Samotność

Negatywny wpływ na zdrowie i długowieczność

Samotność

Spis treści

Podstawowe dane

Samotność jest istotnym czynnikiem ryzyka wielu chorób przewlekłych, w tym chorób serca, udaru, depresji oraz demencji. Samotność nie tylko zwiększa ryzyko zachorowań, ale także pogarsza jakość życia, prowadząc do osłabienia zdrowia psychicznego i fizycznego. Badania pokazują, że samotność jest związana z przewlekłym stresem, zaburzeniami emocjonalnymi i pogorszeniem funkcji poznawczych, co wpływa na długość życia i jego jakość. Interwencje zmniejszające poczucie samotności mogą poprawić stan zdrowia i przyczynić się do lepszej jakości życia.

Wpływ: Negatywny

Poziom dowodów: Silne

Szkodliwość: Wysoka

Opis działania

Samotność prowadzi do przewlekłego stresu, co powoduje zmiany w funkcjonowaniu układów hormonalnego i nerwowego, wpływając na zdrowie sercowo-naczyniowe, metabolizm oraz zdrowie psychiczne. Zwiększa aktywność osi HPA (hipotalamusa-przysadki-nadnerczy), co prowadzi do zaburzeń poziomu kortyzolu i przewlekłego stanu zapalnego, który uszkadza narządy i układy. Długotrwała samotność pogarsza funkcje poznawcze i zwiększa ryzyko rozwoju chorób neurodegeneracyjnych, takich jak demencja czy choroba Alzheimera.

Poziom szkodliwości

Szkodliwość: Wysoka

Samotność ma udokumentowany negatywny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne. Liczne badania epidemiologiczne wskazują na jej silny wpływ na rozwój chorób sercowo-naczyniowych, depresji, demencji oraz ogólne pogorszenie jakości życia. Samotność prowadzi do chronicznego stresu, który negatywnie wpływa na układy hormonalny i nerwowy, pogarszając zdrowie fizyczne. Osoby doświadczające samotności mają wyższe ryzyko wystąpienia wielu chorób przewlekłych i niższą długość życia.

  • zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, udaru, demencji i depresji
  • zwiększa śmiertelność, w tym z przyczyn sercowo-naczyniowych i związanych z depresją
  • wywołuje przewlekły stres, który prowadzi do zaburzeń hormonalnych i immunologicznych
  • powoduje zmiany w strukturze mózgu, w tym zmniejszenie objętości hipokampa i kory przedczołowej

Skala problemu

Skala problemu samotności jest ogromna, a jej konsekwencje zdrowotne są szeroko udokumentowane w badaniach populacyjnych. Problem dotyczy ludzi w każdym wieku, szczególnie tych, którzy żyją samotnie lub mają ograniczone wsparcie społeczne. Samotność jest jednym z głównych czynników ryzyka dla wielu chorób przewlekłych i może prowadzić do przedwczesnej śmierci. Wyzwania te są coraz bardziej istotne w kontekście starzejących się społeczeństw i wzrastającej liczby osób starszych.

  • samotność wpływa na miliony ludzi na całym świecie, szczególnie w populacjach starszych
  • problem samotności jest często ignorowany, mimo silnych dowodów na jego negatywne skutki zdrowotne
  • samotność zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci, związanego z chorobami serca, udarami i depresją
  • badania pokazują, że łączna liczba osób doświadczających samotności jest rosnąca, co stawia ją w centrum uwagi polityki zdrowotnej

Praktyczne wskazówki

Zwiększ wsparcie społeczne

Zadbaj o regularne kontaktowanie się z rodziną, przyjaciółmi lub grupami wsparcia. Budowanie silnych więzi społecznych może pomóc w zmniejszeniu poczucia samotności.

Zajmij się działalnością społeczną

Angażowanie się w wolontariat, kluby czy grupy zainteresowań może pomóc w zbudowaniu nowych relacji, a także dawać poczucie satysfakcji i więzi z innymi.

Skorzystaj z terapii

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może pomóc w radzeniu sobie z negatywnymi myślami i emocjami związanymi z samotnością. Warto poszukać specjalisty, który pomoże przepracować te trudności.

Regularna aktywność fizyczna

Ćwiczenia fizyczne poprawiają nie tylko kondycję ciała, ale również pozytywnie wpływają na zdrowie psychiczne, zmniejszając objawy depresji i lęku, które często towarzyszą samotności.

Twórz rutynę

Ustalenie stałych godzin na poszczególne aktywności, takie jak spacer, czytanie, gotowanie, może pomóc w przezwyciężeniu poczucia pustki i dawać poczucie kontroli.

Bądź otwarty na nowe znajomości

Warto szukać okazji do nawiązywania nowych znajomości, np. poprzez kursy, warsztaty, czy wydarzenia lokalne. Otwieranie się na innych może prowadzić do wartościowych relacji.

Główne obszary wpływu

Zdrowie mentalne

Samotność ma wyraźnie negatywny wpływ na zdrowie psychiczne. Osoby doświadczające samotności są bardziej narażone na depresję, lęk, myśli samobójcze oraz inne problemy psychiczne. Im większy poziom samotności, tym wyższe ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i pogorszenia ogólnego samopoczucia.

Wpływ samotności na zdrowie psychiczne
  • Samotność silnie zwiększa ryzyko depresji (OR nawet 2,33) i lęku, zarówno u dorosłych, jak i dzieci i młodzieży.
  • Osoby samotne częściej zgłaszają myśli samobójcze.
  • Samotność wiąże się z większą liczbą dni złego samopoczucia psychicznego i fizycznego.
  • Samotność u młodych osób z problemami psychicznymi pogłębia objawy lęku i depresji.
  • Samotność działa jak przewlekły stres, zaburzając funkcjonowanie układu nerwowego i hormonalnego.
  • Wsparcie społeczne częściowo łagodzi negatywny wpływ samotności na zdrowie psychiczne.
Dodatkowe obserwacje
  • Samotność dotyka ludzi w każdym wieku, ale jej skutki są szczególnie widoczne u osób bez partnera, żyjących samotnie lub z istniejącymi problemami psychicznymi.
  • Związek między samotnością a zdrowiem psychicznym jest dwukierunkowy: samotność może prowadzić do pogorszenia zdrowia psychicznego, a problemy psychiczne mogą nasilać poczucie samotności.
Podsumowanie
  • Samotność to istotny czynnik ryzyka dla zdrowia psychicznego, prowadzący do depresji, lęku i innych problemów.
  • Wsparcie społeczne i interwencje psychologiczne mogą pomóc ograniczyć jej negatywne skutki.
  • Warto zwracać uwagę na osoby samotne i wspierać ich integrację społeczną.

Układ sercowo-naczyniowy

Samotność ma wyraźnie negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Osoby doświadczające samotności są bardziej narażone na rozwój chorób serca, udarów oraz wyższą śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, niezależnie od innych czynników ryzyka.

