Samotność
Negatywny wpływ na zdrowie i długowieczność

Podstawowe dane
Samotność jest istotnym czynnikiem ryzyka wielu chorób przewlekłych, w tym chorób serca, udaru, depresji oraz demencji. Samotność nie tylko zwiększa ryzyko zachorowań, ale także pogarsza jakość życia, prowadząc do osłabienia zdrowia psychicznego i fizycznego. Badania pokazują, że samotność jest związana z przewlekłym stresem, zaburzeniami emocjonalnymi i pogorszeniem funkcji poznawczych, co wpływa na długość życia i jego jakość. Interwencje zmniejszające poczucie samotności mogą poprawić stan zdrowia i przyczynić się do lepszej jakości życia.
Wpływ: Negatywny
Główne obszary wpływu:
Poziom dowodów: Silne
Szkodliwość: Wysoka
Zanim zaczniesz wprowadzać w życie jakiekolwiek interwencje - przeczytaj nasz darmowy poradnik Droga ku długowieczności , aby zbudować solidne podstawy, które pozwolą Ci przygotować Twój spersonalizowany plan długowieczności i bezpiecznie go realizować.
PrzeczytajOpis działania
Samotność prowadzi do przewlekłego stresu, co powoduje zmiany w funkcjonowaniu układów hormonalnego i nerwowego, wpływając na zdrowie sercowo-naczyniowe, metabolizm oraz zdrowie psychiczne. Zwiększa aktywność osi HPA (hipotalamusa-przysadki-nadnerczy), co prowadzi do zaburzeń poziomu kortyzolu i przewlekłego stanu zapalnego, który uszkadza narządy i układy. Długotrwała samotność pogarsza funkcje poznawcze i zwiększa ryzyko rozwoju chorób neurodegeneracyjnych, takich jak demencja czy choroba Alzheimera.
Poziom szkodliwości
Szkodliwość: Wysoka
Samotność ma udokumentowany negatywny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne. Liczne badania epidemiologiczne wskazują na jej silny wpływ na rozwój chorób sercowo-naczyniowych, depresji, demencji oraz ogólne pogorszenie jakości życia. Samotność prowadzi do chronicznego stresu, który negatywnie wpływa na układy hormonalny i nerwowy, pogarszając zdrowie fizyczne. Osoby doświadczające samotności mają wyższe ryzyko wystąpienia wielu chorób przewlekłych i niższą długość życia.
- zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, udaru, demencji i depresji
- zwiększa śmiertelność, w tym z przyczyn sercowo-naczyniowych i związanych z depresją
- wywołuje przewlekły stres, który prowadzi do zaburzeń hormonalnych i immunologicznych
- powoduje zmiany w strukturze mózgu, w tym zmniejszenie objętości hipokampa i kory przedczołowej
Skala problemu
Skala problemu samotności jest ogromna, a jej konsekwencje zdrowotne są szeroko udokumentowane w badaniach populacyjnych. Problem dotyczy ludzi w każdym wieku, szczególnie tych, którzy żyją samotnie lub mają ograniczone wsparcie społeczne. Samotność jest jednym z głównych czynników ryzyka dla wielu chorób przewlekłych i może prowadzić do przedwczesnej śmierci. Wyzwania te są coraz bardziej istotne w kontekście starzejących się społeczeństw i wzrastającej liczby osób starszych.
- samotność wpływa na miliony ludzi na całym świecie, szczególnie w populacjach starszych
- problem samotności jest często ignorowany, mimo silnych dowodów na jego negatywne skutki zdrowotne
- samotność zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci, związanego z chorobami serca, udarami i depresją
- badania pokazują, że łączna liczba osób doświadczających samotności jest rosnąca, co stawia ją w centrum uwagi polityki zdrowotnej
Praktyczne wskazówki
Zwiększ wsparcie społeczne
Zadbaj o regularne kontaktowanie się z rodziną, przyjaciółmi lub grupami wsparcia. Budowanie silnych więzi społecznych może pomóc w zmniejszeniu poczucia samotności.
Zajmij się działalnością społeczną
Angażowanie się w wolontariat, kluby czy grupy zainteresowań może pomóc w zbudowaniu nowych relacji, a także dawać poczucie satysfakcji i więzi z innymi.
Skorzystaj z terapii
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może pomóc w radzeniu sobie z negatywnymi myślami i emocjami związanymi z samotnością. Warto poszukać specjalisty, który pomoże przepracować te trudności.
Regularna aktywność fizyczna
Ćwiczenia fizyczne poprawiają nie tylko kondycję ciała, ale również pozytywnie wpływają na zdrowie psychiczne, zmniejszając objawy depresji i lęku, które często towarzyszą samotności.
Twórz rutynę
Ustalenie stałych godzin na poszczególne aktywności, takie jak spacer, czytanie, gotowanie, może pomóc w przezwyciężeniu poczucia pustki i dawać poczucie kontroli.
Bądź otwarty na nowe znajomości
Warto szukać okazji do nawiązywania nowych znajomości, np. poprzez kursy, warsztaty, czy wydarzenia lokalne. Otwieranie się na innych może prowadzić do wartościowych relacji.
Dołącz do naszej grupy WhatsApp z botem AI, który przy wsparciu naszej społeczności i naszych ekspertów odpowie na wszelkie pytania związane z długowiecznością
DołączGłówne obszary wpływu
Zdrowie mentalne
Samotność ma wyraźnie negatywny wpływ na zdrowie psychiczne. Osoby doświadczające samotności są bardziej narażone na depresję, lęk, myśli samobójcze oraz inne problemy psychiczne. Im większy poziom samotności, tym wyższe ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i pogorszenia ogólnego samopoczucia.
Wpływ samotności na zdrowie psychiczne
- Samotność silnie zwiększa ryzyko depresji (OR nawet 2,33) i lęku, zarówno u dorosłych, jak i dzieci i młodzieży.
- Osoby samotne częściej zgłaszają myśli samobójcze.
- Samotność wiąże się z większą liczbą dni złego samopoczucia psychicznego i fizycznego.
- Samotność u młodych osób z problemami psychicznymi pogłębia objawy lęku i depresji.
- Samotność działa jak przewlekły stres, zaburzając funkcjonowanie układu nerwowego i hormonalnego.
- Wsparcie społeczne częściowo łagodzi negatywny wpływ samotności na zdrowie psychiczne.
Dodatkowe obserwacje
- Samotność dotyka ludzi w każdym wieku, ale jej skutki są szczególnie widoczne u osób bez partnera, żyjących samotnie lub z istniejącymi problemami psychicznymi.
- Związek między samotnością a zdrowiem psychicznym jest dwukierunkowy: samotność może prowadzić do pogorszenia zdrowia psychicznego, a problemy psychiczne mogą nasilać poczucie samotności.
Podsumowanie
- Samotność to istotny czynnik ryzyka dla zdrowia psychicznego, prowadzący do depresji, lęku i innych problemów.
- Wsparcie społeczne i interwencje psychologiczne mogą pomóc ograniczyć jej negatywne skutki.
- Warto zwracać uwagę na osoby samotne i wspierać ich integrację społeczną.
Układ sercowo-naczyniowy
Samotność ma wyraźnie negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Osoby doświadczające samotności są bardziej narażone na rozwój chorób serca, udarów oraz wyższą śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, niezależnie od innych czynników ryzyka.
Najważniejsze wnioski
- Samotność zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych – Osoby samotne mają wyższe ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej, udaru oraz zgonu z powodu chorób serca. Efekt ten jest porównywalny z innymi znanymi czynnikami ryzyka, jak otyłość czy palenie papierosów.
