siedzących w czasie wolnym na zdrowie psychiczne z wykorzystaniem danych podłużnych oraz analizę ról moderujących i pośredniczących. Wykorzystano dane z czterech rund Chińskiego Badania Zdrowia i Żywienia (CHNS), koncentrując się na dorosłych po ukończonej edukacji (łącznie 23 693 obserwacje). Czas wolny spędzany na siedząco mierzono samoopisowo, a zdrowie psychiczne oceniano skalami SCL i PSS-14. Wysoki poziom czasu siedzącego miał negatywny wpływ na zdrowie psychiczne. Wykazano, że poprawa świadomości zdrowotnej i ograniczenie czasu siedzenia łagodziły ten negatywny wpływ. U osób starszych istotną rolę odgrywały kontakty społeczne i wsparcie opiekunek. Otyłość pełniła funkcję mediatora. Wnioski: nadmiarowy czas siedzenia w czasie wolnym pogarsza zdrowie psychiczne dorosłych Chińczyków, a wyniki te są podstawą do działań publicznych.

Zobacz badanie

Wpływ zachowań siedzących na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży: przegląd systematyczny i metaanaliza badań podłużnych

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 42

Rok: 2022

Autorzy: Jing Zhang, Shuxiang Yang, Liang Wang, L. Han, X. Wu

Czasopismo: Journal of affective disorders

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wyższy poziom zachowań siedzących u dzieci i młodzieży wiąże się z podwyższonym ryzykiem depresji, lęku i innych problemów psychicznych w przyszłości.

Zobacz badanie

Chwilowe powiązania między epizodami siedzenia, obciążeniem poznawczym a nastrojem w codziennym życiu: badanie ambulatoryjne

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 0

Rok: 2023

Autorzy: M. Giurgiu, U. Ebner-Priemer

Czasopismo: Mental Health and Physical Activity

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące negatywnie wpływają na nastrój, a obciążenie poznawcze odgrywa kluczową rolę w jego kształtowaniu, co sugeruje, że siedzenie to czynnik ryzyka dla zdrowia psychicznego młodych dorosłych.

Zobacz badanie

Powiązania zachowań siedzących w czasie wolnym i pracy z objawami depresji i lęku

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 56

Rok: 2020

Autorzy: M. Hallgren, Thi-Thuy-Dung Nguyen, N. Owen, D. Vancampfort, D. Dunstan, Peter Wallin, Gunnar Andersson, E. Ekblom-Bak

Czasopismo: Preventive medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące w czasie wolnym wiążą się z częstszymi objawami depresji i lęku, natomiast częsta aktywność fizyczna osłabia ten związek w kontekście pracy.

Zobacz badanie

Zmiany czasu siedzącego wiążą się ze zmianami dobrostanu psychicznego w ciągu roku u młodych dorosłych

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 52

Rok: 2018

Autorzy: L. Ellingson, Jacob D. Meyer, R. Shook, P. Dixon, G. Hand, M. Wirth, Amanda E. Paluch, S. Burgess, J. Hébert, S. Blair

Czasopismo: Preventive Medicine Reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Ograniczenie codziennego czasu siedzącego o 60 minut może znacząco poprawić dobrostan psychiczny i zredukować negatywne skutki nadmiernego siedzenia u młodych dorosłych.

Zobacz badanie

Rola aktywności fizycznej i zachowań siedzących w zdrowiu psychicznym przedszkolaków, dzieci i młodzieży: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 842

Rok: 2019

Autorzy: M. Rodriguez-Ayllon, C. Cadenas-Sánchez, F. Estévez-López, N. E. Muñoz, J. Mora-Gonzalez, J. Migueles, P. Molina-García, H. Henriksson, Alejandra Mena-Molina, V. Martínez-Vizcaíno, A. Catena, M. Löf, K. Erickson, D. Lubans, F. Ortega, I. Esteban‐Cornejo

Czasopismo: Sports Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Interwencje ruchowe mogą poprawić zdrowie psychiczne młodzieży, a promowanie aktywności fizycznej przy jednoczesnej redukcji siedzenia może chronić zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży.

Streszczenie: Dostępne dowody wskazują, że uczestnictwo w aktywności fizycznej wspiera obecne i przyszłe zdrowie psychiczne młodych ludzi. Przeprowadzono metaanalizę efektów interwencji ruchowych na zdrowie psychiczne oraz syntetyzowano obserwacyjne dowody podłużne i przekrojowe. W analizie uwzględniono 114 oryginalnych artykułów (4 RCT, 14 non-RCT, 28 badań podłużnych i 68 przekrojowych). Efekt interwencji ruchowych na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży był mały, lecz istotny. Wyniki obserwacyjne potwierdzają, że więcej siedzenia wiąże się z wyższym ryzykiem depresji i niższą satysfakcją z życia. Wniosek: promowanie aktywności fizycznej i ograniczanie siedzenia może chronić zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży.

Zobacz badanie

Związek między zachowaniami siedzącymi a wskaźnikami stresu: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 53

Rok: 2019

Autorzy: M. Teychenne, Lena D. Stephens, S. Costigan, D. Olstad, B. Stubbs, A. Turner

Czasopismo: BMC Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Siedzący tryb życia może wiązać się z problemami psychicznymi jak depresja i lęk, ale obecne dowody są ograniczone i niespójne.

Streszczenie: Nowe badania wskazują, że siedzący tryb życia może być powiązany z wynikami zdrowia psychicznego, lecz siła tych powiązań nie jest jasna. Przeanalizowano 26 badań (n=72 795 osób), z których większość była słabej lub umiarkowanej jakości. Brak wystarczających dowodów na związek czasu siedzenia z odczuwanym stresem, zwłaszcza w badaniach samoopisowych. Silne dowody braku związku z TV/computerem i stresem. Wnioski: związki siedzenia ze stresem są słabe i niespójne.

Zobacz badanie

Powiązanie siedzącego trybu pracy z dobrostanem psychicznym i zaangażowaniem zawodowym wśród japońskich pracowników biurowych i fizycznych

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 4

Rok: 2023

Autorzy: Keiko Sakakibara, Daisuke Miyanaka, M. Tokita, Michiko Kawada, Naana Mori, Fuad Hamsyah, Yuheng Lin, A. Shimazu

Czasopismo: Journal of Occupational and Environmental Medicine

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Ograniczenie siedzenia w pracy wiąże się z lepszym zdrowiem psychicznym i większym zaangażowaniem zawodowym wśród pracowników biurowych.