Najważniejsze wnioski
  • Samotność zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych – Osoby samotne mają wyższe ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej, udaru oraz zgonu z powodu chorób serca. Efekt ten jest porównywalny z innymi znanymi czynnikami ryzyka, jak otyłość czy palenie papierosów.
  • Samotność a śmiertelność – Metaanalizy obejmujące miliony osób potwierdzają, że samotność i izolacja społeczna zwiększają ogólne ryzyko zgonu, w tym z przyczyn sercowo-naczyniowych.
  • Mechanizmy biologiczne – Samotność prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi, zaburzeń pracy autonomicznego układu nerwowego (np. obniżona zmienność rytmu serca), przewlekłego stanu zapalnego oraz nadmiernej reakcji na stres, co sprzyja rozwojowi miażdżycy i nadciśnienia.
  • Samotność a zachowania zdrowotne – Osoby samotne częściej prowadzą mniej zdrowy tryb życia (mniej aktywności fizycznej, gorsza dieta, palenie), co dodatkowo zwiększa ryzyko chorób serca.
Tabela: Samotność a ryzyko chorób sercowo-naczyniowych
  • Choroby sercowo-naczyniowe (CVD) – 14–34% wzrost ryzyka
  • Śmiertelność z powodu CVD – 14–34% wzrost ryzyka
  • Wzrost ciśnienia krwi, stres, zapalenie – brak procentowej zmiany
Podsumowanie
  • Samotność jest niezależnym i istotnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz przedwczesnej śmierci.
  • Warto traktować ją na równi z innymi czynnikami ryzyka i uwzględniać w profilaktyce zdrowotnej.

Mózg

Samotność ma wyraźnie negatywny wpływ na mózg i funkcje poznawcze. Wiąże się ze zmianami w strukturze i funkcjonowaniu mózgu, pogorszeniem zdolności poznawczych oraz zwiększonym ryzykiem rozwoju demencji.

Zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu
  • Samotność prowadzi do zmian w objętości i aktywności kluczowych obszarów mózgu, takich jak kora przedczołowa, hipokamp, ciało migdałowate, wyspa oraz sieć domyślna (default mode network).
  • Zmiany te dotyczą zarówno szarej, jak i białej substancji mózgu.
  • U osób samotnych obserwuje się mniejszą objętość istoty szarej w obszarach odpowiedzialnych za regulację emocji i pamięć.
  • Zmiana aktywności sieci związanych z uwagą i przetwarzaniem społecznym.
Wpływ na funkcje poznawcze i ryzyko demencji
  • Samotność jest powiązana z pogorszeniem funkcji poznawczych, takich jak pamięć, szybkość przetwarzania informacji, funkcje wykonawcze i płynność słowna.
  • Osoby doświadczające samotności mają wyższe ryzyko rozwoju demencji i łagodnych zaburzeń poznawczych – ryzyko to może być nawet o 40–50% wyższe w porównaniu do osób nieodczuwających samotności.
  • Samotność wiąże się także z markerami biologicznymi choroby Alzheimera, takimi jak zwiększone nagromadzenie amyloidu i tau.
Mechanizmy i konsekwencje emocjonalne
  • Samotność nasila negatywne emocje, zwiększa podatność na stres i zaburza regulację emocji, co dodatkowo wpływa na zdrowie mózgu.
  • Zmiany te mogą prowadzić do błędnego koła, w którym samotność pogłębia problemy emocjonalne i poznawcze.
Tabela: Najważniejsze skutki samotności dla mózgu i funkcji poznawczych
  • Zmiany w strukturze mózgu – Mniejsza objętość hipokampa, kory przedczołowej, ciała migdałowatego.
  • Pogorszenie funkcji poznawczych – Słabsza pamięć, wolniejsze przetwarzanie, gorsze funkcje wykonawcze.
  • Zwiększone ryzyko demencji – 40–50% wyższe ryzyko rozwoju demencji.
  • Zwiększona podatność na stres i depresję – Większa aktywność osi stresu, zaburzenia emocjonalne.
Podsumowanie
  • Samotność negatywnie wpływa na mózg, prowadząc do zmian strukturalnych, pogorszenia funkcji poznawczych i zwiększonego ryzyka demencji.
  • Wczesna interwencja i budowanie relacji społecznych mogą pomóc chronić zdrowie mózgu.

Dane naukowe i źródła

Podsumowanie badań

Poziom dowodów Silne

Liczba załączonych badań: 54

  • Badanie obserwacyjne: 17 badań
  • Metaanaliza: 12 badań
  • Przegląd systematyczny: 12 badań
  • Przegląd literatury: 10 badań
  • Badanie eksperymentalne: 2 badania
  • Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT): 1 badanie

Finalny komentarz: Dowody dotyczące wpływu samotności na zdrowie są silne, oparte na licznych badaniach epidemiologicznych, metaanalizach i badaniach klinicznych. Samotność jest powiązana z negatywnymi skutkami zdrowotnymi w różnych obszarach: zdrowie psychiczne, zdrowie sercowo-naczyniowe, funkcje poznawcze i ryzyko demencji. Mechanizmy biologiczne, takie jak przewlekły stres i zmiany w strukturze mózgu, wspierają te zależności. Dowody te są spójne i jednoznaczne, co czyni je silnym wsparciem w nauce.

Lista badań

Samotność w populacji ogólnej: rozpowszechnienie, czynniki determinujące i związki ze zdrowiem psychicznym

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 875

Rok: 2017

Autorzy: M. Beutel, Eva M. Klein, E. Brähler, I. Reiner, C. Jünger, M. Michal, J. Wiltink, P. Wild, T. Münzel, K. Lackner, A. Tibubos

Czasopismo: BMC Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest istotnym problemem zdrowotnym dla 10,5% populacji, powiązanym ze zwiększonym ryzykiem depresji, lęku, myśli samobójczych oraz nasileniem zachowań zdrowotnych i korzystania z opieki zdrowotnej.

Streszczenie: Choć samotność uznawana jest za zagrożenie dla zdrowia psychicznego i fizycznego, brakuje aktualnych danych obejmujących szeroki zakres wieku. Wykorzystano duże, reprezentatywne próby dorosłych Niemców („Gutenberg Health Study”, N = 15 010, wiek 35–74 lata) zebrane między kwietniem 2007 a kwietniem 2012. Rekrutację do prospektywnego, obserwacyjnego badania kohortowego prowadzono w równych warstwach ze względu na płeć, miejsce zamieszkania i dekady życia. Dane pochodzą z samoocen i wywiadów. Samotność służyła jako predyktor dystresu (depresja, uogólniony lęk, myśli samobójcze) w analizach regresji logistycznej, z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i poziomu dystresu. 10,5% uczestników zgłosiło pewien stopień samotności (4,9% – łagodna, 3,9% – umiarkowana, 1,7% – silna). Samotność malała wraz z wiekiem, była silniejsza u kobiet, osób bez partnera oraz żyjących w pojedynkę i bez dzieci. Po kontrolowaniu zmiennych demograficznych samotność wiązała się z depresją (OR = 1,91), lękiem uogólnionym (OR = 1,21) i myślami samobójczymi (OR = 1,35). Osoby samotne częściej paliły i częściej korzystały z opieki lekarskiej. Wyniki potwierdzają, że samotność stanowi istotny problem zdrowotny dla znacznej części populacji.

Zobacz badanie

Samotność a pojawienie się nowych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 116

Rok: 2022

Autorzy: Farhana Mann, Jingyi Wang, E. Pearce, Ruimin Ma, M. Schlief, B. Lloyd-Evans, Sarah Ikhtabi, Sonia Johnson

Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się z występowaniem depresji i innych powszechnych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej.