- Samotność a śmiertelność – Metaanalizy obejmujące miliony osób potwierdzają, że samotność i izolacja społeczna zwiększają ogólne ryzyko zgonu, w tym z przyczyn sercowo-naczyniowych.
- Mechanizmy biologiczne – Samotność prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi, zaburzeń pracy autonomicznego układu nerwowego (np. obniżona zmienność rytmu serca), przewlekłego stanu zapalnego oraz nadmiernej reakcji na stres, co sprzyja rozwojowi miażdżycy i nadciśnienia.
- Samotność a zachowania zdrowotne – Osoby samotne częściej prowadzą mniej zdrowy tryb życia (mniej aktywności fizycznej, gorsza dieta, palenie), co dodatkowo zwiększa ryzyko chorób serca.
Tabela: Samotność a ryzyko chorób sercowo-naczyniowych
- Choroby sercowo-naczyniowe (CVD) – 14–34% wzrost ryzyka
- Śmiertelność z powodu CVD – 14–34% wzrost ryzyka
- Wzrost ciśnienia krwi, stres, zapalenie – brak procentowej zmiany
Podsumowanie
- Samotność jest niezależnym i istotnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz przedwczesnej śmierci.
- Warto traktować ją na równi z innymi czynnikami ryzyka i uwzględniać w profilaktyce zdrowotnej.
Mózg
Samotność ma wyraźnie negatywny wpływ na mózg i funkcje poznawcze. Wiąże się ze zmianami w strukturze i funkcjonowaniu mózgu, pogorszeniem zdolności poznawczych oraz zwiększonym ryzykiem rozwoju demencji.
Zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu
- Samotność prowadzi do zmian w objętości i aktywności kluczowych obszarów mózgu, takich jak kora przedczołowa, hipokamp, ciało migdałowate, wyspa oraz sieć domyślna (default mode network).
- Zmiany te dotyczą zarówno szarej, jak i białej substancji mózgu.
- U osób samotnych obserwuje się mniejszą objętość istoty szarej w obszarach odpowiedzialnych za regulację emocji i pamięć.
- Zmiana aktywności sieci związanych z uwagą i przetwarzaniem społecznym.
Wpływ na funkcje poznawcze i ryzyko demencji
- Samotność jest powiązana z pogorszeniem funkcji poznawczych, takich jak pamięć, szybkość przetwarzania informacji, funkcje wykonawcze i płynność słowna.
- Osoby doświadczające samotności mają wyższe ryzyko rozwoju demencji i łagodnych zaburzeń poznawczych – ryzyko to może być nawet o 40–50% wyższe w porównaniu do osób nieodczuwających samotności.
- Samotność wiąże się także z markerami biologicznymi choroby Alzheimera, takimi jak zwiększone nagromadzenie amyloidu i tau.
Mechanizmy i konsekwencje emocjonalne
- Samotność nasila negatywne emocje, zwiększa podatność na stres i zaburza regulację emocji, co dodatkowo wpływa na zdrowie mózgu.
- Zmiany te mogą prowadzić do błędnego koła, w którym samotność pogłębia problemy emocjonalne i poznawcze.
Tabela: Najważniejsze skutki samotności dla mózgu i funkcji poznawczych
- Zmiany w strukturze mózgu – Mniejsza objętość hipokampa, kory przedczołowej, ciała migdałowatego.
- Pogorszenie funkcji poznawczych – Słabsza pamięć, wolniejsze przetwarzanie, gorsze funkcje wykonawcze.
- Zwiększone ryzyko demencji – 40–50% wyższe ryzyko rozwoju demencji.
- Zwiększona podatność na stres i depresję – Większa aktywność osi stresu, zaburzenia emocjonalne.
Podsumowanie
- Samotność negatywnie wpływa na mózg, prowadząc do zmian strukturalnych, pogorszenia funkcji poznawczych i zwiększonego ryzyka demencji.
- Wczesna interwencja i budowanie relacji społecznych mogą pomóc chronić zdrowie mózgu.
Dane naukowe i źródła
Podsumowanie badań
Poziom dowodów Silne
Liczba załączonych badań: 54
- Badanie obserwacyjne: 17 badań
- Metaanaliza: 12 badań
- Przegląd systematyczny: 12 badań
- Przegląd literatury: 10 badań
- Badanie eksperymentalne: 2 badania
- Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT): 1 badanie
Finalny komentarz: Dowody dotyczące wpływu samotności na zdrowie są silne, oparte na licznych badaniach epidemiologicznych, metaanalizach i badaniach klinicznych. Samotność jest powiązana z negatywnymi skutkami zdrowotnymi w różnych obszarach: zdrowie psychiczne, zdrowie sercowo-naczyniowe, funkcje poznawcze i ryzyko demencji. Mechanizmy biologiczne, takie jak przewlekły stres i zmiany w strukturze mózgu, wspierają te zależności. Dowody te są spójne i jednoznaczne, co czyni je silnym wsparciem w nauce.
Lista badań
Samotność w populacji ogólnej: rozpowszechnienie, czynniki determinujące i związki ze zdrowiem psychicznym
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 875
Rok: 2017
Autorzy: M. Beutel, Eva M. Klein, E. Brähler, I. Reiner, C. Jünger, M. Michal, J. Wiltink, P. Wild, T. Münzel, K. Lackner, A. Tibubos
Czasopismo: BMC Psychiatry
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest istotnym problemem zdrowotnym dla 10,5% populacji, powiązanym ze zwiększonym ryzykiem depresji, lęku, myśli samobójczych oraz nasileniem zachowań zdrowotnych i korzystania z opieki zdrowotnej.
Streszczenie: Choć samotność uznawana jest za zagrożenie dla zdrowia psychicznego i fizycznego, brakuje aktualnych danych obejmujących szeroki zakres wieku. Wykorzystano duże, reprezentatywne próby dorosłych Niemców („Gutenberg Health Study”, N = 15 010, wiek 35–74 lata) zebrane między kwietniem 2007 a kwietniem 2012. Rekrutację do prospektywnego, obserwacyjnego badania kohortowego prowadzono w równych warstwach ze względu na płeć, miejsce zamieszkania i dekady życia. Dane pochodzą z samoocen i wywiadów. Samotność służyła jako predyktor dystresu (depresja, uogólniony lęk, myśli samobójcze) w analizach regresji logistycznej, z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i poziomu dystresu. 10,5% uczestników zgłosiło pewien stopień samotności (4,9% – łagodna, 3,9% – umiarkowana, 1,7% – silna). Samotność malała wraz z wiekiem, była silniejsza u kobiet, osób bez partnera oraz żyjących w pojedynkę i bez dzieci. Po kontrolowaniu zmiennych demograficznych samotność wiązała się z depresją (OR = 1,91), lękiem uogólnionym (OR = 1,21) i myślami samobójczymi (OR = 1,35). Osoby samotne częściej paliły i częściej korzystały z opieki lekarskiej. Wyniki potwierdzają, że samotność stanowi istotny problem zdrowotny dla znacznej części populacji.
Zobacz badanieSamotność a pojawienie się nowych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 116
Rok: 2022
Autorzy: Farhana Mann, Jingyi Wang, E. Pearce, Ruimin Ma, M. Schlief, B. Lloyd-Evans, Sarah Ikhtabi, Sonia Johnson
Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się z występowaniem depresji i innych powszechnych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej.
