Spożywanie posiłków w pośpiechu, bez uważności

Związek między tempem jedzenia a zespołem metabolicznym: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 14

Rok: 2021

Autorzy: Shu-qian Yuan, Y. Liu, Wei Liang, Feifei Li, Yuan Zeng, Yinyue Liu, Shuxian Huang, Quanyuan He, B. Quach, Jiao Jiao, J. Baker, Yide Yang

Czasopismo: Frontiers in Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Szybsze jedzenie jest istotnie powiązane z zespołem metabolicznym i jego składowymi, co sugeruje, że interwencje mające na celu spowolnienie tempa jedzenia mogą być korzystne w zarządzaniu zespołem metabolicznym.

Streszczenie: Cel: Celem tego przeglądu było systematyczne podsumowanie oraz przeprowadzenie metaanalizy związku pomiędzy tempem jedzenia a zespołem metabolicznym (MetS). Metody: Zgodnie z wytycznymi PRISMA przeszukano cztery bazy danych (PubMed, Web of Science, MEDLINE i EMBASE) do marca 2021, aby zidentyfikować odpowiednie artykuły na podstawie szeregu kryteriów włączenia i wykluczenia. Heterogeniczność oceniano za pomocą statystyki I2. Za pomocą modeli efektów losowych obliczono łączone ilorazy szans (OR) i 95% CI w celu oceny związku tempa jedzenia z MetS i jego komponentami, w tym otyłością brzuszną, ciśnieniem tętniczym, cholesterolem HDL, triglicerydami (TG) oraz glikemią na czczo (FPG). Wyniki: Spośród 8500 początkowych wyników systematycznego przeszukiwania, do analizy włączono 29 badań o umiarkowanej do wysokiej jakości, obejmujących łącznie 465 155 uczestników. Metaanaliza wykazała, że szybsze jedzenie istotnie wiązało się z wyższym ryzykiem MetS (OR = 1,54; 95% CI: 1,27–1,86), otyłości brzusznej (OR = 1,54; 95% CI: 1,37–1,73), podwyższonego ciśnienia tętniczego (OR = 1,26; 95% CI: 1,13–1,40), niskiego HDL (OR = 1,23; 95% CI: 1,15–1,31), podwyższonych TG (OR = 1,29; 95% CI: 1,18–1,42) oraz podwyższonej glikemii na czczo (OR = 1,16; 95% CI: 1,06–1,27) w porównaniu do powolnego jedzenia. Wnioski: Wyniki przeglądu wskazują, że tempo jedzenia jest istotnie powiązane z MetS i jego komponentami. Interwencje polegające na spowolnieniu tempa jedzenia mogą być korzystne w zarządzaniu MetS. Rejestracja przeglądu systematycznego: https://www.crd.york.ac.uk/prospero/display_record.php?ID=CRD42021242213, numer: CRD42021242213.

Późne izokaloryczne jedzenie zwiększa głód, zmniejsza wydatkowanie energii i modyfikuje szlaki metaboliczne u dorosłych z nadwagą i otyłością

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 77

Rok: 2022

Autorzy: N. Vujović, Matthew J. Piron, J. Qian, S. Chellappa, A. Nedeltcheva, David Barr, S. Heng, Kayla Kerlin, Suhina Srivastav, Wei Wang, B. Shoji, M. Garaulet, M. Brady, F. Scheer

Czasopismo: Cell Metabolism

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Późne jedzenie zwiększa głód, zmniejsza wydatkowanie energii i modyfikuje szlaki metaboliczne, potencjalnie zwiększając ryzyko otyłości u dorosłych z nadwagą lub otyłością.

Modelowanie mechanizmów leżących u podstaw metabolicznych korzyści z jedzenia o ograniczonym czasie

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: Susan K. Fried

Czasopismo: Obesity

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie sprzyja zdrowiu metabolicznemu poprzez zwiększenie uwalniania glicerolu z tkanki tłuszczowej, ale potrzebne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć złożone mechanizmy regulujące lipolizę.

Streszczenie: Częste jedzenie przez cały czas czuwania prowadzi do utrzymania stałego poziomu hormonów i substratów metabolicznych, co może powodować insulinooporność i dysfunkcję metaboliczną. Coraz więcej dowodów wskazuje, że spożywanie posiłków o określonych porach (czyli w ramach posiłków) sprzyja elastyczności metabolicznej i zdrowiu. Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE), zwłaszcza wczesne w ciągu dnia, może promować mobilizację tłuszczu, ale mechanizmy leżące u podstaw tych efektów są słabo poznane. W tym numerze czasopisma Obesity, Zambrano i in. wykorzystują model hodowli komórkowej do zbadania tego zagadnienia. Spożywanie posiłku powoduje zmiany metaboliczne sprzyjające magazynowaniu tłuszczu i hamujące lipolizę. W stanie głodu niższy poziom insuliny i przejściowy wzrost impulsów nerwowych uruchamiają mobilizację tłuszczu. Komórki tłuszczowe integrują te i inne sygnały hormonalne, aby regulować metabolizm i zachować elastyczność metaboliczną. Czynniki te nakładają się na oscylacje okołodobowe. Różne typy komórek w tkance tłuszczowej modulują mikrośrodowisko parakrynne. Modelowanie TRE opierało się na kontrolowanym karmieniu i głodzeniu próbek tkanki tłuszczowej, a głównym wynikiem było zwiększenie uwalniania glicerolu wraz z upływem czasu od ostatniego 'posiłku'. Wnioski z tego modelu mają ograniczenia związane z fizjologiczną istotnością zastosowanych warunków i brakiem uwzględnienia czynników hormonalnych. Oceniono tylko podstawowe uwalnianie glicerolu, bez analizy kluczowych białek czy szlaków lipolizy. Autorzy podkreślają złożoność badania mechanizmów metabolicznych w warunkach in vitro. Niniejsza praca wskazuje na potencjalną rolę lipolizy w efektach TRE na zdrowie metaboliczne oraz na trudności w badaniu tej tematyki.