Streszczenie: Samotność wiąże się ze złym stanem zdrowia, w tym przedwczesną śmiertelnością. Istnieją przekrojowe zależności z depresją, lękiem, psychozami i innymi wynikami zdrowia psychicznego. Nie jest jednak jasne, czy samotność jest przyczynowo związana z nowym pojawieniem się problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej. Badania podłużne są kluczowe dla zrozumienia tego związku. Przeprowadziliśmy systematyczne przeszukanie sześciu baz danych i źródeł niepublikowanych do sierpnia 2021 r. Wykonaliśmy metaanalizę ośmiu niezależnych kohort oraz narracyjną syntezę pozostałych badań. Uwzględniono 32 badania, z których większość dotyczyła depresji. Narracyjna synteza wykazała, że większość badań wskazuje na samotność na początku badania jako powiązaną z późniejszym rozwojem depresji. Nieliczne badania dotyczące lęku i samookaleczeń również wykazały dodatnią zależność. Metaanaliza wykazała skorygowany skumulowany iloraz szans 2,33 (95% CI 1,62–3,34) dla ryzyka nowej depresji u osób często samotnych w porównaniu z osobami niezbyt samotnymi. Wyniki należy interpretować ostrożnie z uwagi na heterogeniczność. Samotność stanowi problem zdrowia publicznego. Coraz więcej dowodów wskazuje na jej związek z pojawieniem się depresji i innych powszechnych problemów psychicznych. Przyszłe badania powinny zbadać wpływ w różnych grupach wiekowych, różnorodnych populacjach, wyjść poza depresję oraz eksplorować mechanizmy w celu lepszego ukierunkowania interwencji.

Zobacz badanie

Samotność w populacji ogólnej: rozpowszechnienie, czynniki determinujące i związki ze zdrowiem psychicznym

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 875

Rok: 2017

Autorzy: M. Beutel, Eva M. Klein, E. Brähler, I. Reiner, C. Jünger, M. Michal, J. Wiltink, P. Wild, T. Münzel, K. Lackner, A. Tibubos

Czasopismo: BMC Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest istotnym problemem zdrowotnym dla 10,5% populacji, powiązanym ze zwiększonym ryzykiem depresji, lęku, myśli samobójczych oraz nasileniem zachowań zdrowotnych i korzystania z opieki zdrowotnej.

Streszczenie: Choć samotność uznawana jest za zagrożenie dla zdrowia psychicznego i fizycznego, brakuje aktualnych danych obejmujących szeroki zakres wieku. Wykorzystano duże, reprezentatywne próby dorosłych Niemców („Gutenberg Health Study”, N = 15 010, wiek 35–74 lata) zebrane między kwietniem 2007 a kwietniem 2012. Rekrutację do prospektywnego, obserwacyjnego badania kohortowego prowadzono w równych warstwach ze względu na płeć, miejsce zamieszkania i dekady życia. Dane pochodzą z samoocen i wywiadów. Samotność służyła jako predyktor dystresu (depresja, uogólniony lęk, myśli samobójcze) w analizach regresji logistycznej, z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i poziomu dystresu. 10,5% uczestników zgłosiło pewien stopień samotności (4,9% – łagodna, 3,9% – umiarkowana, 1,7% – silna). Samotność malała wraz z wiekiem, była silniejsza u kobiet, osób bez partnera oraz żyjących w pojedynkę i bez dzieci. Po kontrolowaniu zmiennych demograficznych samotność wiązała się z depresją (OR = 1,91), lękiem uogólnionym (OR = 1,21) i myślami samobójczymi (OR = 1,35). Osoby samotne częściej paliły i częściej korzystały z opieki lekarskiej. Wyniki potwierdzają, że samotność stanowi istotny problem zdrowotny dla znacznej części populacji.

Zobacz badanie

Samotność a pojawienie się nowych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 116

Rok: 2022

Autorzy: Farhana Mann, Jingyi Wang, E. Pearce, Ruimin Ma, M. Schlief, B. Lloyd-Evans, Sarah Ikhtabi, Sonia Johnson

Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się z występowaniem depresji i innych powszechnych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej.

Streszczenie: Samotność wiąże się ze złym stanem zdrowia, w tym przedwczesną śmiertelnością. Istnieją przekrojowe zależności z depresją, lękiem, psychozami i innymi wynikami zdrowia psychicznego. Nie jest jednak jasne, czy samotność jest przyczynowo związana z nowym pojawieniem się problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej. Badania podłużne są kluczowe dla zrozumienia tego związku. Przeprowadziliśmy systematyczne przeszukanie sześciu baz danych i źródeł niepublikowanych do sierpnia 2021 r. Wykonaliśmy metaanalizę ośmiu niezależnych kohort oraz narracyjną syntezę pozostałych badań. Uwzględniono 32 badania, z których większość dotyczyła depresji. Narracyjna synteza wykazała, że większość badań wskazuje na samotność na początku badania jako powiązaną z późniejszym rozwojem depresji. Nieliczne badania dotyczące lęku i samookaleczeń również wykazały dodatnią zależność. Metaanaliza wykazała skorygowany skumulowany iloraz szans 2,33 (95% CI 1,62–3,34) dla ryzyka nowej depresji u osób często samotnych w porównaniu z osobami niezbyt samotnymi. Wyniki należy interpretować ostrożnie z uwagi na heterogeniczność. Samotność stanowi problem zdrowia publicznego. Coraz więcej dowodów wskazuje na jej związek z pojawieniem się depresji i innych powszechnych problemów psychicznych. Przyszłe badania powinny zbadać wpływ w różnych grupach wiekowych, różnorodnych populacjach, wyjść poza depresję oraz eksplorować mechanizmy w celu lepszego ukierunkowania interwencji.

Zobacz badanie

Samotność i zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży z istniejącymi problemami psychicznymi: szybki przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 100

Rok: 2021

Autorzy: E. Hards, M. Loades, N. Higson-Sweeney, R. Shafran, T. Serafimova, Amberley Brigden, S. Reynolds, E. Crawley, Eleanor Chatburn, Catherine Linney, Megan McManus, C. Borwick

Czasopismo: The British journal of clinical psychology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się z depresją i lękiem u dzieci i młodzieży z istniejącymi zaburzeniami psychicznymi, a interwencje mogą zapobiegać zaostrzeniu objawów.

Streszczenie: Okresy izolacji społecznej wiążą się z samotnością u dzieci i młodzieży, co koreluje z pogorszeniem zdrowia psychicznego i fizycznego. Szybki przegląd miał na celu określić związek między samotnością a zdrowiem psychicznym u osób z istniejącymi trudnościami psychicznymi oraz zidentyfikować skuteczne interwencje. Spośród 4 531 artykułów, 15 badań (1 536 uczestników w wieku 6–23 lat z zaburzeniami lękowymi, depresją i ASD) wskazało, że samotność wiąże się zarówno przekrojowo, jak i prospektywnie z depresją i lękiem. Wstępne dowody sugerują, że terapie psychologiczne mogą zmniejszać odczuwanie osamotnienia.

Zobacz badanie

Związki między samotnością i postrzeganym wsparciem społecznym a wynikami zaburzeń psychicznych: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 1007

Rok: 2018

Autorzy: Jingyi Wang, Farhana Mann, B. Lloyd-Evans, Ruimin Ma, Sonia Johnson

Czasopismo: BMC Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Gorsze postrzeganie wsparcia społecznego i większa samotność przewidują gorsze wyniki w depresji, z implikacjami dla innych zaburzeń psychicznych.