Streszczenie: Samotność wiąże się ze złym stanem zdrowia, w tym przedwczesną śmiertelnością. Istnieją przekrojowe zależności z depresją, lękiem, psychozami i innymi wynikami zdrowia psychicznego. Nie jest jednak jasne, czy samotność jest przyczynowo związana z nowym pojawieniem się problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej. Badania podłużne są kluczowe dla zrozumienia tego związku. Przeprowadziliśmy systematyczne przeszukanie sześciu baz danych i źródeł niepublikowanych do sierpnia 2021 r. Wykonaliśmy metaanalizę ośmiu niezależnych kohort oraz narracyjną syntezę pozostałych badań. Uwzględniono 32 badania, z których większość dotyczyła depresji. Narracyjna synteza wykazała, że większość badań wskazuje na samotność na początku badania jako powiązaną z późniejszym rozwojem depresji. Nieliczne badania dotyczące lęku i samookaleczeń również wykazały dodatnią zależność. Metaanaliza wykazała skorygowany skumulowany iloraz szans 2,33 (95% CI 1,62–3,34) dla ryzyka nowej depresji u osób często samotnych w porównaniu z osobami niezbyt samotnymi. Wyniki należy interpretować ostrożnie z uwagi na heterogeniczność. Samotność stanowi problem zdrowia publicznego. Coraz więcej dowodów wskazuje na jej związek z pojawieniem się depresji i innych powszechnych problemów psychicznych. Przyszłe badania powinny zbadać wpływ w różnych grupach wiekowych, różnorodnych populacjach, wyjść poza depresję oraz eksplorować mechanizmy w celu lepszego ukierunkowania interwencji.
Zobacz badanieSamotność w populacji ogólnej: rozpowszechnienie, czynniki determinujące i związki ze zdrowiem psychicznym
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 875
Rok: 2017
Autorzy: M. Beutel, Eva M. Klein, E. Brähler, I. Reiner, C. Jünger, M. Michal, J. Wiltink, P. Wild, T. Münzel, K. Lackner, A. Tibubos
Czasopismo: BMC Psychiatry
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest istotnym problemem zdrowotnym dla 10,5% populacji, powiązanym ze zwiększonym ryzykiem depresji, lęku, myśli samobójczych oraz nasileniem zachowań zdrowotnych i korzystania z opieki zdrowotnej.
Streszczenie: Choć samotność uznawana jest za zagrożenie dla zdrowia psychicznego i fizycznego, brakuje aktualnych danych obejmujących szeroki zakres wieku. Wykorzystano duże, reprezentatywne próby dorosłych Niemców („Gutenberg Health Study”, N = 15 010, wiek 35–74 lata) zebrane między kwietniem 2007 a kwietniem 2012. Rekrutację do prospektywnego, obserwacyjnego badania kohortowego prowadzono w równych warstwach ze względu na płeć, miejsce zamieszkania i dekady życia. Dane pochodzą z samoocen i wywiadów. Samotność służyła jako predyktor dystresu (depresja, uogólniony lęk, myśli samobójcze) w analizach regresji logistycznej, z uwzględnieniem zmiennych socjodemograficznych i poziomu dystresu. 10,5% uczestników zgłosiło pewien stopień samotności (4,9% – łagodna, 3,9% – umiarkowana, 1,7% – silna). Samotność malała wraz z wiekiem, była silniejsza u kobiet, osób bez partnera oraz żyjących w pojedynkę i bez dzieci. Po kontrolowaniu zmiennych demograficznych samotność wiązała się z depresją (OR = 1,91), lękiem uogólnionym (OR = 1,21) i myślami samobójczymi (OR = 1,35). Osoby samotne częściej paliły i częściej korzystały z opieki lekarskiej. Wyniki potwierdzają, że samotność stanowi istotny problem zdrowotny dla znacznej części populacji.
Zobacz badanieSamotność a pojawienie się nowych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 116
Rok: 2022
Autorzy: Farhana Mann, Jingyi Wang, E. Pearce, Ruimin Ma, M. Schlief, B. Lloyd-Evans, Sarah Ikhtabi, Sonia Johnson
Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się z występowaniem depresji i innych powszechnych problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej.
Streszczenie: Samotność wiąże się ze złym stanem zdrowia, w tym przedwczesną śmiertelnością. Istnieją przekrojowe zależności z depresją, lękiem, psychozami i innymi wynikami zdrowia psychicznego. Nie jest jednak jasne, czy samotność jest przyczynowo związana z nowym pojawieniem się problemów ze zdrowiem psychicznym w populacji ogólnej. Badania podłużne są kluczowe dla zrozumienia tego związku. Przeprowadziliśmy systematyczne przeszukanie sześciu baz danych i źródeł niepublikowanych do sierpnia 2021 r. Wykonaliśmy metaanalizę ośmiu niezależnych kohort oraz narracyjną syntezę pozostałych badań. Uwzględniono 32 badania, z których większość dotyczyła depresji. Narracyjna synteza wykazała, że większość badań wskazuje na samotność na początku badania jako powiązaną z późniejszym rozwojem depresji. Nieliczne badania dotyczące lęku i samookaleczeń również wykazały dodatnią zależność. Metaanaliza wykazała skorygowany skumulowany iloraz szans 2,33 (95% CI 1,62–3,34) dla ryzyka nowej depresji u osób często samotnych w porównaniu z osobami niezbyt samotnymi. Wyniki należy interpretować ostrożnie z uwagi na heterogeniczność. Samotność stanowi problem zdrowia publicznego. Coraz więcej dowodów wskazuje na jej związek z pojawieniem się depresji i innych powszechnych problemów psychicznych. Przyszłe badania powinny zbadać wpływ w różnych grupach wiekowych, różnorodnych populacjach, wyjść poza depresję oraz eksplorować mechanizmy w celu lepszego ukierunkowania interwencji.
Zobacz badanieSamotność i zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży z istniejącymi problemami psychicznymi: szybki przegląd systematyczny
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 100
Rok: 2021
Autorzy: E. Hards, M. Loades, N. Higson-Sweeney, R. Shafran, T. Serafimova, Amberley Brigden, S. Reynolds, E. Crawley, Eleanor Chatburn, Catherine Linney, Megan McManus, C. Borwick
Czasopismo: The British journal of clinical psychology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się z depresją i lękiem u dzieci i młodzieży z istniejącymi zaburzeniami psychicznymi, a interwencje mogą zapobiegać zaostrzeniu objawów.
Streszczenie: Okresy izolacji społecznej wiążą się z samotnością u dzieci i młodzieży, co koreluje z pogorszeniem zdrowia psychicznego i fizycznego. Szybki przegląd miał na celu określić związek między samotnością a zdrowiem psychicznym u osób z istniejącymi trudnościami psychicznymi oraz zidentyfikować skuteczne interwencje. Spośród 4 531 artykułów, 15 badań (1 536 uczestników w wieku 6–23 lat z zaburzeniami lękowymi, depresją i ASD) wskazało, że samotność wiąże się zarówno przekrojowo, jak i prospektywnie z depresją i lękiem. Wstępne dowody sugerują, że terapie psychologiczne mogą zmniejszać odczuwanie osamotnienia.
Zobacz badanieZwiązki między samotnością i postrzeganym wsparciem społecznym a wynikami zaburzeń psychicznych: przegląd systematyczny
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 1007
Rok: 2018
Autorzy: Jingyi Wang, Farhana Mann, B. Lloyd-Evans, Ruimin Ma, Sonia Johnson
Czasopismo: BMC Psychiatry
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Gorsze postrzeganie wsparcia społecznego i większa samotność przewidują gorsze wyniki w depresji, z implikacjami dla innych zaburzeń psychicznych.