Streszczenie: Celem badania była ocena powiązań siedzącego trybu pracy ze zdrowiem psychicznym i zaangażowaniem zawodowym wśród pracowników biurowych i fizycznych w Japonii. Przeprowadzono ankietę internetową wśród 1600 pracowników (analizowano 1213 odpowiedzi). Wysoki poziom siedzenia w pracy wiązał się ze słabszym zdrowiem psychicznym i niższym zaangażowaniem zawodowym wśród pracowników biurowych. Po uwzględnieniu typu pracy związek z dobrostanem psychicznym znikał, natomiast z zaangażowaniem utrzymywał się dla pracowników biurowych.

Zobacz badanie

Czy aktywność fizyczna może przeciwdziałać negatywnym skutkom siedzącego trybu życia u dzieci i młodzieży? Przegląd narracyjny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 8

Rok: 2024

Autorzy: Kun Wang, Yan Li, Hengxu Liu, Tingran Zhang, Jiong Luo

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Regularna umiarkowana i intensywna aktywność fizyczna skutecznie zapobiega lub łagodzi negatywne skutki siedzenia dla zdrowia fizycznego i psychicznego dzieci i młodzieży.

Streszczenie: Siedzący tryb życia i wzrost czasu ekranowego to poważne zagrożenie dla zdrowia dzieci i młodzieży. Umiarkowana i intensywna aktywność fizyczna może skutecznie przeciwdziałać szkodliwym skutkom siedzenia, obniżać ryzyko otyłości i chorób metabolicznych, wspierać rozwój mięśni szkieletowych oraz poprawiać funkcje poznawcze i zdrowie psychiczne. Mechanizmy obejmują zmiany biomolekuł nerwowych, poprawę czynników metabolicznych i lepszą łączność mózgową.

Zobacz badanie

Wpływ redukcji zachowań siedzących na satysfakcję z pracy, produktywność, nastrój i jakość życia wśród pracowników biurowych: randomizowane badanie

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 1

Rok: 2025

Autorzy: Tyler D. Quinn, Subashan Perera, Molly B Conroy, J. Jakicic, Matthew F Muldoon, Kimberly A Huber, A. Alansare, Anthony J Holmes, Bethany Barone Gibbs

Czasopismo: Occupational and Environmental Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Redukcja czasu siedzącego poza pracą, a nie w pracy, może skuteczniej poprawiać satysfakcję zawodową i jakość życia.

Streszczenie: Celem było sprawdzenie, czy 3-miesięczna interwencja redukująca siedzenie poprawi satysfakcję z pracy, produktywność, nastrój i jakość życia. Pracownicy biurowi z nadciśnieniem zostali losowo przydzieleni do grupy interwencyjnej (redukcja siedzenia) lub kontrolnej. Interwencja polegała na stosowaniu biurek do pracy stojącej, opasek monitorujących ruch oraz coachingu. Redukcja siedzenia nie poprawiła istotnie satysfakcji z pracy, produktywności czy jakości życia w porównaniu do kontroli; poprawie uległo jedynie poczucie wigoru. Redukcja siedzenia poza pracą wiązała się z większą satysfakcją i produktywnością niż redukcja siedzenia w pracy.

Zobacz badanie

Czas siedzenia poza pracą a dobrostan psychiczny osób pracujących

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 64

Rok: 2012

Autorzy: A. Atkin, E. Adams, F. Bull, S. Biddle

Czasopismo: Annals of Behavioral Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące, w tym oglądanie TV, korzystanie z komputera i ogólny czas siedzenia poza pracą, mogą negatywnie wpływać na dobrostan psychiczny pracujących dorosłych, przy czym płeć moderuje ten efekt.

Streszczenie: Nowe dowody sugerują, że siedzący tryb życia może negatywnie wpływać na zdrowie fizyczne, ale niewiele badań oceniło wpływ na dobrostan psychiczny. Przeanalizowano cztery rodzaje zachowań siedzących poza pracą; oglądanie TV, korzystanie z komputera, towarzyskie spędzanie czasu i podróże samochodem. Oglądanie TV, korzystanie z komputera i łączny czas siedzenia były negatywnie powiązane z dobrostanem psychicznym u kobiet, a korzystanie z komputera – u mężczyzn.

Zobacz badanie

Siedzący tryb życia i zdrowie: czy siedzenie to coś więcej niż brak ruchu?

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 171

Rok: 2018

Autorzy: S. Panahi, A. Tremblay

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące, w tym praca umysłowa, są powiązane z ryzykiem metabolicznym i mogą zwiększać niestabilność glikemii oraz spożycie energii, wskazując na potrzebę ograniczania siedzenia.

Streszczenie: Siedzący tryb życia obejmuje czynności w pozycji siedzącej, leżącej lub półleżącej przy niskim wydatku energetycznym. Uznaje się go za niezależny czynnik ryzyka metabolicznego. Wzrost pracy umysłowej może być neurogennym stresem, prowadząc do różnych skutków zdrowotnych. Praca umysłowa może powodować niestabilność glikemiczną i zwiększać chęć jedzenia. Różne aktywności siedzące (np. TV, komputer) mogą wywoływać różny stres i różne odpowiedzi metaboliczne. Wskazane są strategie ograniczania siedzenia i zwiększania aktywności.

Zobacz badanie

Zachowania siedzące w pracy a funkcje poznawcze: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 59

Rok: 2018

Autorzy: Valentin Magnon, G. Vallet, Catherine Auxiette

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zachowania siedzące w pracy nie są powiązane ze zmianami w funkcjonowaniu poznawczym w interwencjach mających na celu ich ograniczenie.

Streszczenie: Ustalono, że siedzący tryb życia negatywnie wpływa na zdrowie fizjologiczne, ale jego wpływ na funkcje poznawcze pozostaje niejasny. Przegląd objął 13 badań (9 krótkoterminowych, 3 średnioterminowe, 1 długoterminowe), z których większość nie wykazała istotnych zmian w funkcjach poznawczych po interwencjach redukujących siedzenie. Potrzeba więcej badań podłużnych wysokiej jakości.

Zobacz badanie

Poprawa zdrowia psychicznego i funkcji poznawczych pracowników biurowych: 3-ramienne randomizowane badanie klastrowe dotyczące aktywności fizycznej i zachowań siedzących

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 42

Rok: 2019

Autorzy: Carla F. J. Nooijen, V. Blom, Ö. Ekblom, M. Ekblom, Lena V. Kallings

Czasopismo: BMC Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wieloskładnikowe interwencje łączące aktywność fizyczną i ograniczanie siedzenia mogą poprawić zdrowie psychiczne i funkcje poznawcze pracowników biurowych.