Streszczenie: Przyszłe wyniki u osób z depresją zależą od początkowego poziomu samotności i wsparcia społecznego. Analiza 34 badań prospektywnych wykazała, że gorsze postrzegane wsparcie koreluje z gorszymi objawami, rekonwalescencją i funkcjonowaniem społecznym. Samotność była mniej badana, ale wskazywano, że wyższy poziom samotności przewiduje gorsze nawroty depresji. Dla schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej i zaburzeń lękowych potrzeba dalszych dowodów.

Zobacz badanie

Wpływ samotności na depresję: metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 522

Rok: 2018

Autorzy: E. Erzen, Özkan Çıkrıkçı

Czasopismo: International Journal of Social Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność ma umiarkowanie istotny wpływ na depresję, bez istotnych zmiennych moderujących.

Streszczenie: Po początkowym przeszukaniu literatury (n = 531), 88 badań (40 068 uczestników) spełniło kryteria. Analiza z modelem efektów losowych wykazała umiarkowany, istotny wpływ samotności na depresję. Żaden z badanych czynników (grupa próbki, typ publikacji, rok) nie moderował związku.

Zobacz badanie

Czynniki związane z samotnością: przegląd parasolowy badań obserwacyjnych

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 123

Rok: 2020

Autorzy: M. Solmi, N. Veronese, Daiana Galvano, A. Favaro, E. Ostinelli, V. Noventa, Elisa Favaretto, Florina Tudor, Matilde Finessi, J. Shin, Lee Smith, A. Koyanagi, A. Cester, F. Bolzetta, A. Cotroneo, S. Maggi, J. Demurtas, D. de Leo, M. Trabucchi

Czasopismo: Journal of Affective Disorders

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest silnie związana z negatywnymi wynikami zdrowia psychicznego i fizycznego, w tym demencją, paranoją i próbami samobójczymi.

Zobacz badanie

Interakcje mózg–ciało w związku samotności ze zdrowiem psychicznym i fizycznym

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 94

Rok: 2020

Autorzy: Lisa Quadt, Giulia Esposito, H. Critchley, S. Garfinkel

Czasopismo: Neuroscience & Biobehavioral Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne, formułując mechanizmy interwencji łagodzących biopsychospołeczną morbidność.

Zobacz badanie

Wpływ samotności na depresję, dni zdrowia psychicznego i fizycznego

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 0

Rok: 2025

Autorzy: O. Akinyemi, W. Abdulrazaq, M. Fasokun, F. Ogunyankin, S. Ikugbayigbe, U. Nwosu, M. Michael, K. Hughes, Temitope Ogundare

Czasopismo:

Ranking czasopisma:

Główne wnioski: Samotność jest silnym predyktorem depresji i złego zdrowia psychicznego oraz fizycznego; interwencje społeczne mogą poprawić wyniki zdrowotne.

Streszczenie: Analiza danych BRFSS (2016–2023) w 47 026 uczestnikach wykazała, że 82,4% odczuwało samotność. Zastosowanie metody IPW i porównań dopasowanych grup wykazało, że osoby “Zawsze samotne” miały o 39,3 p.p. wyższe ryzyko diagnozy depresji (ATE = 0,39; 95% CI 0,34–0,44) oraz więcej dni gorszego zdrowia psychicznego (+10,9 dnia) i fizycznego (+5,0 dnia).

Zobacz badanie

Wysokie rozpowszechnienie i negatywne skutki samotności u dorosłych: rola mądrości jako czynnika ochronnego

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 206

Rok: 2018

Autorzy: Ellen E. Lee, C. Depp, B. Palmer, Danielle Glorioso, Rebecca Daly, Jinyuan Liu, X. Tu, Ho-Cheol Kim, P. Tarr, Yasunori Yamada, D. Jeste

Czasopismo: International Psychogeriatrics

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: 76% uczestników miało umiarkowaną lub wysoką samotność; mądrość koreluje negatywnie z samotnością jako czynnik ochronny.

Streszczenie: Badanie przekrojowe (n = 340; 27–101 lat) mierzyło samotność (UCLA-3, PROMIS) i mądrość (SD-WISE) oraz funkcjonowanie fizyczne i psychiczne. 76% miało umiarkowane–wysokie poziomy samotności. W modelu regresji czynnikiem ochronnym okazała się mądrość, samotność i życie w pojedynkę także istotnie wpływały na wynik.

Zobacz badanie

Samotność a zdrowie fizyczne i psychiczne oraz czynniki stylu życia: badanie ogólnokrajowe Szwajcarii

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 252

Rok: 2017

Autorzy: A. Richard, S. Rohrmann, C. Vandeleur, M. Schmid, J. Barth, M. Eichholzer

Czasopismo: PLoS ONE

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się z gorszym zdrowiem fizycznym i psychicznym oraz niezdrowym stylem życia; wiek moderuje związki.

Streszczenie: Analiza danych SHS 2012 (n = 20 007) wykazała U-kształtny rozkład samotności; samotność była powiązana z chorobami przewlekłymi (OR 1,41), podwyższonym cholesterolem (OR 1,31), cukrzycą (OR 1,40), dystresem (OR 3,74), depresją (OR 2,78) i paleniem (OR 1,13). Wiek, ale nie płeć, moderował te zależności.

Zobacz badanie

Stres i postrzegana izolacja społeczna (samotność)

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 147

Rok: 2019

Autorzy: D. Campagne

Czasopismo: Archives of Gerontology and Geriatrics

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Stres pełni rolę przyczynową lub prodromalną w samotności; wczesne leczenie stresu może zapobiec przewlekłej samotności.

Zobacz badanie

Samotność w czasie: kluczowa rola lęku społecznego

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 318

Rok: 2016

Autorzy: M. Lim, T. Rodebaugh, M. Zyphur, J. Gleeson

Czasopismo: Journal of Abnormal Psychology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność przewiduje przyszły lęk społeczny, paranoję i depresję, ale to lęk społeczny najbardziej przewiduje przyszłą samotność.

Streszczenie: Badanie podłużne (N = 1 010, 18–87 lat) z trzema pomiarami w ciągu 6 miesięcy wykazało, że wcześniejsza samotność predykowała przyszły lęk społeczny, paranoję i depresję; wcześniejszy lęk społeczny był jedynym predyktorem przyszłej samotności.

Zobacz badanie

Samotność i zdrowie psychiczne: mediujący wpływ postrzeganego wsparcia społecznego

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 60

Rok: 2021

Autorzy: Elody Hutten, E. Jongen, A. E. Vos, A. J. van den Hout, J. van Lankveld

Czasopismo: International Journal of Environmental Research and Public Health

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Wsparcie społeczne częściowo mediowało związek między samotnością a lękiem, depresją i objawami somatycznymi, ale nie zaburzeniem somatycznym.

Streszczenie: Badanie przekrojowe (N = 187, 20–70 lat) w Holandii wykazało istotną mediację wsparcia społecznego w relacji między samotnością a lękiem, depresją i objawami somatycznymi, ale nie w diagnozie zaburzenia somatycznego.

Zobacz badanie

Przełamanie błędnego koła: interakcja samotności, chorób metabolicznych i zdrowia psychicznego

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 19

Rok: 2023

Autorzy: Minhal Ahmed, Ivo Cerda, M. Maloof

Czasopismo: Frontiers in Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jako chroniczny stresor prowadzi do dysregulacji neuroendokrynnej i dysfunkcji mitochondrialnej, pogarszając choroby psychiczne i metaboliczne.