Streszczenie: Przyszłe wyniki u osób z depresją zależą od początkowego poziomu samotności i wsparcia społecznego. Analiza 34 badań prospektywnych wykazała, że gorsze postrzegane wsparcie koreluje z gorszymi objawami, rekonwalescencją i funkcjonowaniem społecznym. Samotność była mniej badana, ale wskazywano, że wyższy poziom samotności przewiduje gorsze nawroty depresji. Dla schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej i zaburzeń lękowych potrzeba dalszych dowodów.
Zobacz badanieWpływ samotności na depresję: metaanaliza
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 522
Rok: 2018
Autorzy: E. Erzen, Özkan Çıkrıkçı
Czasopismo: International Journal of Social Psychiatry
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność ma umiarkowanie istotny wpływ na depresję, bez istotnych zmiennych moderujących.
Streszczenie: Po początkowym przeszukaniu literatury (n = 531), 88 badań (40 068 uczestników) spełniło kryteria. Analiza z modelem efektów losowych wykazała umiarkowany, istotny wpływ samotności na depresję. Żaden z badanych czynników (grupa próbki, typ publikacji, rok) nie moderował związku.
Zobacz badanieCzynniki związane z samotnością: przegląd parasolowy badań obserwacyjnych
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 123
Rok: 2020
Autorzy: M. Solmi, N. Veronese, Daiana Galvano, A. Favaro, E. Ostinelli, V. Noventa, Elisa Favaretto, Florina Tudor, Matilde Finessi, J. Shin, Lee Smith, A. Koyanagi, A. Cester, F. Bolzetta, A. Cotroneo, S. Maggi, J. Demurtas, D. de Leo, M. Trabucchi
Czasopismo: Journal of Affective Disorders
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest silnie związana z negatywnymi wynikami zdrowia psychicznego i fizycznego, w tym demencją, paranoją i próbami samobójczymi.
Zobacz badanieInterakcje mózg–ciało w związku samotności ze zdrowiem psychicznym i fizycznym
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 94
Rok: 2020
Autorzy: Lisa Quadt, Giulia Esposito, H. Critchley, S. Garfinkel
Czasopismo: Neuroscience & Biobehavioral Reviews
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne, formułując mechanizmy interwencji łagodzących biopsychospołeczną morbidność.
Zobacz badanieWpływ samotności na depresję, dni zdrowia psychicznego i fizycznego
Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)
Liczba cytowań: 0
Rok: 2025
Autorzy: O. Akinyemi, W. Abdulrazaq, M. Fasokun, F. Ogunyankin, S. Ikugbayigbe, U. Nwosu, M. Michael, K. Hughes, Temitope Ogundare
Czasopismo:
Ranking czasopisma:
Główne wnioski: Samotność jest silnym predyktorem depresji i złego zdrowia psychicznego oraz fizycznego; interwencje społeczne mogą poprawić wyniki zdrowotne.
Streszczenie: Analiza danych BRFSS (2016–2023) w 47 026 uczestnikach wykazała, że 82,4% odczuwało samotność. Zastosowanie metody IPW i porównań dopasowanych grup wykazało, że osoby “Zawsze samotne” miały o 39,3 p.p. wyższe ryzyko diagnozy depresji (ATE = 0,39; 95% CI 0,34–0,44) oraz więcej dni gorszego zdrowia psychicznego (+10,9 dnia) i fizycznego (+5,0 dnia).
Zobacz badanieWysokie rozpowszechnienie i negatywne skutki samotności u dorosłych: rola mądrości jako czynnika ochronnego
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 206
Rok: 2018
Autorzy: Ellen E. Lee, C. Depp, B. Palmer, Danielle Glorioso, Rebecca Daly, Jinyuan Liu, X. Tu, Ho-Cheol Kim, P. Tarr, Yasunori Yamada, D. Jeste
Czasopismo: International Psychogeriatrics
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: 76% uczestników miało umiarkowaną lub wysoką samotność; mądrość koreluje negatywnie z samotnością jako czynnik ochronny.
Streszczenie: Badanie przekrojowe (n = 340; 27–101 lat) mierzyło samotność (UCLA-3, PROMIS) i mądrość (SD-WISE) oraz funkcjonowanie fizyczne i psychiczne. 76% miało umiarkowane–wysokie poziomy samotności. W modelu regresji czynnikiem ochronnym okazała się mądrość, samotność i życie w pojedynkę także istotnie wpływały na wynik.
Zobacz badanieSamotność a zdrowie fizyczne i psychiczne oraz czynniki stylu życia: badanie ogólnokrajowe Szwajcarii
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 252
Rok: 2017
Autorzy: A. Richard, S. Rohrmann, C. Vandeleur, M. Schmid, J. Barth, M. Eichholzer
Czasopismo: PLoS ONE
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się z gorszym zdrowiem fizycznym i psychicznym oraz niezdrowym stylem życia; wiek moderuje związki.
Streszczenie: Analiza danych SHS 2012 (n = 20 007) wykazała U-kształtny rozkład samotności; samotność była powiązana z chorobami przewlekłymi (OR 1,41), podwyższonym cholesterolem (OR 1,31), cukrzycą (OR 1,40), dystresem (OR 3,74), depresją (OR 2,78) i paleniem (OR 1,13). Wiek, ale nie płeć, moderował te zależności.
Zobacz badanieStres i postrzegana izolacja społeczna (samotność)
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 147
Rok: 2019
Autorzy: D. Campagne
Czasopismo: Archives of Gerontology and Geriatrics
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Stres pełni rolę przyczynową lub prodromalną w samotności; wczesne leczenie stresu może zapobiec przewlekłej samotności.
Zobacz badanieSamotność w czasie: kluczowa rola lęku społecznego
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 318
Rok: 2016
Autorzy: M. Lim, T. Rodebaugh, M. Zyphur, J. Gleeson
Czasopismo: Journal of Abnormal Psychology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność przewiduje przyszły lęk społeczny, paranoję i depresję, ale to lęk społeczny najbardziej przewiduje przyszłą samotność.
Streszczenie: Badanie podłużne (N = 1 010, 18–87 lat) z trzema pomiarami w ciągu 6 miesięcy wykazało, że wcześniejsza samotność predykowała przyszły lęk społeczny, paranoję i depresję; wcześniejszy lęk społeczny był jedynym predyktorem przyszłej samotności.
Zobacz badanieSamotność i zdrowie psychiczne: mediujący wpływ postrzeganego wsparcia społecznego
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 60
Rok: 2021
Autorzy: Elody Hutten, E. Jongen, A. E. Vos, A. J. van den Hout, J. van Lankveld
Czasopismo: International Journal of Environmental Research and Public Health
Ranking czasopisma: 2
Główne wnioski: Wsparcie społeczne częściowo mediowało związek między samotnością a lękiem, depresją i objawami somatycznymi, ale nie zaburzeniem somatycznym.
Streszczenie: Badanie przekrojowe (N = 187, 20–70 lat) w Holandii wykazało istotną mediację wsparcia społecznego w relacji między samotnością a lękiem, depresją i objawami somatycznymi, ale nie w diagnozie zaburzenia somatycznego.
Zobacz badaniePrzełamanie błędnego koła: interakcja samotności, chorób metabolicznych i zdrowia psychicznego
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 19
Rok: 2023
Autorzy: Minhal Ahmed, Ivo Cerda, M. Maloof
Czasopismo: Frontiers in Psychiatry
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jako chroniczny stresor prowadzi do dysregulacji neuroendokrynnej i dysfunkcji mitochondrialnej, pogarszając choroby psychiczne i metaboliczne.