Streszczenie: Zarówno brak ruchu, jak i siedzący tryb życia są negatywnie powiązane z zdrowiem psychicznym i poznawczym. Przeprowadzono 3-ramienne, randomizowane badanie klastrowe z udziałem pracowników biurowych, sprawdzając skuteczność interwencji promujących aktywność fizyczną lub ograniczenie siedzenia w poprawie zdrowia psychicznego i funkcji poznawczych. Interwencje obejmowały sesje motywacyjne, dostęp do siłowni lub wdrożenie spotkań na stojąco. Mierzono aktywność obiektywnie, a oceny powtarzano co 6 miesięcy przez 2 lata.

Zobacz badanie

Powiązania przerw w zachowaniach siedzących w czasie wolnym z objawami depresji i lęku

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 44

Rok: 2020

Autorzy: M. Hallgren, Thi-Thuy-Dung Nguyen, N. Owen, D. Vancampfort, Lee Smith, D. Dunstan, Gunnar Andersson, Peter Wallin, E. Ekblom-Bak

Czasopismo: Translational Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Częste przerywanie siedzenia w czasie wolnym może zmniejszać ryzyko wystąpienia objawów depresji i lęku.

Zobacz badanie

Analiza kompozycyjna 24-godzinnych zachowań ruchowych i zdrowia psychicznego wśród pracowników

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 27

Rok: 2020

Autorzy: N. Kitano, Y. Kai, T. Jindo, Kenji Tsunoda, T. Arao

Czasopismo: Preventive Medicine Reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zamiana czasu siedzącego lub aktywności lekkiej na sen w dni robocze może minimalizować stres psychologiczny i optymalizować zaangażowanie zawodowe japońskich pracowników.

Zobacz badanie

Aktywność fizyczna i zdrowie, cz. 5: czas siedzenia jako niezależny czynnik ryzyka negatywnych skutków zdrowotnych fizycznych i psychicznych

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 1

Rok: 2024

Autorzy: Chittaranjan Andrade

Czasopismo: The Journal of clinical psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Siedzący tryb życia wiąże się z negatywnymi skutkami zdrowotnymi fizycznymi i psychicznymi niezależnie od aktywności fizycznej.

Streszczenie: Korzyści zdrowotne wynikające z ruchu są dobrze udokumentowane, ale czas spędzany na siedząco wiąże się z niekorzystnymi wynikami zdrowotnymi nawet po uwzględnieniu aktywności fizycznej. Przeciętna osoba spędza prawie 10 godzin dziennie w pozycji siedzącej – zarówno w pracy, jak i w czasie wolnym. Siedzący tryb życia jest niezależnym czynnikiem ryzyka m.in. zespołu metabolicznego, chorób serca, udaru i ogólnej śmiertelności oraz problemów psychicznych: lęku, depresji i otępienia. Wyższa aktywność fizyczna może łagodzić te skutki, ale nie eliminuje ich całkowicie.

Zobacz badanie

Siedzący tryb życia: przegląd zaktualizowanych dowodów dotyczących potencjalnych zagrożeń dla zdrowia

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 562

Rok: 2020

Autorzy: J. Park, J. Moon, H. Kim, M. Kong, Y. Oh

Czasopismo: Korean Journal of Family Medicine

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Siedzący tryb życia zwiększa ryzyko śmiertelności, chorób serca, nowotworów i zaburzeń metabolicznych, co podkreśla potrzebę redukcji siedzenia i promowania ruchu w populacji.

Streszczenie: Jedna trzecia światowej populacji powyżej 15. roku życia nie jest wystarczająco aktywna fizycznie. Średni dzienny czas siedzenia wynosi 8,3 godziny w Korei i 7,7 godziny w USA. Siedzący tryb życia rozprzestrzenia się wraz ze wzrostem pracy biurowej i konsumpcji mediów elektronicznych. Prowadzi to do wzrostu problemów zdrowotnych, w tym zaburzeń metabolicznych, chorób serca, nowotworów, zaburzeń kostno-stawowych, depresji i problemów poznawczych. Ograniczanie siedzenia i promowanie aktywności jest kluczowe dla zdrowia publicznego.

Zobacz badanie

Ból układu mięśniowo-szkieletowego a siedzący tryb życia w pracy i poza nią: przegląd systematyczny z metaanalizą

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 102

Rok: 2021

Autorzy: Francis Q. S. Dzakpasu, Alison Carver, C. Brakenridge, F. Cicuttini, D. Urquhart, N. Owen, D. Dunstan

Czasopismo: The International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity

Ranking czasopisma: Q1

Główne wnioski: Ograniczenie siedzenia w pracy wiąże się z redukcją dolegliwości bólowych układu mięśniowo-szkieletowego, przy czym zależność pomiędzy siedzącym trybem pracy a bólem różni się w zależności od zawodu.