Przedłużone, kontrolowane jedzenie w ciągu dnia w porównaniu z opóźnionym jedzeniem – wpływ na masę ciała i metabolizm

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 69

Rok: 2020

Autorzy: K. Allison, C. M. Hopkins, Madelyn Ruggieri, A. Spaeth, R. Ahima, Zhe Zhang, Deanne M. Taylor, N. Goel

Czasopismo: Current Biology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Ośmiotygodniowy schemat jedzenia w ciągu dnia sprzyja utracie masy ciała i poprawia metabolizm energetyczny oraz poziom insuliny u dorosłych z BMI 19-27 kg/m² w porównaniu do opóźnionego jedzenia.

Jedzenie o ograniczonym czasie i zespół metaboliczny: aktualny stan wiedzy i perspektywy

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 74

Rok: 2021

Autorzy: I. Świątkiewicz, A. Woźniak, P. Taub

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) wykazuje potencjał poprawy zdrowia kardiometabolicznego u osób z zespołem metabolicznym, mogąc zmniejszać długoterminowe ryzyko oraz poprawiać ogólny stan zdrowia.

Streszczenie: Zespół metaboliczny (MetS) występuje u ok. 30% dorosłych i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy. MetS obejmuje skupienie kilku czynników ryzyka: otyłości brzusznej, podwyższonej glikemii na czczo, dyslipidemii i nadciśnienia. Nieregularne wzorce jedzenia, takie jak spożywanie posiłków przez wydłużony czas w ciągu dnia oraz nieregularność posiłków, są powszechne u osób z MetS. Rozbieżność między rytmem okołodobowym a czasem jedzenia prowadzi do zaburzeń metabolicznych i pogorszenia zdrowia kardiometabolicznego. Nowe podejścia mające na celu przywrócenie rytmów dobowych poprzez modyfikację czasu i długości jedzenia stanowią obiecującą strategię. Ograniczanie okna żywieniowego w ciągu dnia (TRE) może poprawiać wyniki metaboliczne. Pilotażowe badania TRE wykazały, że taka interwencja jest wykonalna i przynosi poprawę masy ciała, ilości tłuszczu, otyłości brzusznej, lipidów aterogennych i ciśnienia tętniczego – nawet bez zmiany ilości spożywanego jedzenia lub aktywności fizycznej. Artykuł podsumowuje obecne badania dotyczące TRE u osób z MetS lub jego komponentami, omawia dowody kliniczne i perspektywy tej strategii. Dotychczasowe badania pilotażowe wskazują na potrzebę szerzej zakrojonych badań klinicznych w celu potwierdzenia skuteczności TRE w redukcji ryzyka metabolicznego i poprawy zdrowia.

Korzystne efekty jedzenia o ograniczonym czasie w chorobach metabolicznych: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 162

Rok: 2020

Autorzy: Shinje Moon, Jiseung Kang, Sang Hyun Kim, H. Chung, Y. Kim, J. Yu, S. Cho, C. Oh, Tae Kim

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) skutecznie zmniejsza masę ciała, ilość tłuszczu i poprawia parametry kardiometaboliczne u osób z nadwagą lub otyłością.

Streszczenie: Różne szlaki behawioralne i fizjologiczne podlegają dobowemu rytmowi. Homeostaza metaboliczna jest regulowana przez rytm dobowy. Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) jest odmianą postu przerywanego opartą na rytmie dobowym. Celem badania była systematyczna analiza efektów TRE na masę ciała, skład ciała i inne parametry metaboliczne. Przejrzano artykuły z PubMed, EMBASE i Cochrane Library obejmujące próby kliniczne porównujące TRE z regularną dietą. Do metaanalizy włączono 19 badań. TRE istotnie obniżało masę ciała (średnia różnica -0,90 kg; 95% CI: -1,71 do -0,10) i masę tłuszczu (-1,58 kg; 95% CI: -2,64 do -0,51), przy zachowaniu beztłuszczowej masy ciała. TRE korzystnie wpływało na ciśnienie skurczowe (-3,07 mmHg), glikemię na czczo (-2,96 mg/dl) oraz profil lipidowy (triglicerydy -11,60 mg/dl). TRE jest obiecującą strategią terapeutyczną w kontroli masy ciała i dysfunkcji metabolicznych u osób z nadwagą lub otyłością. Potrzebne są dalsze duże badania kliniczne.

Post przerywany i zdrowie metaboliczne

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 147

Rok: 2022

Autorzy: I. Vasim, C. Majeed, M. DeBoer

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Post przerywany może prowadzić do utraty masy ciała i poprawy zdrowia metabolicznego, stanowiąc potencjalną opcję dla osób przybierających na wadze przy standardowym sposobie odżywiania.

Streszczenie: Rosnąca skala epidemii otyłości wymusza poszukiwanie nowych i skutecznych metod kontroli masy ciała. Jedną z opcji jest post przerywany, obejmujący różne schematy czasowe: post naprzemienny, inne warianty pełnodniowe oraz jedzenie o ograniczonym czasie (wszystkie posiłki w 6-godzinnym oknie, 18 godzin postu). Schematy te mają korzystne efekty metaboliczne poprzez okresowe przechodzenie na spalanie kwasów tłuszczowych i produkcję ciał ketonowych. Skutkują ogólnym spadkiem masy ciała i poprawą profilu lipidowego oraz ciśnienia. Konieczne są dalsze badania dotyczące długoterminowych skutków, a pewne stany zdrowotne wykluczają tę metodę, jednak post przerywany powinien być rozważany u osób, które mają problem z kontrolą wagi przy standardowej diecie.