Streszczenie: Omówiono epidemiologiczne powiązania samotności z zaburzeniami psychicznymi i metabolicznymi oraz mechanizmy (nadaktywność osi HPA, dysfunkcja mitochondrialna). Zaproponowano interwencje na poziomie indywidualnym i społecznościowym.
Zobacz badanieCzynniki ryzyka samotności: przegląd literatury
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 82
Rok: 2023
Autorzy: Martina Barjaková, A. Garnero, B. d’Hombres
Czasopismo: Social Science & Medicine (1982)
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Stan cywilny, warunki mieszkaniowe i cechy sieci społecznej są najsilniejszymi predyktorami samotności.
Zobacz badanieNeurobiologia samotności: przegląd systematyczny
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 120
Rok: 2021
Autorzy: J. Lam, Emily R. Murray, Kasey E. Yu, Marina Ramsey, Tanya T. Nguyen, J. Mishra, B. Martis, M. Thomas, Ellen E. Lee
Czasopismo: Neuropsychopharmacology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się ze zmianami struktury i funkcji mózgu w regionach odpowiadających za samotność i współczucie.
Zobacz badanieSamotność a reakcja na stres: przegląd psychofizjologiczny
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 138
Rok: 2018
Autorzy: Eoin G. Brown, S. Gallagher, A. Creaven
Czasopismo: Psychophysiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Wyższa samotność przewiduje zwiększoną reaktywność ciśnienia krwi i zapalną na stres, z niektórymi stępionymi odpowiedziami sercowymi i hormonalnymi.
Streszczenie: Przegląd 11 badań (do października 2016) pokazał, że samotność koreluje z nadreaktywną odpowiedzią fizjologiczną na stres, ale także czasem z odpowiedzią stępioną.
Zobacz badanieZrozumienie samotności w XXI wieku: aktualizacja korelatów, czynników ryzyka i rozwiązań
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 265
Rok: 2020
Autorzy: M. Lim, R. Eres, S. Vasan
Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Nowy model koncepcyjny łączy czynniki demograficzne, zdrowotne i środowiskowe; zaleca większy rygor badawczy oraz dostosowane interwencje.
Streszczenie: Przegląd literatury od 2006 r. ukazujący ryzyka i korelaty samotności w trzech domenach: demografia, zdrowie i czynniki socio-środowiskowe. Prezentuje model koncepcyjny i rekomendacje dla przyszłych badań i programów.
Zobacz badanieWpływ lęku przed przegapieniem na zdrowie psychiczne: różnice w zachowaniach samotności
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 14
Rok: 2023
Autorzy: Xinyang Liu, Tour Liu, Zhao Zhou, Fuyu Wan
Czasopismo: BMC Psychology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: FOMO negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne, z mediacją przez unikanie społeczne i samotność.
Streszczenie: Badanie 616 studentów wykazało, że unikanie społeczne i samotność wpływają na depresję, lęk i stres przez FOMO, a pozytywna samotność i ekscentryczność nie.
Zobacz badanieZwiązek samotności ze śmiertelnością ogólną: metaanaliza
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 431
Rok: 2018
Autorzy: L. Rico-Uribe, F. F. Caballero, Natalia Martín-María, M. Cabello, J. Ayuso-Mateos, M. Miret
Czasopismo: PLoS ONE
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność zwiększa ryzyko śmiertelności ogólnej, silniej u mężczyzn, niezależnie od depresji.
Streszczenie: Metaanaliza 35 artykułów (n = 77 220) wykazała, że samotność jest czynnikiem ryzyka śmiertelności (HR = 1,22; 95% CI 1,10–1,35), dla kobiet (HR = 1,26) i mężczyzn (HR = 1,44).
Zobacz badanieSamotność, izolacja społeczna i zdrowie sercowo-naczyniowe
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 333
Rok: 2017
Autorzy: N. Xia, Huige Li
Czasopismo: Antioxidants & Redox Signaling
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna są czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, zwiększającymi opór naczyniowy obwodowy i podwyższone ciśnienie krwi u samotnych osób.
Streszczenie: Zmiany demograficzne prowadzą do zwiększonej częstości samotności i izolacji społecznej w społeczeństwie. Badania populacyjne wykazują, że zarówno obiektywna izolacja społeczna, jak i postrzegana samotność są skorelowane z wyższym ryzykiem śmierci i są wyraźnymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (CVD). Samotni ludzie mają wyższy opór naczyniowy obwodowy i podwyższone ciśnienie krwi. Zwierzęta izolowane społecznie rozwijają bardziej zaawansowaną miażdżycę niż te, które żyją w grupach. Mechanizmy molekularne odpowiedzialne za zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe są słabo poznane, ale samotność i stres społeczny były powiązane z aktywacją osi podwzgórze-przysadka-nadnercza oraz układu współczulnego. Długotrwały stres społeczny prowadzi do oporności na glikokortykosteroidy, zwiększonej mielopoezy, podwyższonej ekspresji genów prozapalnych i stresu oksydacyjnego. Causalność tych mechanizmów w rozwoju CVD związanych z samotnością nie jest jednak jasna. Przyszłe badania powinny skupić się na wyjaśnieniu molekularnych mechanizmów CVD indukowanych przez samotność i izolację społeczną.
Zobacz badanieSamotność i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych: mechanizmy i kierunki przyszłych badań
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 59
Rok: 2021
Autorzy: E. Paul, F. Bu, D. Fancourt
Czasopismo: Current Cardiology Reports
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i wczesnej śmiertelności, potencjalnie poprzez zachowania zdrowotne, mechanizmy biologiczne i czynniki psychologiczne.
Streszczenie: W tym przeglądzie zsyntetyzowano badania na temat związku między samotnością a chorobami sercowo-naczyniowymi (CVD). Samotność została powiązana z wyższym ryzykiem wczesnej śmiertelności i CVD, porównywalnym do innych dobrze znanych czynników ryzyka, takich jak otyłość czy palenie. Samotność wpływa na ryzyko tych wyników poprzez zdrowotne zachowania (np. brak aktywności fizycznej i palenie), mechanizmy biologiczne (np. zapalenie, reakcja na stres) i czynniki psychologiczne (np. depresja), które pośrednio uszkadzają zdrowie.
Zobacz badanieSamotność, izolacja społeczna i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w angielskim badaniu długoterminowym osób starszych
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 95
Rok: 2018
Autorzy: Nicole K Valtorta, Mona Kanaan, S. Gilbody, B. Hanratty
Czasopismo: European Journal of Preventive Cardiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest związana z wyższym ryzykiem rozwoju choroby wieńcowej i udaru, niezależnie od tradycyjnych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Streszczenie: Celem tego badania była analiza wpływu samotności i izolacji społecznej na rozwój chorób sercowo-naczyniowych w ramach angielskiego badania długoterminowego osób starszych (ELSA). Badanie wykazało, że samotność była związana z wyższym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, podczas gdy izolacja społeczna nie wykazywała związku z wystąpieniem tych chorób. Warto zaznaczyć, że strategia zapobiegawcza ukierunkowana na samotność może pomóc w zapobieganiu chorobom sercowo-naczyniowym.
Zobacz badanieWpływ obiektywnej i subiektywnej izolacji społecznej na zdrowie sercowo-naczyniowe i mózgowe: oświadczenie naukowe Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 75
Rok: 2022
Autorzy: Crystal W Cené, Theresa M. Beckie, M. Sims, S. Suglia, B. Aggarwal, Nathalie Moise, M. Jimenez, B. Gaye, L. McCullough
Czasopismo: Journal of the American Heart Association: Cardiovascular and Cerebrovascular Disease
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Izolacja społeczna i samotność są powszechnymi czynnikami ryzyka gorszego zdrowia sercowo-naczyniowego i mózgowego, z konsekwencjami dla umieralności w chorobie wieńcowej i udarze.