Streszczenie: Wstęp: Siedzący tryb życia (SB; czas spędzony w pozycji siedzącej) jest powiązany z bólami układu mięśniowo-szkieletowego (MSP); jednak dotąd żaden przegląd systematyczny nie analizował tych zależności według różnych domen SB. Przeanalizowaliśmy dowody dotyczące siedzącego trybu pracy i poza pracą a MSP. Metody: Zgodnie z protokołem PRISMA przeszukano osiem baz danych (MEDLINE, CINAHL, PsycINFO, Web of Science, Scopus, Cochrane Library, SPORTDiscus i AMED) oraz trzy źródła szarej literatury (Google Scholar, WorldChat, Trove) dla oryginalnych badań ilościowych dorosłych ≥18 lat (bez badań klinicznych). Ryzyko błędu systematycznego oceniano przy pomocy listy kontrolnej QualSyst. W metaanalizach stosowano losowy model efektów; w innych przypadkach stosowano syntezę najlepszych dostępnych dowodów dla przeglądu narracyjnego. Wyniki: Spośród 178 potencjalnych badań włączono 79 [24 populacja ogólna; 55 zawodowe (w tym 15 eksperymentalnych/interwencyjnych)]; 56 badań miało wysoką jakość (wynik >0,75). Dane dla 26 badań były analizowane wspólnie. W badaniach przekrojowych poza pracą, metaanaliza wykazała, że całkowity czas SB był powiązany z bólem dolnego odcinka pleców [LBP – OR = 1,19 (1,03–1,38)]. Narracyjnie wykazano powiązania pełnodniowego SB z bólem kolana, zapaleniem stawów i ogólnymi MSP, ale dowody dla bólu szyi/ramion, bioder i kończyn górnych były niewystarczające. Brakowało jednoznacznych dowodów prospektywnych dla pełnodniowego SB a MSP. Także dowody dla SB w czasie wolnym były niewystarczające. Dla siedzącej pracy, badania przekrojowe wykazały powiązania deklarowanego siedzenia w pracy z LBP [OR = 1,47 (1,12–1,92)] i bólem szyi/ramion [OR = 1,73 (1,46–2,03)], ale nie z bólem kończyn [OR = 1,17 (0,65–2,11)]. Synteza dowodów wykazała niespójność wyników oraz możliwy negatywny efekt prospektywny intensywności siedzenia w pracy na natężenie LBP u pracowników technicznych. Istnieją dowody na związek czasu pracy przy komputerze z bólem szyi/ramion, lecz niewystarczające dla LBP i ogólnych MSP. Badania eksperymentalne/interwencyjne wykazały redukcję bólu dolnego odcinka pleców, szyi/ramion i ogólnych MSP po zmniejszeniu czasu siedzenia w pracy. Wnioski: Stwierdzono powiązania siedzącego trybu pracy i poza pracą z MSP, przy czym zależność w pracy zależy od zawodu. Jednak nie można wykluczyć odwrotnej przyczynowości. Prospektywne dowody są niejednoznaczne, ale ograniczenie siedzenia w pracy wiąże się z mniejszym nasileniem bólu MSP. Przyszłe badania powinny koncentrować się na analizach prospektywnych i interakcji z chorobami przewlekłymi. PROSPERO ID # CRD42020166412 (zmodyfikowano zakres).

Zobacz badanie

Wpływ siedzenia w pracy na dolegliwości mięśniowo-szkieletowe niemieckich pracowników – wyniki badania S-MGA

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 4

Rok: 2024

Autorzy: T. H. A. Dang, K. R. Starke, Falk Liebers, H. Burr, Andreas Seidler, Janice Hegewald

Czasopismo: Journal of Occupational Medicine and Toxicology (London, England)

Ranking czasopisma: Q1

Główne wnioski: Większa ilość czasu spędzanego na siedząco w pracy wiąże się z wyższą częstością występowania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych, lecz aktywność fizyczna w czasie wolnym może łagodzić te efekty.

Streszczenie: Wstęp: Siedzący tryb życia (w tym długotrwałe siedzenie) jest formą braku aktywności fizycznej, która negatywnie wpływa na zdrowie, m.in. na występowanie dolegliwości mięśniowo-szkieletowych (MSC). Celem badania było określenie, w jakim stopniu czas spędzany na siedząco w pracy jest powiązany z roczną częstością MSC w okolicy szyi, barków, górnego i dolnego odcinka pleców wśród uczestników badania S-MGA (Mental Health in the Workplace). Dodatkowo analizowano, czy aktywność fizyczna w czasie wolnym oraz płeć modyfikują związek pomiędzy siedzeniem a MSC. Metody: Wykorzystano dane z badania S-MGA, ogólnokrajowego, reprezentatywnego badania kohortowego z Niemiec (n=2082; wywiad początkowy w 2012 r. i follow-up w 2017 r.). Siedzenie w pracy oceniano na początku badania, a MSC – po 5 latach (za pomocą Nordic Musculoskeletal Questionnaire). Stosowano modele regresji Poissona, dostosowane do wieku, płci, BMI, poziomu zawodowego, dźwigania w pracy, palenia, aktywności fizycznej i wcześniejszych MSC. Wyniki: Ponad 60% uczestników spędzało ponad połowę czasu pracy na siedząco. Siedzenie w pracy na początku badania nie zawsze wiązało się z wyższą częstością MSC po 5 latach, ale stwierdzono, że brak aktywności fizycznej w czasie wolnym nasilał związek pomiędzy siedzeniem a bólem szyi (PR=1,46; 95% CI=1,18–1,80) i barków (PR=1,30; 95% CI=1,03–1,64). Wnioski: Aktywność fizyczna w czasie wolnym może osłabiać negatywny wpływ siedzenia w pracy na dolegliwości mięśniowo-szkieletowe. Relacja ta wymaga dalszych badań.

Zobacz badanie

Fizjologia siedzącego trybu życia

Typ badania:

Liczba cytowań: 118

Rok: 2023

Autorzy: A. Pinto, A. Bergouignan, P. Dempsey, H. Roschel, N. Owen, B. Gualano, D. Dunstan

Czasopismo: Physiological Reviews

Ranking czasopisma: Q1

Główne wnioski: Siedzący tryb życia może prowadzić do insulinooporności, zaburzeń naczyniowych, spadku wydolności krążeniowo-oddechowej, utraty masy mięśniowej oraz wzrostu masy tłuszczowej, stężeń lipidów i stanu zapalnego.

Streszczenie: Zachowania siedzące (SB) charakteryzują się niskim wydatkiem energetycznym w pozycji siedzącej lub leżącej. Dowody na temat fizjologii SB pochodzą z różnych modeli eksperymentalnych: leżenie w łóżku, unieruchomienie, ograniczenie liczby kroków oraz przerywanie długotrwałego SB. Przeglądamy dowody dotyczące masy ciała i bilansu energetycznego, metabolizmu pośredniego, układów sercowo-naczyniowego i oddechowego, układu mięśniowo-szkieletowego, ośrodkowego układu nerwowego oraz odporności i reakcji zapalnych. Nadmiar SB może prowadzić do insulinooporności, zaburzeń naczyniowych, przesunięcia wykorzystania substratów na korzyść utleniania węglowodanów, przesunięcia włókien mięśniowych z typu oksydacyjnego na glikolityczny, spadku wydolności, utraty masy i siły mięśni oraz masy kostnej, wzrostu ogólnej i trzewnej tkanki tłuszczowej, stężeń lipidów i stanu zapalnego. Mimo znacznych różnic między badaniami, długoterminowe interwencje ograniczające/przerywające SB przynosiły niewielkie, choć marginalnie klinicznie istotne korzyści w zakresie masy ciała, obwodu talii, procentowej zawartości tkanki tłuszczowej, glikemii na czczo, insuliny, HbA1c, stężenia HDL, ciśnienia tętniczego i funkcji naczyń u dorosłych i osób starszych. Dowodów dotyczących innych układów i dzieci oraz młodzieży jest mniej. Przyszłe badania powinny skupić się na mechanizmach molekularnych i komórkowych adaptacji do zwiększania i ograniczania/przerywania SB oraz potrzebnych zmianach SB i aktywności fizycznej dla zdrowia.