Związek nawyków jedzenia nocą z zespołem metabolicznym i jego komponentami: badanie podłużne

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 127

Rok: 2018

Autorzy: J. Yoshida, E. Eguchi, Kenjiro Nagaoka, Tatsuo Ito, K. Ogino

Czasopismo: BMC Public Health

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Zarówno jedzenie kolacji tuż przed snem, jak i przekąski po kolacji są powiązane z zespołem metabolicznym u kobiet, natomiast nie mają takiego związku u mężczyzn.

Streszczenie: Jedzenie nocą stanowi czynnik ryzyka zespołu metabolicznego i otyłości. Celem badania było sprawdzenie, czy kolacja tuż przed snem, przekąski po kolacji lub ich połączenie są powiązane z zespołem metabolicznym i jego składowymi w dużej kohorcie japońskiej. Przebadano 8153 osoby w wieku 40–54 lat w latach 2009–2010 i 2013–2014. Oceniono iloraz szans MetS i jego komponentów u osób z oboma nawykami przez średnio 3,9 roku. Skorygowany iloraz szans otyłości dla osób z oboma nawykami wobec tych bez tych nawyków wyniósł 2,11 (95% CI: 1,42–3,15) dla mężczyzn i 3,02 (95% CI: 1,72–5,29) dla kobiet. Wśród kobiet oba nawyki wykazały efekt supra-adduktywny na rozwój otyłości. U kobiet występował związek pomiędzy nawykami jedzenia nocą a MetS, podczas gdy u mężczyzn go nie zaobserwowano. Oba nawyki wiązały się z dyslipidemią u obu płci. Wskazuje to na potrzebę edukacji i interwencji u osób z nocnymi nawykami jedzenia.

Jedzenie o ograniczonym czasie poprawia kontrolę glikemii i redukuje szlaki zużywające energię w tkance tłuszczowej u ludzi

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 30

Rok: 2022

Autorzy: Lijun Zhao, Amy T. Hutchison, Bo Liu, Crystal L Yates, X. T. Teong, G. Wittert, C. Thompson, Leanne Nguyen, John Au, Emily N. C. Manoogian, H. Le, April E Williams, Satchidananda Panda, S. Banks, L. Heilbronn

Czasopismo: Nutrition

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie poprawia kontrolę glikemii i ogranicza szlaki energetyczne w tkance tłuszczowej u mężczyzn z otyłością.

Związek między szybkim tempem jedzenia a metabolicznie powiązaną stłuszczeniową chorobą wątroby: wieloośrodkowe badanie przekrojowe i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 2

Rok: 2024

Autorzy: Miao Zhang, Xiaoyang Sun, Xiaopeng Zhu, Lili Zheng, Yufang Bi, Qiang Li, Lirong Sun, Fusheng Di, Yushan Xu, Dalong Zhu, Yanyan Gao, Yuqian Bao, Yao Wang, Lanjie He, Chenmin Fan, Xin Gao, Jian Gao, Mingfeng Xia, H. Bian

Czasopismo: Nutrition & Diabetes

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Częste szybkie jedzenie (co najmniej 2 razy w tygodniu) jest powiązane ze zwiększonym ryzykiem metabolicznej stłuszczeniowej choroby wątroby.

Metaboliczna skuteczność jedzenia o ograniczonym czasie u dorosłych: przegląd systematyczny i metaanaliza randomizowanych badań kontrolowanych

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 39

Rok: 2022

Autorzy: Lili Liu, Wei Chen, Dan Wu, Fang Hu

Czasopismo: The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie może skutecznie poprawiać zdrowie metaboliczne u osób nieotyłych, zwłaszcza u osób z nadwagą.

Streszczenie: Celem badania była aktualna metaanaliza oceniająca skuteczność jedzenia o ograniczonym czasie (TRE) na utratę masy ciała i parametry metaboliczne u dorosłych. Analizie poddano 17 randomizowanych badań kontrolowanych obejmujących 899 uczestników. TRE istotnie zmniejszało masę ciała (średnia różnica: -1,60 kg) oraz masę tłuszczu (-1,48 kg). W podgrupie osób z nadwagą efekty były najbardziej widoczne. TRE wpływało także korzystnie na poziom triglicerydów, cholesterolu całkowitego i LDL. Nie obserwowano istotnych efektów na obwód w talii, BMI, HbA1c ani ciśnienie krwi. TRE może być skutecznym sposobem poprawy metabolizmu, zwłaszcza u osób z nadwagą.

Metaboliczne skutki późnej kolacji u zdrowych ochotników – randomizowane badanie krzyżowe

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 88

Rok: 2020

Autorzy: C. Gu, N. Brereton, A. Schweitzer, M. Cotter, D. Duan, E. Børsheim, R. Wolfe, L. Pham, V. Polotsky, J. Jun

Czasopismo: The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Spożywanie kolacji późnym wieczorem prowadzi do nocnej nietolerancji glukozy i obniżonej oksydacji kwasów tłuszczowych, co przy powtarzaniu może sprzyjać rozwojowi otyłości.

Streszczenie: Spożywanie kalorii późno w ciągu dnia jest powiązane z otyłością i zespołem metabolicznym. Celem badania była ocena wpływu późnej kolacji na nocny metabolizm u zdrowych osób. W randomizowanym badaniu krzyżowym porównano skutki spożycia kolacji o 18:00 (routynowa) vs. 22:00 (późna) z zachowaniem stałego okresu snu. Uczestnicy otrzymywali izokaloryczny posiłek z oznacznikiem lipidowym. Po późnej kolacji obserwowano wyższe glikemie, opóźniony szczyt triglicerydów, niższą oksydację kwasów tłuszczowych oraz wyższy poziom kortyzolu w nocy. Zmiany te były wyraźniejsze u osób o wcześniejszym chronotypie snu. Wyniki sugerują, że nawyk późnego jedzenia może sprzyjać otyłości.

Metaboliczne skutki zmiany częstotliwości i czasu posiłków – czy pora jedzenia ma znaczenie?