Streszczenie: Izolacja społeczna i samotność są związane z negatywnymi wynikami zdrowotnymi, zwłaszcza w odniesieniu do chorób sercowo-naczyniowych i mózgowych. Dowody wskazują na bezpośredni związek izolacji społecznej i samotności z umieralnością z powodu choroby wieńcowej i udaru. Przegląd obejmujący dostępne badania wskazał na konieczność dalszego badania mechanizmów pośredniczących oraz rozwoju interwencji zmniejszających skutki izolacji społecznej i samotności.
Zobacz badanieIzolacja społeczna, samotność i śmiertelność sercowo-naczyniowa: rola interwencji systemu opieki zdrowotnej
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 2
Rok: 2024
Autorzy: Syed Mohammed Usama, Yash Lalit Kothari, Aditya Karthikeyan, S. A. Khan, Mohammad Sarraf, Vinayak Nagaraja
Czasopismo: Current cardiology reports
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Izolacja społeczna i samotność są silnie związane z chorobami sercowo-naczyniowymi i śmiertelnością, co wymaga pilnej interwencji oraz polityk zdrowotnych.
Streszczenie: Wzrost izolacji społecznej (SI) i samotności w społeczeństwie prowadzi do wzrostu zachorowalności na choroby sercowo-naczyniowe. Dowody wskazują, że mechanizmy takie jak aktywacja układu współczulnego oraz osi podwzgórze-przysadka-nadnercza są powiązane z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Przegląd 90 badań kohortowych wskazuje, że izolacja społeczna jest niezależnym predyktorem śmiertelności sercowo-naczyniowej (HR = 1,34). Konieczne są interwencje i działania polityczne w celu zminimalizowania tego problemu.
Zobacz badanieDługoterminowe związki między samotnością, izolacją społeczną a zdarzeniami sercowo-naczyniowymi
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 59
Rok: 2020
Autorzy: F. Bu, P. Zaninotto, D. Fancourt
Czasopismo: Heart
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest silnie związana z wyższym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych, czyniąc ją psychospołecznym czynnikiem ryzyka w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych.
Streszczenie: Badanie to miało na celu zbadanie związku między samotnością, izolacją społeczną i chorobami sercowo-naczyniowymi (CVD), uwzględniając zarówno samoistnie zgłoszoną diagnozę CVD, jak i hospitalizacje związane z CVD. Wykorzystano dane z angielskiego badania długoterminowego osób starszych, połączone z administracyjnymi danymi dotyczącymi hospitalizacji i rejestru śmiertelności. Samotność była związana z wyższym ryzykiem nowych diagnoz CVD oraz hospitalizacji związanych z CVD, niezależnie od innych zmiennych.
Zobacz badanieSamotność i reakcja na stres ostry: przegląd systematyczny badań psychofizjologicznych
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 138
Rok: 2018
Autorzy: Eoin G Brown, S. Gallagher, A. Creaven
Czasopismo: Psychophysiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest związana ze zwiększoną reakcją ciśnienia krwi i zapalną na stres ostry, co może mieć negatywny wpływ na zdrowie przez reaktywność na stres.
Streszczenie: Związki między samotnością a reakcjami fizjologicznymi na stres ostry zostały zbadane w 11 badaniach. Większość badań wskazuje, że wyższy poziom samotności przewiduje silniejsze reakcje fizjologiczne, takie jak podwyższone ciśnienie krwi i reakcje zapalne. Istnieje również możliwość, że w niektórych przypadkach samotność może prowadzić do stępionych odpowiedzi na stres, szczególnie w zakresie reakcji sercowych, kortyzolu i odpowiedzi immunologicznych.
Zobacz badanieWpływ przewlekłej i chwilowej samotności na zmienność rytmu serca u kobiet
Typ badania: Badanie eksperymentalne
Liczba cytowań: 29
Rok: 2020
Autorzy: Charlotte M Roddick, Frances S. Chen
Czasopismo: Annals of behavioral medicine: a publication of the Society of Behavioral Medicine
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Przewlekła samotność u kobiet prowadzi do zaburzeń funkcji przywspółczulnej, wpływając na zmienność rytmu serca w spoczynku i reakcje na wyzwania poznawcze, co może wpływać na zdrowie sercowo-naczyniowe.
Streszczenie: Badanie przeprowadzone w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych oceniło zmienność rytmu serca (HRV), HRV reakcję na wywołanie chwilowej samotności i wyzwanie poznawcze u 316 zdrowych kobiet. Przewlekła samotność była związana z niższą HRV w spoczynku, co jest niezależnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Przewlekłe samotne kobiety doświadczyły również wyraźniejszych wzrostów HRV w reakcji na chwilową samotność i wyższe poziomy negatywnych emocji po doświadczonym wyzwaniu.
Zobacz badanieSamotność, izolacja społeczna i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w angielskim badaniu długoterminowym osób starszych
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 139
Rok: 2018
Autorzy: C. Vigorito, F. Giallauria
Czasopismo: European Journal of Preventive Cardiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna są związane z wyższym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób starszych.
Streszczenie: Badanie w ramach angielskiego długoterminowego badania osób starszych (ELSA) pokazało, że samotność i izolacja społeczna są powiązane z wyższym ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych w okresie 6-letniego śledzenia. W wyniku analizy wykazano, że samotność była związana z wyższym ryzykiem wystąpienia choroby wieńcowej i udaru, niezależnie od tradycyjnych czynników ryzyka CVD.
Zobacz badanieSamotność, izolacja społeczna i życie w pojedynkę a ryzyko śmiertelności wśród osób z chorobami sercowo-naczyniowymi: przegląd systematyczny, metaanaliza i metaregresja
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 20
Rok: 2022
Autorzy: Róisín Long, A. Terracciano, A. Sutin, A. Creaven, D. Gerstorf, S. D'arcy-Bewick, P. O’Súilleabháin
Czasopismo: Psychosomatic Medicine
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność, izolacja społeczna i życie w pojedynkę są związane z wyższym ryzykiem śmiertelności wśród osób z istniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi.
Streszczenie: Przegląd systematyczny i metaanaliza 35 badań wykazały, że życie w pojedynkę oraz izolacja społeczna są związane z wyższym ryzykiem śmiertelności ogólnej. Izolacja społeczna była niezależnym czynnikiem ryzyka śmiertelności (HR = 1,46). Samotność w badaniach miała sugestywny związek z wyższym ryzykiem śmierci, jednak brakowało wystarczających danych do przeprowadzenia metaanalizy dla tego czynnika.
Zobacz badaniePrzegląd systematyczny i metaanaliza 90 badań kohortowych dotyczących izolacji społecznej, samotności i śmiertelności
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 168
Rok: 2023
Autorzy: Fan Wang, Yu Gao, Zhen Han, Yue Yu, Z. Long, Xianchen Jiang, Yi Wu, Bing Pei, Yukun Cao, Jingyu Ye, Maoqing Wang, Yashuang Zhao
Czasopismo: Nature Human Behaviour
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Izolacja społeczna i samotność są znacząco związane ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności ogólnej i nowotworowej, z większym wpływem na osoby z chorobami sercowo-naczyniowymi lub rakiem piersi.