Zobacz badanie

Siedzący tryb życia (szczególnie wzorzec jego kumulacji) ma niezależny negatywny wpływ na wielkość i architekturę mięśni szkieletowych u starszych osób mieszkających w społeczności

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 3

Rok: 2024

Autorzy: J. Wullems, H. Degens, Sabine M P Verschueren, C. I. Morse, Dale Grant, G. Onambélé-Pearson

Czasopismo: PLOS ONE

Ranking czasopisma: Q1

Główne wnioski: Siedzący tryb życia, niezależnie od codziennej aktywności fizycznej, powinien być przerywany i trwać krótko, aby utrzymać wielkość i architekturę mięśni u osób starszych.

Streszczenie: Długotrwałe zachowania siedzące (SB), czyli długie okresy bez przerw, sugeruje się, że mają wiele negatywnych skutków zdrowotnych, niezależnych od lekkiej i umiarkowanej/energicznej aktywności fizycznej (LIPA/MVPA). Wpływ na rozmiar, architekturę i morfologię mięśni szkieletowych rzadko badano u osób starszych. Dotąd nie ustalono, czy taka zależność utrzymuje się po uwzględnieniu współzmiennych. Celem niniejszego badania było zbadanie związku między SB a właściwościami mięśnia brzuchatego łydki u starszych osób (przekrojowo, analiza kompozycyjna danych). 105 zdrowych starszych osób (73±6 lat) przez 7 dni nosiło trójosiowy akcelerometr na udzie, przeprowadzono USG mięśnia (długość, pole przekroju poprzecznego, objętość, długość pęczków, pole fizjologiczne), oceniono skład ciała i zdrowie. W modelach niekorygowanych SB było negatywnie związane z polem przekroju, objętością i polem fizjologicznym. Stanie było pozytywnie związane z kątem piórowym, co utrzymywało się po korekcie. W pełnych modelach SB i LIPA były związane z polem przekroju. Sposób akumulacji SB (czas trwania, częstość, rozkład w ciągu dnia) był powiązany z parametrami mięśnia. Wyniki sugerują, że SB powinno być przerywane i trwało możliwie krótko, niezależnie od codziennej aktywności.

Zobacz badanie

Wpływ siedzących zawodów na układ ruchu kobiet

Typ badania:

Liczba cytowań: 0

Rok: 2022

Autorzy: Susanna Hoveyan, K. Petrosyan, Anitchika Hovsepyan

Czasopismo: Գիտությունը սպորտում. արդի հիմնախնդիրներ

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Siedzące zawody w Armenii, takie jak programowanie, bankowość czy marketing, mogą negatywnie wpływać na układ mięśniowo-szkieletowy kobiet i powodować przewlekłe bóle pleców, ale regularna aktywność fizyczna może temu zapobiec i zniwelować te dolegliwości.

Streszczenie: Celem badań było określenie wpływu popularnych zawodów technologicznych na układ mięśniowo-szkieletowy kobiet w wieku 25–40 lat w Armenii. Najpopularniejsze zawody, takie jak programowanie, bankowość, finanse, księgowość i marketing, mają całkowicie skomputeryzowany tryb pracy – 5 dni w tygodniu, po 40 godzin lub więcej. Wyniki ankiety przeprowadzonej wśród 500 kobiet w wieku 25–40 lat wykazały, że większość z nich ma problemy z układem ruchu, przewlekłe bóle i bezsenność. Przegląd literatury wskazuje, że regularna aktywność fizyczna może zapobiegać bólom oraz całkowicie eliminować ten problem. Podsumowując wyniki badań i literatury: po pracy w zawodach siedzących kobiety doświadczają napięcia psychicznego i stresu, co negatywnie wpływa na zdrowie, w szczególności na układ ruchu i może powodować przewlekły ból pleców. Zarówno badania ankietowe, jak i przegląd literatury wskazują, że regularna aktywność fizyczna może zapobiec oraz zlikwidować zespół bólowy.

Zobacz badanie

Krótkoterminowe skutki mięśniowo-szkieletowe i poznawcze długotrwałego siedzenia podczas pracy biurowej przy komputerze

Typ badania: Eksperymentalne badanie nie-randomizowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 123

Rok: 2018

Autorzy: Richelle Baker, P. Coenen, E. Howie, A. Williamson, L. Straker

Czasopismo: International Journal of Environmental Research and Public Health

Ranking czasopisma: Q2

Główne wnioski: Długotrwałe siedzenie podczas pracy przy komputerze zwiększa dyskomfort mięśniowo-szkieletowy i negatywnie wpływa na funkcje poznawcze, co sugeruje konieczność regularnych przerw.

Streszczenie: Pracownicy biurowi narażeni są na wysoki poziom czasu siedzenia. Oprócz ryzyka sercowo-naczyniowego i metabolicznego, siedzący tryb życia może mieć wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy i/lub funkcje poznawcze. W badaniu 20 uczestników wykonywało dwugodzinną pracę przy komputerze w warunkach laboratoryjnych, aby ocenić zmiany w dyskomforcie i funkcjach poznawczych (uwaga, rozwiązywanie problemów), zmęczenie mięśni, ruchy i stan psychiczny. Z czasem dyskomfort wzrastał we wszystkich częściach ciała, szczególnie w dolnej części pleców oraz biodrach/udach/pośladkach. Liczba błędów w zadaniach kreatywnego rozwiązywania problemów wzrosła, a uwaga nie uległa zmianie. Kąt lordozy lędźwiowej się zmniejszył, ruchy miednicy się zwiększyły, a stan psychiczny pogorszył. Nie zaobserwowano istotnych korelacji między dyskomfortem a funkcjami poznawczymi. Wyniki sugerują, że długotrwałe siedzenie może prowadzić do dolegliwości mięśniowo-szkieletowych i pogorszenia funkcji poznawczych; zaleca się przerwy w pracy siedzącej.