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 74

Rok: 2016

Autorzy: Amy T. Hutchison, L. Heilbronn

Czasopismo: Biochimie

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wydłużenie okresu postu między posiłkami może korzystnie wpływać na masę ciała i zdrowie metaboliczne, ale aby uzyskać optymalne korzyści należy także brać pod uwagę czas posiłków.

Różnice chronotypu a skład ciała, spożycie pokarmów i zachowania żywieniowe: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 62

Rok: 2022

Autorzy: Carlien van der Merwe, M. Münch, R. Kruger

Czasopismo: Advances in Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Osoby o wieczornym chronotypie częściej mają nadwagę/otyłość i gorsze zdrowie metaboliczne, co wiąże się z niezdrowymi zachowaniami żywieniowymi i niekorzystnym rozkładem posiłków.

Streszczenie: Czas i skład posiłków są ważnymi czynnikami synchronizującymi zegary biologiczne u ludzi. Jedzenie o nieodpowiedniej porze (np. w nocy) może prowadzić do desynchronizacji zegarów i pogorszenia zdrowia metabolicznego (np. przyrost masy ciała, otyłość). Bardzo późny lub wczesny chronotyp wpływa na preferowane godziny posiłków, a to z kolei na rytmy dobowo-metaboliczne. Większość badań pokazuje, że osoby wieczorne częściej mają niekorzystny rozkład posiłków, co przekłada się na gorsze wskaźniki metaboliczne oraz większą częstość nadwagi i otyłości.

Czas spożycia śniadania, lunchu i kolacji – wpływ na otyłość i ryzyko metaboliczne

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 153

Rok: 2019

Autorzy: Jesus Lopez-Minguez, P. Gómez‐Abellán, M. Garaulet

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Nietypowe godziny jedzenia mogą zakłócać rytm okołodobowy, co potencjalnie prowadzi do niekorzystnych skutków, takich jak otyłość i ryzyko metaboliczne.

Streszczenie: Jedzenie jest kluczowe dla przetrwania. Czas posiłków synchronizuje narządy odpowiedzialne za trawienie i metabolizm. Modele zwierzęce wskazują, że czas jedzenia jest głównym synchronizatorem zegarów peryferyjnych. Przegląd ten analizuje badania dotyczące wpływu czasu śniadania, lunchu i kolacji na metabolizm i czynniki związane z otyłością. Przedstawiono również mechanizmy mogące tłumaczyć efekt prootyłościowy późnego jedzenia. Wniosek: Nietypowe godziny posiłków mogą powodować zakłócenia rytmu okołodobowego, prowadząc do niekorzystnych następstw zdrowotnych.

Jedzenie o ograniczonym czasie: strategia dietetyczna w profilaktyce i leczeniu zaburzeń metabolicznych

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 49

Rok: 2021

Autorzy: B. Schuppelius, Beeke Peters, A. Ottawa, O. Pivovarova-Ramich

Czasopismo: Frontiers in Endocrinology

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie może pomóc zapobiegać i leczyć zaburzenia glukozy i lipidów, ale potrzebne są lepiej kontrolowane badania, by potwierdzić te efekty i personalizować interwencje.

Streszczenie: Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) polega na ograniczeniu okna jedzenia w ciągu doby. Współczesne nawyki charakteryzują się długimi i nieregularnymi oknami żywieniowymi, co może zwiększać ryzyko otyłości, cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych. Coraz więcej badań sugeruje, że TRE może wspierać odchudzanie i poprawę zdrowia metabolicznego, ale dane są niejednoznaczne. Artykuł przegląda wpływ TRE na metabolizm glukozy i lipidów. W wielu badaniach obserwowano obniżenie glikemii na czczo, poprawę insulinooporności oraz spadek trójglicerydów i cholesterolu. Część badań nie wykazała jednak efektów lub nawet pogorszenia parametrów metabolicznych, co może wynikać z różnych protokołów i grup badanych. Podsumowując, TRE to atrakcyjna i łatwa do wdrożenia strategia, ale wymaga dalszych dobrze kontrolowanych badań klinicznych.

Czas posiłków i metabolizm energetyczny podczas snu

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 10

Rok: 2023

Autorzy: Rikako Yoshitake, Insung Park, H. Ogata, N. Omi

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie przez dłuższy okres może zmniejszać ilość spożywanej energii i masę ciała, przy czym największe efekty obserwuje się przy wcześniejszym oknie jedzenia niż w południowym.

Streszczenie: Istnieje związek fizjologiczny między snem a jedzeniem. Niewystarczająca ilość snu zwiększa ryzyko przejadania się i przyrostu masy ciała. Mechanizmy obejmują działanie oreksyny i insuliny. Przeglądano wpływ czasu spożycia posiłków na sen i metabolizm. Jedzenie o ograniczonym czasie wpływa na czasowy przebieg metabolizmu, ale nie na całkowity dobowy wydatek energii. W warunkach swobodnych, wydłużone okno TRE (4–16 tygodni) zmniejsza ilość spożywanej energii i masę ciała, przy czym wcześniejsze okno jest korzystniejsze niż południowe. Nie zaobserwowano negatywnego wpływu na subiektywną jakość snu.

Kiedy jeść: znaczenie wzorców jedzenia w zdrowiu i chorobie

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 55

Rok: 2019

Autorzy: Emily N. C. Manoogian, A. Chaix, Satchidananda Panda

Czasopismo: Journal of Biological Rhythms

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Stały dobowy cykl jedzenia i postu może wspierać zdrowy zegar biologiczny i optymalizować metabolizm, podczas gdy jedzenie i picie w stanie senności i ciemności może zaburzać ten system i pogarszać metabolizm.