Streszczenie: Omówiono epidemiologiczne powiązania samotności z zaburzeniami psychicznymi i metabolicznymi oraz mechanizmy (nadaktywność osi HPA, dysfunkcja mitochondrialna). Zaproponowano interwencje na poziomie indywidualnym i społecznościowym.

Zobacz badanie

Czynniki ryzyka samotności: przegląd literatury

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 82

Rok: 2023

Autorzy: Martina Barjaková, A. Garnero, B. d’Hombres

Czasopismo: Social Science & Medicine (1982)

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Stan cywilny, warunki mieszkaniowe i cechy sieci społecznej są najsilniejszymi predyktorami samotności.

Zobacz badanie

Neurobiologia samotności: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 120

Rok: 2021

Autorzy: J. Lam, Emily R. Murray, Kasey E. Yu, Marina Ramsey, Tanya T. Nguyen, J. Mishra, B. Martis, M. Thomas, Ellen E. Lee

Czasopismo: Neuropsychopharmacology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się ze zmianami struktury i funkcji mózgu w regionach odpowiadających za samotność i współczucie.

Zobacz badanie

Samotność a reakcja na stres: przegląd psychofizjologiczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 138

Rok: 2018

Autorzy: Eoin G. Brown, S. Gallagher, A. Creaven

Czasopismo: Psychophysiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wyższa samotność przewiduje zwiększoną reaktywność ciśnienia krwi i zapalną na stres, z niektórymi stępionymi odpowiedziami sercowymi i hormonalnymi.

Streszczenie: Przegląd 11 badań (do października 2016) pokazał, że samotność koreluje z nadreaktywną odpowiedzią fizjologiczną na stres, ale także czasem z odpowiedzią stępioną.

Zobacz badanie

Zrozumienie samotności w XXI wieku: aktualizacja korelatów, czynników ryzyka i rozwiązań

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 265

Rok: 2020

Autorzy: M. Lim, R. Eres, S. Vasan

Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Nowy model koncepcyjny łączy czynniki demograficzne, zdrowotne i środowiskowe; zaleca większy rygor badawczy oraz dostosowane interwencje.

Streszczenie: Przegląd literatury od 2006 r. ukazujący ryzyka i korelaty samotności w trzech domenach: demografia, zdrowie i czynniki socio-środowiskowe. Prezentuje model koncepcyjny i rekomendacje dla przyszłych badań i programów.

Zobacz badanie

Wpływ lęku przed przegapieniem na zdrowie psychiczne: różnice w zachowaniach samotności

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 14

Rok: 2023

Autorzy: Xinyang Liu, Tour Liu, Zhao Zhou, Fuyu Wan

Czasopismo: BMC Psychology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: FOMO negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne, z mediacją przez unikanie społeczne i samotność.

Streszczenie: Badanie 616 studentów wykazało, że unikanie społeczne i samotność wpływają na depresję, lęk i stres przez FOMO, a pozytywna samotność i ekscentryczność nie.

Zobacz badanie

Związek samotności ze śmiertelnością ogólną: metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 431

Rok: 2018

Autorzy: L. Rico-Uribe, F. F. Caballero, Natalia Martín-María, M. Cabello, J. Ayuso-Mateos, M. Miret

Czasopismo: PLoS ONE

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność zwiększa ryzyko śmiertelności ogólnej, silniej u mężczyzn, niezależnie od depresji.

Streszczenie: Metaanaliza 35 artykułów (n = 77 220) wykazała, że samotność jest czynnikiem ryzyka śmiertelności (HR = 1,22; 95% CI 1,10–1,35), dla kobiet (HR = 1,26) i mężczyzn (HR = 1,44).

Zobacz badanie

Samotność, izolacja społeczna i zdrowie sercowo-naczyniowe

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 333

Rok: 2017

Autorzy: N. Xia, Huige Li

Czasopismo: Antioxidants & Redox Signaling

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna są czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, zwiększającymi opór naczyniowy obwodowy i podwyższone ciśnienie krwi u samotnych osób.

Streszczenie: Zmiany demograficzne prowadzą do zwiększonej częstości samotności i izolacji społecznej w społeczeństwie. Badania populacyjne wykazują, że zarówno obiektywna izolacja społeczna, jak i postrzegana samotność są skorelowane z wyższym ryzykiem śmierci i są wyraźnymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (CVD). Samotni ludzie mają wyższy opór naczyniowy obwodowy i podwyższone ciśnienie krwi. Zwierzęta izolowane społecznie rozwijają bardziej zaawansowaną miażdżycę niż te, które żyją w grupach. Mechanizmy molekularne odpowiedzialne za zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe są słabo poznane, ale samotność i stres społeczny były powiązane z aktywacją osi podwzgórze-przysadka-nadnercza oraz układu współczulnego. Długotrwały stres społeczny prowadzi do oporności na glikokortykosteroidy, zwiększonej mielopoezy, podwyższonej ekspresji genów prozapalnych i stresu oksydacyjnego. Causalność tych mechanizmów w rozwoju CVD związanych z samotnością nie jest jednak jasna. Przyszłe badania powinny skupić się na wyjaśnieniu molekularnych mechanizmów CVD indukowanych przez samotność i izolację społeczną.

Zobacz badanie

Samotność i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych: mechanizmy i kierunki przyszłych badań

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 59

Rok: 2021

Autorzy: E. Paul, F. Bu, D. Fancourt

Czasopismo: Current Cardiology Reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i wczesnej śmiertelności, potencjalnie poprzez zachowania zdrowotne, mechanizmy biologiczne i czynniki psychologiczne.

Streszczenie: W tym przeglądzie zsyntetyzowano badania na temat związku między samotnością a chorobami sercowo-naczyniowymi (CVD). Samotność została powiązana z wyższym ryzykiem wczesnej śmiertelności i CVD, porównywalnym do innych dobrze znanych czynników ryzyka, takich jak otyłość czy palenie. Samotność wpływa na ryzyko tych wyników poprzez zdrowotne zachowania (np. brak aktywności fizycznej i palenie), mechanizmy biologiczne (np. zapalenie, reakcja na stres) i czynniki psychologiczne (np. depresja), które pośrednio uszkadzają zdrowie.

Zobacz badanie

Samotność, izolacja społeczna i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w angielskim badaniu długoterminowym osób starszych

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 95

Rok: 2018

Autorzy: Nicole K Valtorta, Mona Kanaan, S. Gilbody, B. Hanratty

Czasopismo: European Journal of Preventive Cardiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest związana z wyższym ryzykiem rozwoju choroby wieńcowej i udaru, niezależnie od tradycyjnych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.

Streszczenie: Celem tego badania była analiza wpływu samotności i izolacji społecznej na rozwój chorób sercowo-naczyniowych w ramach angielskiego badania długoterminowego osób starszych (ELSA). Badanie wykazało, że samotność była związana z wyższym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, podczas gdy izolacja społeczna nie wykazywała związku z wystąpieniem tych chorób. Warto zaznaczyć, że strategia zapobiegawcza ukierunkowana na samotność może pomóc w zapobieganiu chorobom sercowo-naczyniowym.

Zobacz badanie

Wpływ obiektywnej i subiektywnej izolacji społecznej na zdrowie sercowo-naczyniowe i mózgowe: oświadczenie naukowe Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 75

Rok: 2022

Autorzy: Crystal W Cené, Theresa M. Beckie, M. Sims, S. Suglia, B. Aggarwal, Nathalie Moise, M. Jimenez, B. Gaye, L. McCullough

Czasopismo: Journal of the American Heart Association: Cardiovascular and Cerebrovascular Disease

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Izolacja społeczna i samotność są powszechnymi czynnikami ryzyka gorszego zdrowia sercowo-naczyniowego i mózgowego, z konsekwencjami dla umieralności w chorobie wieńcowej i udarze.