Streszczenie: Przegląd metaanalizy 90 badań kohortowych dotyczących izolacji społecznej i samotności wskazuje na wyraźny związek z wyższym ryzykiem śmierci z powodu wszystkich przyczyn i nowotworów. W szczególności, większy wpływ obserwowany jest wśród osób z chorobami sercowo-naczyniowymi lub rakiem piersi.
Zobacz badanieSamotność mediatora w związku między cechami lęku społecznego a reaktywnością sercowo-naczyniową na ostry stres psychologiczny
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 0
Rok: 2025
Autorzy: Adam O'Riordan, Aisling M. Costello
Czasopismo: International journal of psychophysiology : official journal of the International Organization of Psychophysiology
Ranking czasopisma: 2
Główne wnioski: Samotność mediuję związek między cechami lęku społecznego a zmniejszoną reaktywnością sercowo-naczyniową na ostry stres psychologiczny, co może prowadzić do negatywnych skutków zdrowotnych.
Zobacz badanieSamotność, izolacja społeczna i wyniki przewlekłych chorób
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 136
Rok: 2020
Autorzy: J. Christiansen, R. Lund, P. Qualter, C. M. Andersen, S. Pedersen, M. Lasgaard
Czasopismo: Annals of behavioral medicine : a publication of the Society of Behavioral Medicine
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna są niezależnie związane z chorobami sercowo-naczyniowymi i cukrzycą typu 2, a ich efekty są w pełni wyjaśnione przez czynniki psychologiczne i behawioralne.
Streszczenie: Badanie kohortowe obejmujące dane z duńskiego badania „Jak się masz?” (N = 24 687) wykazało, że samotność i izolacja społeczna były niezależnie związane z CVD (choroby sercowo-naczyniowe) i T2D (cukrzyca typu 2) w okresie 5 lat. Analiza wielokrotnej mediacji wskazała, że wpływ samotności i izolacji społecznej na CVD i T2D był pośredni przez czynniki psychologiczne i behawioralne.
Zobacz badanieSamotność w codziennym życiu: aktywność sercowo-naczyniowa, kontekst psychospołeczny i zachowania zdrowotne
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 579
Rok: 2003
Autorzy: L. Hawkley, M. Burleson, G. Berntson, J. Cacioppo
Czasopismo: Journal of personality and social psychology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność przewiduje wyższy opór obwodowy i niższy rzut serca w ciągu normalnego dnia, ale nie wpływa na codzienne aktywności ani zachowania zdrowotne.
Streszczenie: Badanie potwierdziło, że samotność przewiduje wyższy opór naczyniowy i niższy rzut serca w ciągu normalnego dnia. Samotność nie przewidywała różnic w czasie spędzonym samotnie, codziennych aktywnościach czy zachowaniach zdrowotnych, ale przewidywała wyższe oceny stresu i gorsze interakcje społeczne.
Zobacz badanieNeurobiologia samotności: przegląd systematyczny
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 120
Rok: 2021
Autorzy: J. Lam, Emily R Murray, Kasey E. Yu, Marina Ramsey, Tanya T. Nguyen, J. Mishra, B. Martis, M. Thomas, Ellen E. Lee
Czasopismo: Neuropsychopharmacology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest związana z zmianami w strukturze i funkcji mózgu w specyficznych regionach, z nakładającymi się obszarami zaangażowanymi w samotność i współczucie.
Zobacz badanieSamotność i funkcje poznawcze u starszych dorosłych bez demencji: przegląd systematyczny i metaanaliza
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 29
Rok: 2023
Autorzy: K. Harrington, S. Vasan, Jee-eun Kang, M. Sliwinski, M. Lim
Czasopismo: Journal of Alzheimer's Disease
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się z subtelnymi zaburzeniami w różnych dziedzinach poznawczych u starszych dorosłych przebadanych pod kątem demencji.
Streszczenie: Szestnaście badań, które spełniły kryteria włączenia, wykazały, że samotność jest związana z gorszą ogólną funkcją poznawczą, pamięcią epizodyczną, pamięcią roboczą, funkcjami wzrokowo-przestrzennymi, szybkością przetwarzania i płynnością słowną.
Zobacz badanieSieć domyślna ludzkiego mózgu a postrzegana izolacja społeczna
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 144
Rok: 2020
Autorzy: R. N. Spreng, Emile Dimas, Laetitia Mwilambwe-Tshilobo, A. Dagher, P. Koellinger, G. Nave, A. Ong, J. Kernbach, Thomas V. Wiecki, T. Ge, Yue Li, A. Holmes, B. Yeo, G. Turner, Robin I. M. Dunbar, D. Bzdok
Czasopismo: Nature Communications
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Sieć domyślna mózgu jest związana z postrzeganą izolacją społeczną, wspierając mentalizację, reminiscencję i wyobraźnię w celu wypełnienia społecznej pustki.
Zobacz badanieSamotność i funkcje poznawcze u starszych dorosłych: przegląd systematyczny
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 335
Rok: 2015
Autorzy: L. Boss, D. Kang, Sandy Branson
Czasopismo: International Psychogeriatrics
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Większa samotność jest związana z niższą funkcją poznawczą u starszych dorosłych, ale dalsze badania są potrzebne w celu określenia przyczynowości i mechanizmów.
Streszczenie: Samotność jest negatywnie związana z funkcjami poznawczymi, w tym funkcjami ogólnego przetwarzania poznawczego, IQ, szybkością przetwarzania, przypomnieniem bezpośrednim i opóźnionym. Wyniki wskazują na potrzebę dalszych badań.
Zobacz badanieSamotny mózg: Zgodność teorii samotności z danymi z badań neuroobrazowania
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 0
Rok: 2025
Autorzy: Flora Blandl, Naomi I Eisenberger
Czasopismo: Annals of the New York Academy of Sciences
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność zwiększa uwagę i wrażliwość na zagrożenia społeczne, co może sprzyjać samoprzetrwaniu i ponownemu połączeniu społecznemu.
Streszczenie: W tym przeglądzie podsumowano teoretyczne wyjaśnienia, jak samotność zmienia uwagę i przetwarzanie informacji społecznych, a następnie zbadano, czy wyniki z funkcjonalnych badań obrazowania rezonansu magnetycznego (fMRI) potwierdzają te efekty.
Zobacz badanieZwiązek samotności z 10-letnim ryzykiem demencji i wczesnymi markerami podatności na neurokognitywny spadek
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 63
Rok: 2022
Autorzy: J. Salinas, A. Beiser, J. Samra, A. O’Donnell, C. DeCarli, M. Gonzales, Hugo J. Aparicio, S. Seshadri
Czasopismo: Neurology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem demencji oraz gorszymi wynikami neurokognitywnymi związanymi z chorobą Alzheimera i pokrewnymi demencjami.
Streszczenie: Samotność była związana z wyższym ryzykiem demencji w ciągu 10 lat oraz gorszymi wynikami funkcji wykonawczej, mniejszym całkowitym objętościami mózgu i większymi uszkodzeniami białej substancji.
Zobacz badanieNeurobiologia samotności, izolacji i utraty: Integracja perspektyw ludzkich i zwierzęcych
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 42
Rok: 2022
Autorzy: Erika M. Vitale, Adam S. Smith
Czasopismo: Frontiers in Behavioral Neuroscience
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność i izolacja społeczna u ludzi i zwierząt są związane z dysfunkcją w regionach mózgu regulujących motywację i odpowiedź na stres, z podobnymi objawami fizjologicznymi i neurochemicznymi regulatorami.