Zobacz badanie

Występowanie napięcia pasma biodrowo-piszczelowego u osób długo siedzących

Typ badania:

Liczba cytowań: 4

Rok: 2020

Autorzy: Ankita Mane

Czasopismo: Indian Journal of Public Health Research & Development

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: U 47% osób z napięciem pasma biodrowo-piszczelowego spowodowanym długotrwałym siedzeniem stwierdzono siedzący tryb życia, co wskazuje na potrzebę edukacji i profilaktyki zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego.

Streszczenie: Kontekst: Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego to grupa schorzeń obejmujących nerwy, ścięgna, mięśnie i struktury wspierające. Napięcie mięśni prowadzi do nierównowagi działającej na staw, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do bólu i osłabienia oraz trudności w chodzeniu czy wykonywaniu innych czynności. Elastyczność jest kluczowa dla funkcjonowania układu ruchu, a siedzący tryb życia ją pogarsza. Celem badania było określenie częstości napięcia mięśni związanego z siedzeniem przez co najmniej 7–8 godzin dziennie. Metody: Do badania włączono 60 osób (20–60 lat) pracujących powyżej 7 godzin dziennie; wykonano testy: Obera, sit and reach oraz prostego uniesienia nogi. Wyniki: Test Obera był dodatni u 47% badanych, test prostego uniesienia nogi u 42%, a 53% miało umiarkowaną elastyczność. Wnioski: U 47% osób siedzących ponad 7 godzin dziennie stwierdzono napięcie pasma biodrowo-piszczelowego (p <0,0001).

Zobacz badanie

Kompleksowa ocena ryzyka pracy siedzącej

Typ badania:

Liczba cytowań: 0

Rok: 2023

Autorzy: Renáta Zákányi Mészáros, Máté Orliczki, Balázs Zákányi, László Berényi

Czasopismo: Multidiszciplináris Tudományok

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Praca siedząca niesie istotne zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa, a zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego stanowią główny problem zdrowotny i kosztowy w europejskich firmach.

Streszczenie: Najnowsze badania pokazują, że zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego wciąż są poważnym problemem zdrowotnym i kosztowym, a ich znaczenie rośnie. Wynika to z faktu, że są one jednym z trzech głównych powodów troski europejskich przedsiębiorstw. Strategia UE dotycząca zdrowia i bezpieczeństwa pracy podkreśla znaczenie lepszego dostosowania miejsca pracy do indywidualnych potrzeb i skutecznego stosowania zasad ergonomii w projektowaniu stanowisk i organizacji pracy. Mimo ciągłych wysiłków, zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego – bóle pleców, karku i kończyn górnych – pozostają dużym obciążeniem. Podobnie postrzega się pozycję ciała podczas pracy, choć liczba powtarzających się ruchów ręki i ramienia stale rośnie. Badania europejskie pokazują, że zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego nadal należą do trzech głównych przyczyn troski o zdrowie pracowników. To dlatego skupiono się w badaniu na kompleksowej ocenie ryzyka związanego z pracą siedzącą i analizie możliwych metod oceny ryzyka przy użyciu przykładu laboratoryjnego.

Zobacz badanie

Siedzące zachowanie i objawy mięśniowo-szkieletowe wśród pracowników zdalnych

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 1

Rok: 2024

Autorzy: Jia-Hua Lin, Benjamin Kaufman, Ro-Ting Lin, Stephen Bao

Czasopismo: International Journal of Industrial Ergonomics

Ranking czasopisma: Q2

Główne wnioski: Pracownicy zdalni, którzy więcej czasu spędzają na stojąco, rzadziej doświadczają bólu szyi i pleców, podczas gdy siedzący tryb pracy nie wykazuje wyraźnego negatywnego wpływu na długoterminowe zdrowie układu mięśniowo-szkieletowego.

Zobacz badanie

Zachowania ruchowe i wyniki zdrowotne wśród dorosłych prowadzących siedzący tryb życia: badanie przekrojowe

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 3

Rok: 2023

Autorzy: Federico Arippa, M. Pau, C. Harris-Adamson

Czasopismo: International Journal of Environmental Research and Public Health

Ranking czasopisma: Q2

Główne wnioski: Zwiększenie czasu stania, chodzenia oraz liczby przejść między pozycjami podczas pracy i czasu wolnego wiąże się z lepszymi wskaźnikami zdrowia mięśniowo-szkieletowego i kardiometabolicznego u siedzących pracowników biurowych.

Streszczenie: Siedzący tryb życia, powszechny wśród pracowników biurowych, jest powiązany z licznymi zaburzeniami zdrowotnymi, w tym układu mięśniowo-szkieletowego i kardiometabolicznego. Choć wcześniejsze badania skupiały się na postawie podczas pracy lub w czasie wolnym, niewiele analizowało oba te aspekty w skali całego dnia. Celem tego pilotażowego badania przekrojowego była analiza zachowań ruchowych siedzących pracowników biurowych podczas pracy i czasu wolnego oraz ich związek z dyskomfortem mięśniowo-szkieletowym (MSD) i wskaźnikami zdrowia kardiometabolicznego. 26 uczestników nosiło czujnik IMU na udzie oraz monitor tętna i ciśnienia krwi przez cały dzień. Liczba przejść postaw była istotnie różna między osobami z i bez MSD. Zaobserwowano korelacje między MSD, czasem siedzenia i liczbą zmian pozycji. Liczba przejść między pozycjami była odwrotnie skorelowana z BMI i tętnem. Wyniki sugerują, że kombinacja zwiększania czasu stania, chodzenia i liczby zmian pozycji podczas pracy i w czasie wolnym wiąże się z korzystnymi wskaźnikami zdrowotnymi u siedzących pracowników biurowych.

Zobacz badanie

Siedząca praca i jej wpływ na zdrowie fizyczne pracowników

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 0

Rok: 2018

Autorzy: Ανδρέας Γκίνης

Czasopismo:

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Praca siedząca negatywnie wpływa na zdrowie pracowników, prowadząc do schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego i spadku produktywności.

Streszczenie: W ostatnich latach zdrowie w miejscu pracy stało się kluczowym zagadnieniem zarówno dla pracowników, jak i pracodawców. Promocja zdrowia fizycznego i psychicznego wymaga zaangażowania wszystkich szczebli firmy. Głównym celem jest stworzenie optymalnych warunków pracy i poprawa samopoczucia. Siedząca praca prowadzi do dolegliwości bólowych oraz schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Historia chorób, nadmiar godzin pracy i negatywne skutki siedzącego trybu mogą prowadzić do obniżenia efektywności i produktywności. Praca monitorowała 15 pracowników biurowych przez 15 dni przy pomocy urządzeń biometrycznych, mierząc aktywność, spalanie kalorii i dystans. Wyniki mogą pomóc firmom w dostosowaniu stanowisk pracy i promowaniu zdrowia.