Streszczenie: Izolacja społeczna i samotność są związane z negatywnymi wynikami zdrowotnymi, zwłaszcza w odniesieniu do chorób sercowo-naczyniowych i mózgowych. Dowody wskazują na bezpośredni związek izolacji społecznej i samotności z umieralnością z powodu choroby wieńcowej i udaru. Przegląd obejmujący dostępne badania wskazał na konieczność dalszego badania mechanizmów pośredniczących oraz rozwoju interwencji zmniejszających skutki izolacji społecznej i samotności.

Zobacz badanie

Izolacja społeczna, samotność i śmiertelność sercowo-naczyniowa: rola interwencji systemu opieki zdrowotnej

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 2

Rok: 2024

Autorzy: Syed Mohammed Usama, Yash Lalit Kothari, Aditya Karthikeyan, S. A. Khan, Mohammad Sarraf, Vinayak Nagaraja

Czasopismo: Current cardiology reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Izolacja społeczna i samotność są silnie związane z chorobami sercowo-naczyniowymi i śmiertelnością, co wymaga pilnej interwencji oraz polityk zdrowotnych.

Streszczenie: Wzrost izolacji społecznej (SI) i samotności w społeczeństwie prowadzi do wzrostu zachorowalności na choroby sercowo-naczyniowe. Dowody wskazują, że mechanizmy takie jak aktywacja układu współczulnego oraz osi podwzgórze-przysadka-nadnercza są powiązane z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Przegląd 90 badań kohortowych wskazuje, że izolacja społeczna jest niezależnym predyktorem śmiertelności sercowo-naczyniowej (HR = 1,34). Konieczne są interwencje i działania polityczne w celu zminimalizowania tego problemu.

Zobacz badanie

Długoterminowe związki między samotnością, izolacją społeczną a zdarzeniami sercowo-naczyniowymi

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 59

Rok: 2020

Autorzy: F. Bu, P. Zaninotto, D. Fancourt

Czasopismo: Heart

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest silnie związana z wyższym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych, czyniąc ją psychospołecznym czynnikiem ryzyka w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych.

Streszczenie: Badanie to miało na celu zbadanie związku między samotnością, izolacją społeczną i chorobami sercowo-naczyniowymi (CVD), uwzględniając zarówno samoistnie zgłoszoną diagnozę CVD, jak i hospitalizacje związane z CVD. Wykorzystano dane z angielskiego badania długoterminowego osób starszych, połączone z administracyjnymi danymi dotyczącymi hospitalizacji i rejestru śmiertelności. Samotność była związana z wyższym ryzykiem nowych diagnoz CVD oraz hospitalizacji związanych z CVD, niezależnie od innych zmiennych.

Zobacz badanie

Samotność i reakcja na stres ostry: przegląd systematyczny badań psychofizjologicznych

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 138

Rok: 2018

Autorzy: Eoin G Brown, S. Gallagher, A. Creaven

Czasopismo: Psychophysiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest związana ze zwiększoną reakcją ciśnienia krwi i zapalną na stres ostry, co może mieć negatywny wpływ na zdrowie przez reaktywność na stres.

Streszczenie: Związki między samotnością a reakcjami fizjologicznymi na stres ostry zostały zbadane w 11 badaniach. Większość badań wskazuje, że wyższy poziom samotności przewiduje silniejsze reakcje fizjologiczne, takie jak podwyższone ciśnienie krwi i reakcje zapalne. Istnieje również możliwość, że w niektórych przypadkach samotność może prowadzić do stępionych odpowiedzi na stres, szczególnie w zakresie reakcji sercowych, kortyzolu i odpowiedzi immunologicznych.

Zobacz badanie

Wpływ przewlekłej i chwilowej samotności na zmienność rytmu serca u kobiet

Typ badania: Badanie eksperymentalne

Liczba cytowań: 29

Rok: 2020

Autorzy: Charlotte M Roddick, Frances S. Chen

Czasopismo: Annals of behavioral medicine: a publication of the Society of Behavioral Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Przewlekła samotność u kobiet prowadzi do zaburzeń funkcji przywspółczulnej, wpływając na zmienność rytmu serca w spoczynku i reakcje na wyzwania poznawcze, co może wpływać na zdrowie sercowo-naczyniowe.

Streszczenie: Badanie przeprowadzone w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych oceniło zmienność rytmu serca (HRV), HRV reakcję na wywołanie chwilowej samotności i wyzwanie poznawcze u 316 zdrowych kobiet. Przewlekła samotność była związana z niższą HRV w spoczynku, co jest niezależnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Przewlekłe samotne kobiety doświadczyły również wyraźniejszych wzrostów HRV w reakcji na chwilową samotność i wyższe poziomy negatywnych emocji po doświadczonym wyzwaniu.

Zobacz badanie

Samotność, izolacja społeczna i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w angielskim badaniu długoterminowym osób starszych

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 139

Rok: 2018

Autorzy: C. Vigorito, F. Giallauria

Czasopismo: European Journal of Preventive Cardiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna są związane z wyższym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób starszych.

Streszczenie: Badanie w ramach angielskiego długoterminowego badania osób starszych (ELSA) pokazało, że samotność i izolacja społeczna są powiązane z wyższym ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych w okresie 6-letniego śledzenia. W wyniku analizy wykazano, że samotność była związana z wyższym ryzykiem wystąpienia choroby wieńcowej i udaru, niezależnie od tradycyjnych czynników ryzyka CVD.

Zobacz badanie

Samotność, izolacja społeczna i życie w pojedynkę a ryzyko śmiertelności wśród osób z chorobami sercowo-naczyniowymi: przegląd systematyczny, metaanaliza i metaregresja

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 20

Rok: 2022

Autorzy: Róisín Long, A. Terracciano, A. Sutin, A. Creaven, D. Gerstorf, S. D'arcy-Bewick, P. O’Súilleabháin

Czasopismo: Psychosomatic Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność, izolacja społeczna i życie w pojedynkę są związane z wyższym ryzykiem śmiertelności wśród osób z istniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi.

Streszczenie: Przegląd systematyczny i metaanaliza 35 badań wykazały, że życie w pojedynkę oraz izolacja społeczna są związane z wyższym ryzykiem śmiertelności ogólnej. Izolacja społeczna była niezależnym czynnikiem ryzyka śmiertelności (HR = 1,46). Samotność w badaniach miała sugestywny związek z wyższym ryzykiem śmierci, jednak brakowało wystarczających danych do przeprowadzenia metaanalizy dla tego czynnika.

Zobacz badanie

Przegląd systematyczny i metaanaliza 90 badań kohortowych dotyczących izolacji społecznej, samotności i śmiertelności

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 168

Rok: 2023

Autorzy: Fan Wang, Yu Gao, Zhen Han, Yue Yu, Z. Long, Xianchen Jiang, Yi Wu, Bing Pei, Yukun Cao, Jingyu Ye, Maoqing Wang, Yashuang Zhao

Czasopismo: Nature Human Behaviour

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Izolacja społeczna i samotność są znacząco związane ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności ogólnej i nowotworowej, z większym wpływem na osoby z chorobami sercowo-naczyniowymi lub rakiem piersi.