Streszczenie: Zegary okołodobowe występują niemal w każdej komórce i koordynują nasze codzienne zachowania (sen, jedzenie) oraz procesy fizjologiczne (wydzielanie hormonów, funkcja serca). Zegary dostosowują się do bodźców środowiskowych, takich jak światło i pożywienie, aby zsynchronizować nasze ciało z otoczeniem. Gdy zegary biologiczne są rozregulowane względem środowiska, zdrowie może być negatywnie dotknięte. Na przykład organizm najlepiej radzi sobie z trawieniem pokarmu w dzień, gdy jesteśmy aktywni i jest jasno. Spożywanie pokarmu wtedy, gdy organizm oczekuje snu i ciemności, może zakłócać metabolizm. Stały cykl jedzenia i postu wspiera zdrowie i optymalny metabolizm.

Chronoodżywianie w cukrzycy typu 2 i otyłości: przegląd narracyjny

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 12

Rok: 2024

Autorzy: L. Verde, Tonia Di Lorenzo, S. Savastano, Annamaria Colao, L. Barrea, G. Muscogiuri

Czasopismo: Diabetes/Metabolism Research and Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Chronoodżywianie, oparte na zegarze biologicznym, może znacząco wpływać na zdrowie metaboliczne i samopoczucie; regularne posiłki i przekąski są korzystne dla ogólnego zdrowia.

Streszczenie: Chronoodżywianie to sposób żywienia zgodny z biologicznym zegarem dobowym, uwzględniający rozkład energii, regularność i częstotliwość posiłków oraz ich wpływ na zdrowie metaboliczne. Coraz więcej dowodów wskazuje, że czas i częstotliwość posiłków mają znaczący wpływ na otyłość, cukrzycę typu 2, choroby sercowo-naczyniowe i inne przewlekłe schorzenia. Współczesny tryb życia sprzyja pomijaniu śniadania i jedzeniu późno w nocy, co zaburza rytm dobowy i negatywnie wpływa na kontrolę masy ciała oraz metabolizm glukozy. Niektóre badania wskazują na związek pomijania śniadania z insulinoopornością i cukrzycą typu 2. Przegląd podsumowuje wyniki badań epidemiologicznych i interwencyjnych dotyczących wpływu czasu posiłków i spożycia makroskładników na otyłość i cukrzycę.

Wpływ jedzenia o ograniczonym czasie i diety niskowęglowodanowej na zdrowie psychospołeczne i apetyt u osób z zespołem metabolicznym: analiza wtórna randomizowanego badania kontrolowanego

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 1

Rok: 2024

Autorzy: Yixuan Zheng, Xin Wang, Jingya Wang, Jing Yang, Ting Wang, Qian Li, Wenzhi Zhu, Yue Wang, Jing Sui, Wei Qiang, Hui Guo, Yanan Wang, Bingyin Shi, Mingqian He

Czasopismo: Clinical Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie oraz dieta niskowęglowodanowa w połączeniu mogą poprawiać jakość życia, sen, nastrój, apetyt i hormony metaboliczne u osób z zespołem metabolicznym.

Wpływ wczesnego jedzenia o ograniczonym czasie na markery metaboliczne i skład ciała u osób z nadwagą lub otyłością

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 1

Rok: 2024

Autorzy: Dalila Rubí Mena-Hernández, G. Jiménez-Domínguez, José D. Méndez, Viridiana Olvera-Hernández, Mirian C. Martínez-López, Crystell G. Guzmán-Priego, Zeniff Reyes-López, Meztli Ramos-García, I. Juárez-Rojop, Selene S. Zavaleta-Toledo, J. Ble-Castillo

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wczesne jedzenie o ograniczonym czasie (eTRE) nie wykazało korzystnych efektów w zakresie metabolizmu glukozy i lipidów, składu ciała, subiektywnego apetytu ani ciśnienia tętniczego u osób z nadwagą lub otyłością.

Streszczenie: Celem badania była ocena wpływu wczesnego jedzenia o ograniczonym czasie (eTRE) na markery metaboliczne i skład ciała u osób z nadwagą lub otyłością. Siedemnaście osób ukończyło randomizowane, krzyżowe badanie kliniczne z grupą kontrolną. Wzięło w nim udział dwanaście kobiet i pięciu mężczyzn, średnia wieku 25,8 ± 10,0 lat i BMI 32,0 ± 6,3 kg/m2. Interwencja eTRE obejmowała 16 godzin postu (15:00–07:00) i 8 godzin dowolnego jedzenia (07:00–15:00) (schemat 16:8). Badanie obejmowało cztery tygodnie interwencji i czterotygodniowy okres wypłukiwania. Dokonywano pomiarów masy ciała, obwodu talii i bioder oraz analizy składu ciała. Pobierano również próbki krwi do oznaczeń biochemicznych. W analizie przed-po u kobiet zaobserwowano spadek masy ciała i BMI po eTRE, ale nie był on istotny w porównaniu z grupą kontrolną. eTRE nie wpłynęło na pozostałe pomiary antropometryczne, parametry biochemiczne, glikemię i insulinooporność, ciśnienie tętnicze ani subiektywny apetyt. Podsumowując, eTRE nie wywołało korzystnych efektów w zakresie metabolizmu glukozy i lipidów, składu ciała, apetytu ani ciśnienia tętniczego. Wyniki te mogą wynikać ze specyfiki populacji i krótkiego czasu interwencji.

Wpływ jedzenia o ograniczonym czasie na jakość snu i skład ciała: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 0

Rok: 2025

Autorzy: B. A. de Sousa, Amanda C Q Silva, M. L. A. Ferreira, J. P. L. de Oliveira, Camila M de Melo

Czasopismo: Nutrition Reviews

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie skutecznie zmniejsza masę ciała i ilość tłuszczu, ale większość badań nie wykazała istotnego wpływu na parametry snu.