Streszczenie: Izolacja społeczna i samotność, zarówno u ludzi, jak i u zwierząt, są związane z dysfunkcją w układzie limbicznym i striatum brzusznym – obszarach mózgu, które regulują motywację i odpowiedź na stres. Towarzyszą temu objawy fizjologiczne, takie jak zwiększenie poziomów kortyzolu. Choć badania z wykorzystaniem modeli zwierzęcych nie są doskonałe, wykazują podobne objawy, takie jak wzrost kortykosteronu i zmiany w motywacji oraz reaktywności na stres.
Zobacz badanieCzy samotność przyczynia się do łagodnych zaburzeń poznawczych i demencji? Metaanaliza badań longitudinalnych
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 226
Rok: 2019
Autorzy: E. Lara, Natalia Martín-María, A. de la Torre-Luque, A. Koyanagi, D. Vancampfort, A. Izquierdo, M. Miret
Czasopismo: Ageing Research Reviews
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest pozytywnie związana z większym ryzykiem demencji, ale dowody sugerują również potencjalny wpływ na łagodne zaburzenia poznawcze.
Zobacz badanieStrukturalne korelaty mózgowe samotności u starszych dorosłych
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 75
Rok: 2019
Autorzy: Sandra Düzel, J. Drewelies, D. Gerstorf, I. Demuth, E. Steinhagen-Thiessen, U. Lindenberger, S. Kühn
Czasopismo: Scientific Reports
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Większa samotność u starszych dorosłych jest związana z mniejszymi objętościami szarej substancji w regionach mózgu zaangażowanych w przetwarzanie poznawcze i regulację emocji.
Zobacz badanieInterakcje między mózgiem a ciałem leżące u podstaw związku samotności ze zdrowiem psychicznym i fizycznym
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 94
Rok: 2020
Autorzy: Lisa Quadt, Giulia Esposito, H. Critchley, S. Garfinkel
Czasopismo: Neuroscience & Biobehavioral Reviews
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne, z potencjalnymi mechanizmami leżącymi u podstaw cyklu biopsychospołecznego.
Zobacz badaniePozytywne i negatywne funkcje emocjonalne związane z samotnością: przegląd badań behawioralnych i neuroobrazowania
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 6
Rok: 2023
Autorzy: Qianyi Luo, Robin Shao
Czasopismo: Psychoradiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest negatywnie skorelowana z ogólnymi emocjami pozytywnymi i pozytywnie skorelowana z emocjami negatywnymi, z modelem bivalencji wspierającym tę zależność.
Streszczenie: Samotność jest związana z wysoką prevalencją poważnych chorób psychiatrycznych, takich jak depresja. Badania wykazały, że samotność jest negatywnie skorelowana z emocjami pozytywnymi, a pozytywnie z emocjami negatywnymi. Istnieje również ograniczone dowody na to, że samotność wykazuje negatywne i pozytywne korelacje z emocjami w układach mózgowych.
Zobacz badanieSamotność i ryzyko demencji
Typ badania: Badanie obserwacyjne
Liczba cytowań: 242
Rok: 2018
Autorzy: A. Sutin, Y. Stephan, Martina Luchetti, A. Terracciano
Czasopismo: The journals of gerontology. Series B, Psychological sciences and social sciences
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność wiąże się z 40% wyższym ryzykiem demencji, niezależnie od izolacji społecznej i innych czynników ryzyka.
Streszczenie: Cox proportional hazards regression wskazała, że samotność była związana z 40% wyższym ryzykiem demencji. Zależność ta utrzymywała się po uwzględnieniu izolacji społecznej oraz klinicznych, behawioralnych i genetycznych czynników ryzyka.
Zobacz badanieMetaanalityczne dowody na model kontroli poznawczej samotności w przetwarzaniu emocji
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 24
Rok: 2022
Autorzy: N. Wong, Sammi T.S.T. Mabel-Kenzie, Chemin Lin, Chih-Mao Huang, Ho-Ling Liu, S. Lee, Tatia M. C. Lee
Czasopismo: Neuroscience & Biobehavioral Reviews
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność uruchamia sieci kontroli poznawczej, prowadząc do zaburzeń emocjonalnych poprzez wyczerpanie zasobów poznawczych i regulowanie tendencji do faworyzowania nagród społecznych.
Zobacz badanieWpływ samotności na depresję: Metaanaliza
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 522
Rok: 2018
Autorzy: E. Erzen, Özkan Çıkrıkçı
Czasopismo: International Journal of Social Psychiatry
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność ma umiarkowanie istotny wpływ na depresję, bez występowania zmiennych moderujących w tej metaanalizie.
Streszczenie: Samotność jest czynnikiem ryzyka rozwoju depresji. W badaniu uwzględniono 88 badań z grupą próbną liczącą 40 068 osób. Wyniki wskazują na znaczący wpływ samotności na depresję.
Zobacz badanieSamotność jako podejście do regulacji emocjonalnej
Typ badania: Badanie eksperymentalne
Liczba cytowań: 181
Rok: 2018
Autorzy: T. Nguyen, Richard M. Ryan, E. Deci
Czasopismo: Personality and Social Psychology Bulletin
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność ogólnie zmniejsza emocje o wysokiej intensywności, prowadząc do relaksacji i redukcji stresu, gdy jednostki aktywnie decydują o byciu samotnymi.
Streszczenie: Badanie wykazało, że samotność ma efekt deaktywacji, zmniejszając emocje o wysokiej intensywności pozytywne i negatywne. Samotność sprzyja relaksacji i redukcji stresu, gdy osoby aktywnie decydują o byciu samotnymi.
Zobacz badanieStres i postrzegana izolacja społeczna (samotność)
Typ badania: Przegląd systematyczny
Liczba cytowań: 147
Rok: 2019
Autorzy: D. Campagne
Czasopismo: Archives of gerontology and geriatrics
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Stres odgrywa rolę współprzyczynową lub prodromalną w samotności, sugerując konieczność połączenia wczesnego leczenia stresu medycznego i psychologicznego w przypadku incydentalnej i klinicznej samotności.
Zobacz badanieSamotność ma znaczenie: teoretyczny i empiryczny przegląd konsekwencji i mechanizmów
Typ badania: Przegląd literatury
Liczba cytowań: 3397
Rok: 2010
Autorzy: L. Hawkley, J. Cacioppo
Czasopismo: Annals of Behavioral Medicine
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność negatywnie wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne, a interwencje powinny uwzględniać jej społeczne i behawioralne skutki, aby skutecznie zmniejszać jej konsekwencje.
Streszczenie: Samotność zwiększa czujność na zagrożenia i podnosi poczucie wrażliwości, wywołując pragnienie ponownego połączenia się z innymi. Mechanizmy te są odpowiedzialne za zmniejszenie jakości snu i wzrost chorobowości i śmiertelności. Istnieje potrzeba bardziej skutecznych interwencji zmniejszających skutki samotności.
Zobacz badanieSamotność i początek nowych problemów zdrowia psychicznego w ogólnej populacji
Typ badania: Metaanaliza
Liczba cytowań: 116
Rok: 2022
Autorzy: Farhana Mann, Jingyi Wang, E. Pearce, Ruimin Ma, M. Schlief, B. Lloyd-Evans, Sarah Ikhtabi, Sonia Johnson
Czasopismo: Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology
Ranking czasopisma: 1
Główne wnioski: Samotność jest związana z początkiem depresji i innych powszechnych problemów zdrowia psychicznego w ogólnej populacji.
Streszczenie: W metaanalizie oszacowano ryzyko rozwoju nowych przypadków depresji u dorosłych, którzy często doświadczali samotności. Wyniki wskazują na zwiększone ryzyko nowego wystąpienia depresji, lęku i samookaleczeń.
Zobacz badanie