Zobacz badanie

Porównanie zaburzeń mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą siedzącą i stojącą w Korei

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 0

Rok: 2015

Autorzy: Jong-Won Lee, Sung-Hyoun Cho

Czasopismo: International Journal of u- and e- Service, Science and Technology

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Praca siedząca wiąże się z wyższym odsetkiem zaburzeń mięśniowo-szkieletowych niż praca stojąca, która może być korzystniejsza dla zdrowia.

Streszczenie: Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe to przewlekłe zagrożenie zdrowotne, wynikające m.in. z powtarzalnych ruchów, niewygodnych pozycji, nadmiernego wysiłku czy niewystarczającego odpoczynku. Badanie porównywało bóle dolnego odcinka pleców i inne objawy między pracownikami wykonującymi typową pracę siedzącą a stojącą. 109 pracowników produkcyjnych z branży elektronicznej (praca siedząca) i 116 pracowników branży motoryzacyjnej (praca stojąca) porównano pod względem dolegliwości. Siedzący pracownicy częściej zgłaszali bóle (21,1%) i byli częściej objęci nadzorem z powodu bólu (54,1%). 70% pracowników stojących, mimo obciążeń fizycznych, było zdrowych, a jedynie 24,8% pracowników siedzących uznano za zdrowych. Zaleca się wdrażanie programów ćwiczeń i profilaktyki dla pracowników siedzących.

Zobacz badanie

Umiarkowana do intensywnej aktywność fizyczna, a nie czas siedzenia, wiąże się z wynikami zdrowia układu mięśniowo-szkieletowego u australijskich kobiet w średnim wieku

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 44

Rok: 2017

Autorzy: Feitong Wu, K. Wills, L. Laslett, B. Oldenburg, G. Jones, T. Winzenberg

Czasopismo: Journal of Bone and Mineral Research

Ranking czasopisma: Q1

Główne wnioski: Umiarkowana do intensywnej aktywność fizyczna jest ważniejsza niż lekka aktywność lub czas siedzenia dla zdrowia układu mięśniowo-szkieletowego u kobiet w średnim wieku.

Streszczenie: Związki między aktywnością fizyczną, czasem siedzenia a wynikami zdrowotnymi układu mięśniowo-szkieletowego u dorosłych w średnim wieku są niejasne. Badanie na 309 kobietach (36–57 lat) oceniało zależności między aktywnością fizyczną (mierzona akcelerometrem), czasem siedzenia, lekką aktywnością, a umiarkowaną i intensywną aktywnością (MVPA) a gęstością kości, siłą mięśni i mobilnością. Całkowita aktywność fizyczna i MVPA korzystnie wiązały się z gęstością kości udowej, siłą mięśni i testami sprawności, podczas gdy czas siedzenia nie był powiązany z większością wyników, a lekka aktywność nie wykazywała istotnych korelacji.

Zobacz badanie

Siedzący tryb życia: przegląd zaktualizowanych dowodów potencjalnego ryzyka zdrowotnego

Typ badania:

Liczba cytowań: 562

Rok: 2020

Autorzy: J. Park, J. Moon, H. Kim, M. Kong, Y. Oh

Czasopismo: Korean Journal of Family Medicine

Ranking czasopisma: Q2

Główne wnioski: Siedzący tryb życia zwiększa ryzyko śmiertelności, chorób sercowo-naczyniowych, nowotworów i zaburzeń metabolicznych, co podkreśla potrzebę redukcji zachowań siedzących i promocji aktywności fizycznej.

Streszczenie: Jedna trzecia światowej populacji w wieku 15 lat i więcej nie jest wystarczająco aktywna, co wpływa na zdrowie. Jednak ryzyka związane z zachowaniami siedzącymi nie są dobrze znane. Średni czas siedzenia w Korei to 8,3 h dziennie, a w USA – 7,7 h. Brak miejsc do ćwiczeń, praca biurowa i dostępność urządzeń elektronicznych pogłębiają problem. Siedzący tryb życia zaburza aktywność lipazy lipoproteinowej, metabolizm glukozy i lipidów, obniża przepływ krwi i czułość insulinową, sprzyja przewlekłemu zapaleniu, a także zwiększa ryzyko raka. Siedzący tryb życia wpływa na wzrost śmiertelności ogólnej, choroby serca, nowotwory, zaburzenia metaboliczne, bóle mięśniowo-szkieletowe, depresję i zaburzenia poznawcze. Redukcja zachowań siedzących i zwiększenie aktywności fizycznej są kluczowe dla zdrowia publicznego.

Zobacz badanie

Aktualna wiedza na temat zakresu i zdrowotnych skutków siedzącego trybu pracy

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: F. Giesche, M. Fischer, Tobias Engeroff, D. Groneberg

Czasopismo: Zentralblatt für Arbeitsmedizin, Arbeitsschutz und Ergonomie

Ranking czasopisma: Q4

Główne wnioski: Siedzący tryb pracy może prowadzić do chorób przewlekłych, ale długoterminowe negatywne skutki dla funkcji poznawczych i układu mięśniowo-szkieletowego pozostają niejednoznaczne.

Streszczenie: Wyniki dotyczące czasu trwania i natężenia siedzącego trybu życia oraz dowody dotyczące skutków zdrowotnych pochodzą głównie z badań ankietowych i eksperymentów z leżeniem w łóżku. Przegląd analizuje aktualne dane dotyczące epidemiologii siedzącego trybu życia i związku przyczynowego z czynnikami ryzyka oraz chorobami przewlekłymi. Dane z badań wskazują, że praca siedząca przez 4–7 godzin dziennie jest powszechna. Liczne badania potwierdzają pozytywny wpływ przerywania siedzenia na wybrane markery metaboliczne. Badania podłużne sugerują związek przyczynowy między siedzącym trybem życia a chorobami przewlekłymi. Liczba badań oceniających specyficzne ryzyka pracy siedzącej jest jednak mała, a dowody na negatywne skutki dla funkcji poznawczych i mięśniowo-szkieletowych pozostają niejednoznaczne.