Streszczenie: Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) to podejście dietetyczne polegające na konsolidacji spożycia energii w określonym oknie w ciągu dnia. Może być alternatywą dla utraty masy ciała i potencjalnie wpływać na jakość snu. Celem pracy był przegląd aktualnej literatury dotyczącej efektów TRE na jakość snu i skład ciała u dorosłych. Przeszukano bazy PubMed, Scopus, Web of Science i BVS/Bireme do maja 2024 r. Włączone artykuły obejmowały badania kliniczne (kontrolowane i niekontrolowane) z udziałem osób powyżej 18 roku życia. Interwencje musiały obejmować kontrolę czasu jedzenia, a skład ciała mógł być oceniany dowolną zwalidowaną metodą; sen – metodą polisomnografii, aktigrafii lub kwestionariuszy. W przeglądzie ujęto 11 badań (od 19 do 137 uczestników, większość kobiet). W 7 badaniach stosowano 8-godzinne okno TRE, interwencje trwały 4–12 miesięcy. Wszystkie badania wykazały redukcję masy ciała, a 9 – spadek masy tłuszczu, w tym 2 także tłuszczu trzewnego. Żadne z badań nie wykazało istotnych zmian w długości snu po TRE. Jedno badanie wykazało subiektywne pogorszenie snu (skrócenie czasu snu, wydłużenie latencji, obniżenie efektywności). Wnioski: TRE wydaje się skuteczne w redukcji masy ciała i tłuszczu, ale większość badań nie wykazuje wpływu na parametry snu. Brakuje jednak standaryzowanych metod oceny snu.

Wpływ jedzenia o ograniczonym czasie na wydolność tlenową, skład ciała i markery zdrowia metabolicznego u zdrowych mężczyzn-amatorów biegaczy: randomizowane badanie krzyżowe

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 3

Rok: 2024

Autorzy: Joana M Correia, P. Pezarat-Correia, Cláudia Minderico, Jorge Infante, Goncalo V. Mendonca

Czasopismo: Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie w połączeniu z bieganiem wytrzymałościowym nie poprawiło istotnie składu ciała ani parametrów metabolicznych u zdrowych mężczyzn w wieku 18–30 lat trenujących rekreacyjnie.

Efekty jedzenia o ograniczonym czasie na skład ciała i parametry metaboliczne u osób z nadwagą: badanie pilotażowe

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 245

Rok: 2020

Autorzy: L. Chow, Emily N. C. Manoogian, Alison C. Alvear, J. G. Fleischer, Honoree Thor, Katrina Dietsche, Qi Wang, James S. Hodges, Nick Esch, Samar Malaeb, T. Harindhanavudhi, K. Nair, Satchidananda Panda, D. Mashek

Czasopismo: Obesity

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie może ułatwiać utratę masy ciała, zmianę składu ciała oraz poprawę parametrów metabolicznych u osób z nadwagą.

Streszczenie: W przeciwieństwie do celowego ograniczania ilości kalorii, ograniczenie okna jedzenia może być opcją leczenia otyłości. Porównując jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) z grupą kontrolną bez ograniczeń, wykazano, że TRE sprzyja utracie masy ciała, zmianom składu ciała i poprawia wskaźniki metaboliczne.

Efekty jedzenia o ograniczonym czasie z ćwiczeniami na skład ciała u dorosłych: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 0

Rok: 2025

Autorzy: Harry M Hays, Pouria Sefidmooye Azar, Minsoo Kang, G. Tinsley, N. Wijayatunga

Czasopismo: International Journal of Obesity (2005)

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie w połączeniu z ćwiczeniami może redukować masę tłuszczu w porównaniu z jedzeniem bez ograniczeń, przy jednoczesnym zachowaniu beztłuszczowej masy ciała u dorosłych.

Wpływ jedzenia o ograniczonym czasie w połączeniu z ćwiczeniami na skład ciała i zdrowie metaboliczne: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 4

Rok: 2024

Autorzy: S. H. Wong, Chen Zheng, R. Ho, Zihan Dai, E. Poon, Kewen Wan, M. Miyashita

Czasopismo: Advances in Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Połączenie jedzenia o ograniczonym czasie z ćwiczeniami może być skuteczniejsze w redukcji masy ciała i tłuszczu oraz poprawie zdrowia metabolicznego niż sama dieta kontrolna z ćwiczeniami.

Różnice chronotypu a skład ciała, spożycie pokarmów i zachowania żywieniowe: przegląd systematyczny

Typ badania: Przegląd systematyczny

Liczba cytowań: 62

Rok: 2022

Autorzy: Carlien van der Merwe, M. Münch, R. Kruger

Czasopismo: Advances in Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Osoby o wieczornym chronotypie częściej mają nadwagę/otyłość i gorsze zdrowie metaboliczne, co wiąże się z niezdrowymi zachowaniami żywieniowymi i niekorzystnym rozkładem posiłków.

Streszczenie: Czas i skład posiłków są ważnymi czynnikami synchronizującymi zegary biologiczne u ludzi. Jedzenie o nieodpowiedniej porze (np. w nocy) może prowadzić do desynchronizacji zegarów i pogorszenia zdrowia metabolicznego (np. przyrost masy ciała, otyłość). Bardzo późny lub wczesny chronotyp wpływa na preferowane godziny posiłków, a to z kolei na rytmy dobowo-metaboliczne. Większość badań pokazuje, że osoby wieczorne częściej mają niekorzystny rozkład posiłków, co przekłada się na gorsze wskaźniki metaboliczne oraz większą częstość nadwagi i otyłości.

Korzystne efekty jedzenia o ograniczonym czasie w chorobach metabolicznych: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 162

Rok: 2020

Autorzy: Shinje Moon, Jiseung Kang, Sang Hyun Kim, H. Chung, Y. Kim, J. Yu, S. Cho, C. Oh, Tae Kim

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) skutecznie zmniejsza masę ciała, ilość tłuszczu i poprawia parametry kardiometaboliczne u osób z nadwagą lub otyłością.