Streszczenie: Przegląd metaanalizy 90 badań kohortowych dotyczących izolacji społecznej i samotności wskazuje na wyraźny związek z wyższym ryzykiem śmierci z powodu wszystkich przyczyn i nowotworów. W szczególności, większy wpływ obserwowany jest wśród osób z chorobami sercowo-naczyniowymi lub rakiem piersi.

Zobacz badanie

Samotność mediatora w związku między cechami lęku społecznego a reaktywnością sercowo-naczyniową na ostry stres psychologiczny

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 0

Rok: 2025

Autorzy: Adam O'Riordan, Aisling M. Costello

Czasopismo: International journal of psychophysiology : official journal of the International Organization of Psychophysiology

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Samotność mediuję związek między cechami lęku społecznego a zmniejszoną reaktywnością sercowo-naczyniową na ostry stres psychologiczny, co może prowadzić do negatywnych skutków zdrowotnych.

Zobacz badanie

Samotność, izolacja społeczna i wyniki przewlekłych chorób

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 136

Rok: 2020

Autorzy: J. Christiansen, R. Lund, P. Qualter, C. M. Andersen, S. Pedersen, M. Lasgaard

Czasopismo: Annals of behavioral medicine : a publication of the Society of Behavioral Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna są niezależnie związane z chorobami sercowo-naczyniowymi i cukrzycą typu 2, a ich efekty są w pełni wyjaśnione przez czynniki psychologiczne i behawioralne.

Streszczenie: Badanie kohortowe obejmujące dane z duńskiego badania „Jak się masz?” (N = 24 687) wykazało, że samotność i izolacja społeczna były niezależnie związane z CVD (choroby sercowo-naczyniowe) i T2D (cukrzyca typu 2) w okresie 5 lat. Analiza wielokrotnej mediacji wskazała, że wpływ samotności i izolacji społecznej na CVD i T2D był pośredni przez czynniki psychologiczne i behawioralne.

Zobacz badanie

Samotność w codziennym życiu: aktywność sercowo-naczyniowa, kontekst psychospołeczny i zachowania zdrowotne

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 579

Rok: 2003

Autorzy: L. Hawkley, M. Burleson, G. Berntson, J. Cacioppo

Czasopismo: Journal of personality and social psychology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność przewiduje wyższy opór obwodowy i niższy rzut serca w ciągu normalnego dnia, ale nie wpływa na codzienne aktywności ani zachowania zdrowotne.

Streszczenie: Badanie potwierdziło, że samotność przewiduje wyższy opór naczyniowy i niższy rzut serca w ciągu normalnego dnia. Samotność nie przewidywała różnic w czasie spędzonym samotnie, codziennych aktywnościach czy zachowaniach zdrowotnych, ale przewidywała wyższe oceny stresu i gorsze interakcje społeczne.

Zobacz badanie

Neurobiologia samotności: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 120

Rok: 2021

Autorzy: J. Lam, Emily R Murray, Kasey E. Yu, Marina Ramsey, Tanya T. Nguyen, J. Mishra, B. Martis, M. Thomas, Ellen E. Lee

Czasopismo: Neuropsychopharmacology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest związana z zmianami w strukturze i funkcji mózgu w specyficznych regionach, z nakładającymi się obszarami zaangażowanymi w samotność i współczucie.

Zobacz badanie

Samotność i funkcje poznawcze u starszych dorosłych bez demencji: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 29

Rok: 2023

Autorzy: K. Harrington, S. Vasan, Jee-eun Kang, M. Sliwinski, M. Lim

Czasopismo: Journal of Alzheimer's Disease

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się z subtelnymi zaburzeniami w różnych dziedzinach poznawczych u starszych dorosłych przebadanych pod kątem demencji.

Streszczenie: Szestnaście badań, które spełniły kryteria włączenia, wykazały, że samotność jest związana z gorszą ogólną funkcją poznawczą, pamięcią epizodyczną, pamięcią roboczą, funkcjami wzrokowo-przestrzennymi, szybkością przetwarzania i płynnością słowną.

Zobacz badanie

Sieć domyślna ludzkiego mózgu a postrzegana izolacja społeczna

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 144

Rok: 2020

Autorzy: R. N. Spreng, Emile Dimas, Laetitia Mwilambwe-Tshilobo, A. Dagher, P. Koellinger, G. Nave, A. Ong, J. Kernbach, Thomas V. Wiecki, T. Ge, Yue Li, A. Holmes, B. Yeo, G. Turner, Robin I. M. Dunbar, D. Bzdok

Czasopismo: Nature Communications

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Sieć domyślna mózgu jest związana z postrzeganą izolacją społeczną, wspierając mentalizację, reminiscencję i wyobraźnię w celu wypełnienia społecznej pustki.

Zobacz badanie

Samotność i funkcje poznawcze u starszych dorosłych: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 335

Rok: 2015

Autorzy: L. Boss, D. Kang, Sandy Branson

Czasopismo: International Psychogeriatrics

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Większa samotność jest związana z niższą funkcją poznawczą u starszych dorosłych, ale dalsze badania są potrzebne w celu określenia przyczynowości i mechanizmów.

Streszczenie: Samotność jest negatywnie związana z funkcjami poznawczymi, w tym funkcjami ogólnego przetwarzania poznawczego, IQ, szybkością przetwarzania, przypomnieniem bezpośrednim i opóźnionym. Wyniki wskazują na potrzebę dalszych badań.

Zobacz badanie

Samotny mózg: Zgodność teorii samotności z danymi z badań neuroobrazowania

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 0

Rok: 2025

Autorzy: Flora Blandl, Naomi I Eisenberger

Czasopismo: Annals of the New York Academy of Sciences

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność zwiększa uwagę i wrażliwość na zagrożenia społeczne, co może sprzyjać samoprzetrwaniu i ponownemu połączeniu społecznemu.

Streszczenie: W tym przeglądzie podsumowano teoretyczne wyjaśnienia, jak samotność zmienia uwagę i przetwarzanie informacji społecznych, a następnie zbadano, czy wyniki z funkcjonalnych badań obrazowania rezonansu magnetycznego (fMRI) potwierdzają te efekty.

Zobacz badanie

Związek samotności z 10-letnim ryzykiem demencji i wczesnymi markerami podatności na neurokognitywny spadek

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 63

Rok: 2022

Autorzy: J. Salinas, A. Beiser, J. Samra, A. O’Donnell, C. DeCarli, M. Gonzales, Hugo J. Aparicio, S. Seshadri

Czasopismo: Neurology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem demencji oraz gorszymi wynikami neurokognitywnymi związanymi z chorobą Alzheimera i pokrewnymi demencjami.

Streszczenie: Samotność była związana z wyższym ryzykiem demencji w ciągu 10 lat oraz gorszymi wynikami funkcji wykonawczej, mniejszym całkowitym objętościami mózgu i większymi uszkodzeniami białej substancji.

Zobacz badanie

Neurobiologia samotności, izolacji i utraty: Integracja perspektyw ludzkich i zwierzęcych

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 42

Rok: 2022

Autorzy: Erika M. Vitale, Adam S. Smith

Czasopismo: Frontiers in Behavioral Neuroscience

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna u ludzi i zwierząt są związane z dysfunkcją w regionach mózgu regulujących motywację i odpowiedź na stres, z podobnymi objawami fizjologicznymi i neurochemicznymi regulatorami.