Zobacz badanie

Szkodliwe skutki siedzącego trybu życia dla zdrowia człowieka

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: Alicja Grzelak

Czasopismo: Journal of Education, Health and Sport

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Siedzący tryb życia zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, zaburzeń metabolicznych, problemów mięśniowo-szkieletowych i zaburzeń poznawczych, co podkreśla konieczność promowania regularnej aktywności fizycznej.

Streszczenie: Siedzący tryb życia staje się coraz powszechniejszy w nowoczesnych społeczeństwach, stanowiąc istotne zagrożenie dla zdrowia. Rozwój technologiczny i praca biurowa przyczyniają się do spadku aktywności fizycznej i wzrostu liczby chorób. Negatywne skutki siedzącego trybu życia są wieloaspektowe i obejmują zaburzenia zdrowia fizycznego, psychicznego i poznawczego. Badania pokazują, że siedzący tryb życia zwiększa ryzyko chorób serca, zaburzeń metabolicznych, problemów mięśniowo-szkieletowych i zaburzeń poznawczych. W związku z powszechnością siedzącego stylu życia niezbędne jest wdrażanie skutecznych strategii promujących aktywność fizyczną i ograniczających bezruch.

Zobacz badanie

Ból mięśniowo-szkieletowy w wielu obszarach ciała a zdolność do pracy w populacji ogólnej: badanie przekrojowe na 10 000 pracowników

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 40

Rok: 2018

Autorzy: Mohammad Bayattork, M. D. Jakobsen, E. Sundstrup, F. Seidi, H. Bay, L. Andersen

Czasopismo: Scandinavian Journal of Pain

Ranking czasopisma: Q2

Główne wnioski: Większe nasilenie bólu w wielu miejscach ciała wiąże się z niższą zdolnością do pracy – zarówno u młodszych, jak i starszych, bez względu na rodzaj pracy.

Streszczenie: Ból mięśniowo-szkieletowy może negatywnie wpływać na zdolność do pracy, szczególnie gdy wymagania zawodowe są wysokie lub zdolności fizyczne pracownika są niskie. Badanie analizowało związek między natężeniem bólu w różnych częściach ciała a zdolnością do pracy u ponad 10 000 osób. Wraz ze wzrostem nasilenia bólu rosło prawdopodobieństwo niższej zdolności do pracy, niezależnie od wieku i charakteru pracy. Związek był szczególnie wyraźny u osób wykonujących pracę fizyczną.

Zobacz badanie

Zdrowie mięśniowo-szkieletowe: jak zostać budowniczym kości i mięśni według Egipskiej Akademii Zdrowia Kości

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 6

Rok: 2023

Autorzy: Y. El Miedany, S. Mahran, W. Elwakil

Czasopismo: Egyptian Rheumatology and Rehabilitation

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Regularna aktywność fizyczna może ograniczyć utratę masy kostnej i mięśniowej oraz zapobiegać wzrostowi ilości tkanki tłuszczowej u osób starszych.

Streszczenie: Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego są powszechne u osób starszych, znacznie ograniczają sprawność i uczestnictwo w życiu społecznym. Celem pracy było podsumowanie zmian związanych ze starzeniem układu ruchu, czynników ryzyka i strategii poprawy zdrowia mięśniowo-szkieletowego. Przegląd literatury wykazał, że większość negatywnych zmian wynika z braku ruchu, a nie samego starzenia. Regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć utratę kości i mięśni oraz zapobiegać wzrostowi tkanki tłuszczowej.

Zobacz badanie

Przegląd zagrożeń zdrowotnych związanych z siedzącym trybem życia wśród młodzieży

Typ badania:

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: Rinshida.P Rinshida.P, Atheena Muhammed C M, Hamradiya K P Hamradiya K P, Sainaba Hurin C, Mariyam RinshaPK, Ms. AnjaliC. S Ms. AnjaliC. S, Dr.Shaji George, Dr. SirajudheenM.K Dr. SirajudheenM.K

Czasopismo: International Journal of Pharmaceutical Research and Applications

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Siedzący tryb życia u młodzieży zwiększa ryzyko śmierci, chorób serca, nowotworów, zaburzeń metabolicznych, bólu mięśniowo-szkieletowego, depresji i zaburzeń poznawczych.

Streszczenie: Jedna trzecia osób powyżej 15 roku życia na świecie nie ćwiczy wystarczająco, co wpływa na zdrowie. Siedzący tryb życia wynika m.in. z braku miejsc do ćwiczeń, pracy biurowej oraz powszechności urządzeń elektronicznych. Ograniczona aktywność obniża aktywność transportera glukozy, lipazy lipoproteinowej, metabolizm lipidów i węglowodanów, stymuluje układ współczulny, obniża rzut serca i przepływ krwi, zmniejsza wrażliwość na insulinę, promuje przewlekły stan zapalny i zaburza regulację masy ciała. Siedzący tryb życia prowadzi do wzrostu śmiertelności, chorób serca, nowotworów, cukrzycy, nadciśnienia, zaburzeń lipidowych, bólu mięśniowo-szkieletowego, depresji i zaburzeń poznawczych. Redukcja siedzenia i promocja ruchu są kluczowe dla zdrowia.

Zobacz badanie

Siedzące zachowania w pracy a funkcje poznawcze: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 59

Rok: 2018

Autorzy: Valentin Magnon, G. Vallet, Catherine Auxiette

Czasopismo: Frontiers in Public Health

Ranking czasopisma: Q1

Główne wnioski: Siedzące zachowania w pracy nie są powiązane ze zmianami funkcji poznawczych w interwencjach mających na celu ich ograniczenie.

Streszczenie: Siedzący tryb życia negatywnie wpływa na funkcjonowanie fizjologiczne i zdrowie, ale niewiele wiadomo o konsekwencjach psychologicznych, w szczególności funkcjach poznawczych. Przegląd obejmował 13 artykułów (9 krótkoterminowych interwencji, 3 średnioterminowe, 1 długoterminowa). Dziewięć badań nie wykazało istotnych zmian w funkcjach poznawczych po interwencjach ograniczających siedzenie. Dwa badania odnotowały pogorszenie, dwa poprawę, ale wyniki były niejednoznaczne. Autorzy wskazują na potrzebę dalszych badań podłużnych i epidemiologicznych, standaryzacji metod pomiaru siedzenia i testów poznawczych oraz sugerują, że związek między siedzącym trybem życia a funkcjami poznawczymi pozostaje niejasny.

Zobacz badanie