Streszczenie: Różne szlaki behawioralne i fizjologiczne podlegają dobowemu rytmowi. Homeostaza metaboliczna jest regulowana przez rytm dobowy. Jedzenie o ograniczonym czasie (TRE) jest odmianą postu przerywanego opartą na rytmie dobowym. Celem badania była systematyczna analiza efektów TRE na masę ciała, skład ciała i inne parametry metaboliczne. Przejrzano artykuły z PubMed, EMBASE i Cochrane Library obejmujące próby kliniczne porównujące TRE z regularną dietą. Do metaanalizy włączono 19 badań. TRE istotnie obniżało masę ciała (średnia różnica -0,90 kg; 95% CI: -1,71 do -0,10) i masę tłuszczu (-1,58 kg; 95% CI: -2,64 do -0,51), przy zachowaniu beztłuszczowej masy ciała. TRE korzystnie wpływało na ciśnienie skurczowe (-3,07 mmHg), glikemię na czczo (-2,96 mg/dl) oraz profil lipidowy (triglicerydy -11,60 mg/dl). TRE jest obiecującą strategią terapeutyczną w kontroli masy ciała i dysfunkcji metabolicznych u osób z nadwagą lub otyłością. Potrzebne są dalsze duże badania kliniczne.

Późniejsze spożycie kalorii w odniesieniu do rytmu dobowego wiąże się ze zwiększoną ilością tkanki tłuszczowej

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 319

Rok: 2017

Autorzy: A. McHill, A. Phillips, C. Czeisler, Leigh Keating, Karen Yee, L. Barger, M. Garaulet, F. Scheer, E. Klerman

Czasopismo: The American Journal of Clinical Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie później w dobie biologicznej, a nie wg zegara, wiąże się ze zwiększoną ilością tkanki tłuszczowej niezależnie od spożycia energii i poziomu aktywności fizycznej.

Streszczenie: Badanie obejmowało 110 osób w wieku 18–22 lat. Ustalono, że osoby z większą ilością tkanki tłuszczowej spożywały więcej kalorii bliżej początku nocy biologicznej (wydzielania melatoniny) niż osoby szczupłe, mimo że nie różniły się one godziną spożycia wg zegara, ilością spożywanych kalorii, składem makroskładników, aktywnością fizyczną ani czasem snu. Wnioski: spożywanie pokarmów podczas wieczoru/nocy biologicznej odgrywa istotną rolę w kształtowaniu składu ciała.

Związki między wzorcami czasowymi jedzenia a składem ciała u młodych dorosłych: badanie przekrojowe

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 3

Rok: 2024

Autorzy: Yuchi Wu, Qi Nie, Yuqian Wang, Yuqin Liu, Weibo Liu, Tian Wang, Yaling Zhang, Sisi Cao, Zhengrong Li, Jianghong Zheng, Zichun Nie, Li Zhou

Czasopismo: European Journal of Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wcześniejsze i bardziej regularne wzorce jedzenia mogą korzystnie wpływać na skład ciała u młodych dorosłych.

Streszczenie: Celem badania była ocena związku między składem ciała a wzorcami czasowymi jedzenia: czasem pierwszego i ostatniego posiłku, szerokością okna jedzenia oraz tzw. jet lagiem jedzeniowym (zmienność pór jedzenia między tygodniem a weekendem). Analizowano 131 osób. Ustalono, że zarówno późniejsze pierwsze i ostatnie posiłki, jak i dłuższe okno jedzenia wiązały się z niższą masą mięśniową, a dłuższy jet lag jedzeniowy – z niższą masą mięśniową. Wyniki sugerują, że wcześniejsze i bardziej regularne wzorce jedzenia korzystnie wpływają na skład ciała.

Różnice płci w składzie ciała, wzorcach diety i aktywności fizycznej: analiza przekrojowa

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 20

Rok: 2024

Autorzy: Mauro Lombardo, A. Feraco, Andrea Armani, E. Camajani, S. Gorini, R. Strollo, E. Padua, M. Caprio, A. Bellia

Czasopismo: Frontiers in Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Różnice płciowe w składzie ciała, nawykach żywieniowych i stylu życia mają istotny wpływ na zachowania zdrowotne – wymagają spersonalizowanych interwencji.

Streszczenie: W badaniu przeanalizowano 1333 osoby w wieku 18–65 lat, z podziałem na tercyle stosunku tłuszczu do beztłuszczowej masy ciała. Stwierdzono istotne różnice płciowe w preferencjach i zachowaniach żywieniowych (np. mężczyźni częściej głodni po południu i wybierają mięso, kobiety rano i wolą warzywa). Wyższy stosunek tłuszczu do beztłuszczowej masy ciała korelował z niższą aktywnością fizyczną. Wyniki sugerują, że skład ciała i BMI istotnie wpływają na zdrowotne zachowania, wskazując na potrzebę indywidualnych strategii profilaktycznych.

Wpływ jedzenia o ograniczonym czasie i treningu siłowego na siłę i skład ciała

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 16

Rok: 2023

Autorzy: Joana M Correia, Paulo D. G. Santos, P. Pezarat-Correia, C. Minderico, Jorge Infante, G. Mendonca

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie w połączeniu z treningiem oporowym może poprawiać siłę kończyn górnych, ale nie dolnych, u młodych, już wytrenowanych mężczyzn.

Streszczenie: W czterotygodniowym badaniu porównano efekt TRE (okno 8 h) z dietą zwyczajową w połączeniu z treningiem siłowym. Obie interwencje obniżały masę tłuszczu, nie wpływały na beztłuszczową masę ciała. TRE poprawiało parametry siły kończyn górnych, ale nie dolnych.

Wpływ jedzenia o ograniczonym czasie na skład ciała i ryzyko kardiometaboliczne u kobiet w średnim wieku na Tajwanie

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 36

Rok: 2021

Autorzy: Yan-Ju Lin, Yun-Ting Wang, L. Chan, N. Chu

Czasopismo: Nutrition

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie skuteczniej redukuje masę ciała i ciśnienie rozkurczowe u kobiet w średnim wieku, ale może podnosić glikemię na czczo i insulinooporność.