Streszczenie: Izolacja społeczna i samotność, zarówno u ludzi, jak i u zwierząt, są związane z dysfunkcją w układzie limbicznym i striatum brzusznym – obszarach mózgu, które regulują motywację i odpowiedź na stres. Towarzyszą temu objawy fizjologiczne, takie jak zwiększenie poziomów kortyzolu. Choć badania z wykorzystaniem modeli zwierzęcych nie są doskonałe, wykazują podobne objawy, takie jak wzrost kortykosteronu i zmiany w motywacji oraz reaktywności na stres.

Zobacz badanie

Czy samotność przyczynia się do łagodnych zaburzeń poznawczych i demencji? Metaanaliza badań longitudinalnych

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 226

Rok: 2019

Autorzy: E. Lara, Natalia Martín-María, A. de la Torre-Luque, A. Koyanagi, D. Vancampfort, A. Izquierdo, M. Miret

Czasopismo: Ageing Research Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest pozytywnie związana z większym ryzykiem demencji, ale dowody sugerują również potencjalny wpływ na łagodne zaburzenia poznawcze.

Zobacz badanie

Strukturalne korelaty mózgowe samotności u starszych dorosłych

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 75

Rok: 2019

Autorzy: Sandra Düzel, J. Drewelies, D. Gerstorf, I. Demuth, E. Steinhagen-Thiessen, U. Lindenberger, S. Kühn

Czasopismo: Scientific Reports

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Większa samotność u starszych dorosłych jest związana z mniejszymi objętościami szarej substancji w regionach mózgu zaangażowanych w przetwarzanie poznawcze i regulację emocji.

Zobacz badanie

Interakcje między mózgiem a ciałem leżące u podstaw związku samotności ze zdrowiem psychicznym i fizycznym

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 94

Rok: 2020

Autorzy: Lisa Quadt, Giulia Esposito, H. Critchley, S. Garfinkel

Czasopismo: Neuroscience & Biobehavioral Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne, z potencjalnymi mechanizmami leżącymi u podstaw cyklu biopsychospołecznego.

Zobacz badanie

Pozytywne i negatywne funkcje emocjonalne związane z samotnością: przegląd badań behawioralnych i neuroobrazowania

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 6

Rok: 2023

Autorzy: Qianyi Luo, Robin Shao

Czasopismo: Psychoradiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest negatywnie skorelowana z ogólnymi emocjami pozytywnymi i pozytywnie skorelowana z emocjami negatywnymi, z modelem bivalencji wspierającym tę zależność.

Streszczenie: Samotność jest związana z wysoką prevalencją poważnych chorób psychiatrycznych, takich jak depresja. Badania wykazały, że samotność jest negatywnie skorelowana z emocjami pozytywnymi, a pozytywnie z emocjami negatywnymi. Istnieje również ograniczone dowody na to, że samotność wykazuje negatywne i pozytywne korelacje z emocjami w układach mózgowych.

Zobacz badanie

Samotność i ryzyko demencji

Typ badania: Badanie obserwacyjne

Liczba cytowań: 242

Rok: 2018

Autorzy: A. Sutin, Y. Stephan, Martina Luchetti, A. Terracciano

Czasopismo: The journals of gerontology. Series B, Psychological sciences and social sciences

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność wiąże się z 40% wyższym ryzykiem demencji, niezależnie od izolacji społecznej i innych czynników ryzyka.

Streszczenie: Cox proportional hazards regression wskazała, że samotność była związana z 40% wyższym ryzykiem demencji. Zależność ta utrzymywała się po uwzględnieniu izolacji społecznej oraz klinicznych, behawioralnych i genetycznych czynników ryzyka.

Zobacz badanie

Metaanalityczne dowody na model kontroli poznawczej samotności w przetwarzaniu emocji

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 24

Rok: 2022

Autorzy: N. Wong, Sammi T.S.T. Mabel-Kenzie, Chemin Lin, Chih-Mao Huang, Ho-Ling Liu, S. Lee, Tatia M. C. Lee

Czasopismo: Neuroscience & Biobehavioral Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność uruchamia sieci kontroli poznawczej, prowadząc do zaburzeń emocjonalnych poprzez wyczerpanie zasobów poznawczych i regulowanie tendencji do faworyzowania nagród społecznych.

Zobacz badanie

Wpływ samotności na depresję: Metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 522

Rok: 2018

Autorzy: E. Erzen, Özkan Çıkrıkçı

Czasopismo: International Journal of Social Psychiatry

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność ma umiarkowanie istotny wpływ na depresję, bez występowania zmiennych moderujących w tej metaanalizie.

Streszczenie: Samotność jest czynnikiem ryzyka rozwoju depresji. W badaniu uwzględniono 88 badań z grupą próbną liczącą 40 068 osób. Wyniki wskazują na znaczący wpływ samotności na depresję.

Zobacz badanie

Samotność jako podejście do regulacji emocjonalnej

Typ badania: Badanie eksperymentalne

Liczba cytowań: 181

Rok: 2018

Autorzy: T. Nguyen, Richard M. Ryan, E. Deci

Czasopismo: Personality and Social Psychology Bulletin

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność ogólnie zmniejsza emocje o wysokiej intensywności, prowadząc do relaksacji i redukcji stresu, gdy jednostki aktywnie decydują o byciu samotnymi.

Streszczenie: Badanie wykazało, że samotność ma efekt deaktywacji, zmniejszając emocje o wysokiej intensywności pozytywne i negatywne. Samotność sprzyja relaksacji i redukcji stresu, gdy osoby aktywnie decydują o byciu samotnymi.

Zobacz badanie

Stres i postrzegana izolacja społeczna (samotność)

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 147

Rok: 2019

Autorzy: D. Campagne

Czasopismo: Archives of gerontology and geriatrics

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Stres odgrywa rolę współprzyczynową lub prodromalną w samotności, sugerując konieczność połączenia wczesnego leczenia stresu medycznego i psychologicznego w przypadku incydentalnej i klinicznej samotności.

Zobacz badanie

Samotność ma znaczenie: teoretyczny i empiryczny przegląd konsekwencji i mechanizmów

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 3397

Rok: 2010

Autorzy: L. Hawkley, J. Cacioppo

Czasopismo: Annals of Behavioral Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność negatywnie wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne, a interwencje powinny uwzględniać jej społeczne i behawioralne skutki, aby skutecznie zmniejszać jej konsekwencje.

Streszczenie: Samotność zwiększa czujność na zagrożenia i podnosi poczucie wrażliwości, wywołując pragnienie ponownego połączenia się z innymi. Mechanizmy te są odpowiedzialne za zmniejszenie jakości snu i wzrost chorobowości i śmiertelności. Istnieje potrzeba bardziej skutecznych interwencji zmniejszających skutki samotności.

Zobacz badanie

Samotność i początek nowych problemów zdrowia psychicznego w ogólnej populacji

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 116

Rok: 2022

Autorzy: Farhana Mann, Jingyi Wang, E. Pearce, Ruimin Ma, M. Schlief, B. Lloyd-Evans, Sarah Ikhtabi, Sonia Johnson

Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Samotność jest związana z początkiem depresji i innych powszechnych problemów zdrowia psychicznego w ogólnej populacji.

Streszczenie: W metaanalizie oszacowano ryzyko rozwoju nowych przypadków depresji u dorosłych, którzy często doświadczali samotności. Wyniki wskazują na zwiększone ryzyko nowego wystąpienia depresji, lęku i samookaleczeń.

Zobacz badanie