Wpływ długości codziennego postu na skład ciała i czynniki ryzyka kardiometabolicznego podczas jedzenia o ograniczonym czasie: randomizowane badanie kontrolowane

Typ badania: Randomizowane badanie kontrolowane (RCT)

Liczba cytowań: 3

Rok: 2024

Autorzy: A. Sampieri, A. Paoli, G. Spinello, E. Santinello, T. Moro

Czasopismo: Journal of Translational Medicine

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Okno postu trwające 16 godzin (bez restrykcji kalorii) może poprawiać skład ciała u zdrowych, niewytrenowanych osób; krótsze okna nie powodują istotnych zmian.

Streszczenie: W badaniu porównano 8-tygodniowe efekty różnych długości postu (16:8, 14:10, 12:12) i diety bez restrykcji. TRE 16:8 obniżyło masę ciała i tłuszczu, bez zmian masy beztłuszczowej. Krótsze okna nie przyniosły istotnych efektów. Wyniki sugerują, że 16 godzin postu może być skuteczną strategią poprawy składu ciała bez restrykcji kalorii.

Przekrojowe badanie dotyczące pomijania śniadania a skład ciała u młodych dorosłych

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 1

Rok: 2025

Autorzy: Esther Kim, Kyujin Choi, Su-Min Jeong, Hee-Kyung Joh

Czasopismo: Korean Journal of Family Medicine

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Pomijanie śniadania zwiększa procent tkanki tłuszczowej i wskaźnik masy tłuszczowej u młodych dorosłych, podnosząc ryzyko otyłości i otyłości brzusznej.

Streszczenie: Analiza danych 17 763 studentów (18–39 lat) wykazała wyższy odsetek otyłości i otyłości brzusznej wśród osób pomijających śniadanie 4–7 dni w tygodniu. U kobiet ryzyko otyłości było wyższe (OR 1,57), u mężczyzn – wyższy procent tłuszczu i wskaźnik masy tłuszczowej. Wyniki sugerują, że pomijanie śniadania pogarsza skład ciała poprzez wzrost ilości tłuszczu.

Synergistyczne efekty jedzenia o ograniczonym czasie i treningu oporowego na skład ciała i zdrowie metaboliczne: przegląd systematyczny i metaanaliza

Typ badania: Metaanaliza

Liczba cytowań: 0

Rok: 2024

Autorzy: Yiling Ho, Xiao Hou, F. Sun, S. H. Wong, Xiaoyuan Zhang

Czasopismo: Nutrients

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie połączone z treningiem oporowym znacząco poprawia skład ciała, insulinę i cholesterol bez negatywnego wpływu na masę mięśniową lub siłę.

Streszczenie: Analiza siedmiu badań wykazała, że połączenie TRE i treningu oporowego obniżało masę ciała, tłuszczu, insulinę i cholesterol całkowity oraz LDL-C w porównaniu do samego treningu oporowego. Nie obserwowano zmian masy mięśniowej ani siły.

Jedzenie o ograniczonym czasie u kobiet po raku piersi: wpływ na skład ciała i stan odżywienia

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 2

Rok: 2023

Autorzy: B. R. da Silva, A. Kirkham, K. Ford, M. Haykowsky, D. Paterson, A. Joy, E. Pituskin, R. Thompson, C. Prado

Czasopismo: Nutrition and Cancer

Ranking czasopisma: 2

Główne wnioski: Jedzenie o ograniczonym czasie u kobiet po raku piersi może zmniejszać ilość tłuszczu i poprawiać stan odżywienia, szczególnie u osób z otyłością.

Streszczenie: Analiza 8-tygodniowej interwencji u 22 kobiet ≥60 r.ż. po zakończonej chemioterapii z BMI ≥25 kg/m2. TRE powodowało spadek masy ciała i tłuszczu, szczególnie u osób z otyłością. Profil BIVA wykazał niekorzystny skład ciała i nadmierne nawodnienie – bez zmian po TRE. TRE poprawiało parametry odżywienia.

Konsekwencje pomijania lub dodawania posiłku u mężczyzn na skład ciała, spożycie pokarmu i metabolizm

Typ badania: Nierandomizowane badanie kontrolowane (Non-RCT)

Liczba cytowań: 69

Rok: 2006

Autorzy: M. Fantino, C. Allègre, J. Louis-Sylvestre, D. Chapelot, R. Aubert, N. Gausserès, C. Marmonier

Czasopismo: Obesity

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Pomijanie posiłku u młodych szczupłych mężczyzn prowadzi do wzrostu masy tłuszczu, późnowieczornych stężeń leptyny i wskaźnika oddechowego, prawdopodobnie przez zmiany w podaży makroskładników.

Stanowisko ISSN: diety a skład ciała

Typ badania: Przegląd literatury

Liczba cytowań: 208

Rok: 2017

Autorzy: Alan A Aragon, B. Schoenfeld, Robert Wildman, Susan M Kleiner, Trisha A. VanDusseldorp, L. Taylor, C. Earnest, P. Arciero, Colin Wilborn, D. Kalman, Jeffrey R. Stout, D. Willoughby, B. Campbell, S. Arent, Laurent G. Bannock, A. Smith‐Ryan, Jose Antonio

Czasopismo: Journal of the International Society of Sports Nutrition

Ranking czasopisma: 1

Główne wnioski: Wyższa podaż białka może poprawiać skład ciała, a przerywana restrykcja kaloryczna nie ma przewagi nad codzienną restrykcją dla kontroli masy i składu ciała.

Streszczenie: Stanowisko: skuteczność diet redukcyjnych zależy od utrzymywania deficytu kalorycznego; wyższe spożycie białka (2,3–3,1 g/kg masy beztłuszczowej) sprzyja zachowaniu masy mięśniowej. Badania nie wykazują przewagi postów przerywanych nad codzienną restrykcją. Kluczowe są indywidualizacja, compliance i zmiany behawioralne.